Τη δική του οπτική σχετικά με τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ έδωσε ο Τζέιμς Γκιστ σε δηλώσεις του στο κανάλι CosmoteTV.
”Στην Ελλάδα βρισκόμουν για επτά χρόνια. Επομένως, για μένα είναι σαν να επιστρέφω σπίτι μου. Μακάρι οι συνθήκες να ήταν διαφορετικές. Γιατί τώρα με την πανδημία δεν μπορούμε να αφήσουμε το ξενοδοχείο, Να δούμε κόσμο ή να έρθει κόσμος να μας δει. Άρα δεν είναι το ίδιο, αλλά πάντα είναι ωραίο να γυρίζω στην Αθήνα”.
Για το αν του φάνηκε περίεργο που θα έπαιζε χωρίς κόσμος κόντρα στον Ολυμπιακό: ”Πραγματικά όχι, στα χρόνια μου στον Παναθηναϊκό είχαμε πολλά ματς που υπήρχαν τιμωρίες. Επομένως, θα είναι μια ανάλογη κατάσταση για μένα”.
Για τον φετινό Παναθηναϊκό και τον Γιώργο Βόβορα: ”Δεν είναι δικό μου θέμα να την αξιολογήσω, δεν παίζω εκεί. Δεν είναι κάτι που με ενοχλεί. Δεν είχα δώσει και ιδιαίτερη προσοχή.
Είδα πρόσφατα ότι ο κόουτς Γιώργος Βόβορας απολύθηκε. Αλλά πέρα από αυτό, η κατάσταση είναι αυτή που είναι. Δεν είναι καθήκον μου να δίνω προσοχή, ή να σχολιάζω τόσο πολύ. Ξέρω πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα μέσα στα χρόνια. Μπορώ μόνο να φανταστώ πως είναι η κατάσταση τώρα. Ειδικά για τους παίκτες που δεν είχαν τέτοιες εμπειρίες και δεν ξέρουν τι να περιμένουν τώρα.
Το θέμα μου γενικότερα και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον Παναθηναϊκό. Είναι ότι πολλές ομάδες έχουν απολύσει προπονητές αυτή τη σεζόν. Και είναι δύσκολο να πεις γιατί απολύεις έναν προπονητή εν μέσω μιας σεζόν πανδημίας. Δεν μπορείς πραγματικά να αξιολογήσεις την απόδοση της ομάδας ή το κοουτσάρισμα. Δεν ξέρεις αν θα έχεις ματς την επόμενη μέρα, δεν ξέρεις αν θα έχεις πλήρες ρόστερ, γιατί οι παίκτες αρρωσταίνουν. Δεν ξέρεις καν αν θα μπορείς να προπονηθείς και όλα αυτά, μέχρι να έχεις αρνητικά τεστ.
Και μέσα στην πανδημία, αυτό απλά δεν είναι δίκαιο. Δεν είναι δίκαιες οι περιστάσεις γενικότερα. Επομένως αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον Παναθηναϊκό, αλλά με όλους. Πώς απολύεις έναν προπονητή;”
Για το αν έχει κάποια επαφή με τον Δημήτρη Διαμαντίδη και τον Φραγκίσκο Αλβέρτη: ‘Το καλοκαίρι μιλάω με τον Διαμαντίδη, στέλνουμε μηνύματα συνεχώς γιατί είναι φίλος μου. Δεν μιλάμε για δουλειές ή οτιδήποτε τέτοιο. Αυτοί είναι οι φίλοι μου. Έπαιξα εκεί για επτά χρόνια, βλεπόμουν με τον Φράνκι κάθε μέρα. Δεν έχω μιλήσει μαζί τους τις τελευταίες μέρες ή και τους τελευταίους μήνες με όλα όσα συμβαίνουν. Αυτή τη στιγμή δεν είναι η ώρα για τέτοια πράγματα”.
Για το πότε θα αποσυρθεί και για το αν θέλει μετά να παραμείνει στο μπάσκετ: ”Τη μέρα που θα πατήσω στο παρκέ και δεν θα έχω κίνητρο να κερδίσω κάτι μεγάλο, αυτή τη μέρα θα αποσυρθώ. Μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, αυτή τη στιγμή είμαι μόνο συγκεντρωμένος στο να νικάω για κάθε ομάδα στην οποία αγωνίζομαι. Στην προκειμένη περίπτωση για τη Μπάγερν Μονάχου.
Όταν αποσυρθώ, σίγουρα βλέπω τον εαυτό μου να ασχολείται με την προπονητική. Σίγουρα θα γίνω προπονητής, δεν ξέρω πού. Θα δούμε τι ευκαιρίες θα υπάρξουν, αλλά είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με μερικούς από τους καλύτερους κόουτς όλων των εποχών. Όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην Αμερική. Είχα κόουτς τον μεγάλο Πόποβιτς και τον Γκάρι Ουίλιαμς στο Μέριλαντ. Πρόκειται για καθιερωμένους προπονητές, επιπέδου «Χολ οφ Φέιμ».
Ο Ρικ Πιτίνο ήρθε στον Παναθηναϊκό, ο Τσάβι Πασκουάλ ήρθε στον Παναθηναϊκό. Η λίστα είναι μεγάλη. Ο Πεδουλάκης που δεν είναι τόσο γνωστός, αλλά είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές που είχα. Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Είχα τη δυνατότητα να δω τόσες διαφορετικές προπονητικές φιλοσοφίες. Τι μπορεί να δουλέψει και τι όχι. Στο τέλος της ημέρας, όμως, αυτό που ήταν παντού κοινό ήταν πως όλοι αυτοί οι προπονητές είχαν την επιθυμία να κερδίσουν. Και υπήρχε μηδενική ανοχή για οτιδήποτε λιγότερο”.
Για τον Αντρέα Τρινκιέρι: ”Προφανώς, είναι ένας από τους τρεις καλύτερους προπονητές στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Μπορεί να συζητήσουμε αν είναι μέσα στους τρεις ή τέσσερις καλύτερους. Αλλά σίγουρα είναι ένας από τους μεγαλύτερους προπονητές στην Ευρώπη. Αν δεις το βιογραφικό του σε κάθε ομάδα του, υπήρχαν παίκτες που είτε πήγαν σε μεγαλύτερα κλαμπ με μεγαλύτερα συμβόλαια, είτε στο ΝΒΑ. Και στο τέλος της ημέρας αυτό είναι γεγονός, όχι άποψη.
Πραγματικά είναι ο λόγος για τον οποίο αποφάσισα να γυρίσω στην Ευρώπη αυτή τη σεζόν. Δεν βιαζόμουν να υπογράψω. Σκεφτόμουν να πάω σε άλλα μέρη, στην Αυστραλία, σκεφτόμουν την Κίνα κάποια στιγμή. Σκεφτόμουν ακόμα και να μείνω στις ΗΠΑ και να προσπαθήσω να μπω σε ένα trainig camp. Μόνο και μόνο λόγω της εξάπλωσης της πανδημίας. Δεν ήθελα να αρρωστήσω, έχω ένα νεογέννητο γιό από τον Σεπτέμβριο. Επομένως, είχα πολλές αποφάσεις να πάρω σε προσωπικό επίπεδο, πριν επιστρέψω στην Ευρώπη”.
Για την ζωή στο Μόναχο και τα όσα έγιναν πρόσφατα στο Καπιτώλιο: ”Είναι πραγματικά ωραία, είναι ωραία. Πρέπει να είμαι ειλικρινής, είναι πιθανότατα το πιο επαγγελματικό κλαμπ -μετά τους Σαν Αντόνιο Σπερς– στο οποίο έχω αγωνιστεί.
Είναι δύσκολο να βλέπεις τέτοια πράγματα, ειδικά όταν είσαι εδώ. Γιατί η οικογένεια μου είναι εκεί. Κατάγομαι από την Ουάσινγκτον. Ποτέ τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Δεν μπορούσες ποτέ ούτε καν να πλησιάσεις τα σκαλιά του Καπιτωλίου. Αν είσαι από την πόλη μου, το ξέρεις αυτό. Θα μπορούσες να μπλέξεις ακόμα κι αν τράβαγες μια φωτογραφία από το δρόμο. Μόνο και μόνο επειδή είχες πλησιάσει τόσο κοντά στο Καπιτώλιο. Και το να βλέπεις κόσμο να έχει πλησιάσει τόσο το Καπιτώλιο, αλλά και να μπαίνει μέσα. Και ταυτόχρονα να βλέπεις να μη τους χτυπάνε, ή να μη τους πυροβολούν.
Όπως έχω δει εγώ ως μαύρος Αμερικανός, να συμβαίνει όλους αυτούς τους μήνες και όλα αυτά τα χρόνια. Δεν είναι δίκαιο. Δεν είναι δίκαιο και είναι αυτό που ζούμε. Βλέποντας τι συνέβη και τι γίνεται τις επόμενες μέρες λόγω της μετάβασης της εξουσίας. Είναι πραγματικά απογοητευτικό, είναι απογοητευτικό. Μιλάω με την οικογένεια μου σε κάθε ευκαιρία που έχω και τους λέω να μείνουν ασφαλείς. Να μείνουν μακριά γιατί είναι κάτι που δεν μπορούμε να το ελέγχουμε”.
