Παναθηναϊκός: Δύο «πρόσωπα» που καταντούν εκνευριστικά

Κάτι δε τραβάει εκτός έδρας. Οι πράσινοι παίζουν καλά, κυκλοφορούν μπάλα αλλά με το που δεχθούν πρώτοι τέρμα τους κόβονται τα πόδια κι ας έχουν απέναντί τους …γειτονιές ή …χωριά!

Πως να το εξηγήσεις ότι δεν υπάρχει η ίδια σπίθα στα μάτια των παικτών; Αυτό είναι το πιο ανησυχητικό. Τι είδαμε τις προάλλες στη Μαγνησία;

Μια αναιμική επίθεση! Όχι στον τρόπο που έφερνες μπάλα στα καρέ του αντιπάλου (καλός βαθμός στα πρώτα 30 λεπτά) αλλά με τον τρόπο που τέλειωνες τις φάσεις, σαν να μην το πίστευες βρε παιδί μου.

Η απογοήτευση ήταν δεδομένη μιας και αφορούσε παιδιά που έχουν παίξει σε ανώτερο επίπεδο (Μακέντα, Αϊτόρ). Τώρα ενόψει ντέρμπι έχασες και τον Φακούντο που συγκριτικά με τα χάλια του Γιάννη Κώτσιρα μοιάζει αυτή την εποχή Ντάνι Αλβες τον καιρό της παντοδυναμίας του στη Βαρκελώνη.

Στην πραγματικότητα η μόνη λύση είναι η επίμονη πνευματική προετοιμασία, θεωρούμε πως το πρόβλημα είναι 100% ψυχολογικό.

Πως είναι δυνατόν π.χ στο «Α. Νικολαϊδης» οι ίδιοι παίκτες να δείχνουν καλύτερη εικόνα διαλύοντας τους πάντες, να λες ότι ο προπονητής βλέπει πλέον τους καρπούς της δουλειάς του στην αλλαγή φιλοσοφίας κι όταν ξεμυτάς από το σπίτι σου να επιστρέφεις στην εσωστρέφεια;

Δημήτρης Στρατής