Να τους δούμε μαζί στην ενδεκάδα!

Όμορφη η συνύπαρξη Ιωαννίδη-Καμπετσή-Εμμανουηλίδη, τι ωραία που θα ήταν να βλέπαμε προσεχώς στο ίδιο σχήμα και τους Βιγιαφάνιες-Μπουζούκη που είναι οι πιο …δαντελένιοι σου χαφ.

Αν οι μέσοι μπορούν και μεταφέρουν την μπάλα μπροστά σωστά, η απουσία του κάθε Καρλίτος και του κάθε Μακέντα θα είναι λιγότερο αισθητή, θεωρητικά πάντα: οι πιτσιρικάδες στην επίθεση ξέρουν τι πρέπει να κάνουν με τη μπάλα κοντά στην περιοχή.

Δε λέμε ότι όλοι θα είναι βασικοί από εδώ και στο εξής ή ότι πρέπει να αγωνίζονται βρέξει-χιονίσει, απλά πιστεύουμε πως όποιοι κι αν επιλεγούν για μπροστά (πλέον ο κόουτς έχει ευχάριστο πονοκέφαλο ποιον θα πρωτοχωρέσει) γκολ μπορούν να βάλουν, αρκεί να τους «ταΐσεις» σωστά. Τα παιχνίδια απέναντι στα …ταμπούρια, θέλουν λίγο τόλμη, χρειάζεσαι πρωτοβουλία, κίνηση, πίεση ψηλά και προφανώς μέσους που να ξέρουν να βρίσκουν τον συμπαίκτη πάνω στο τρέξιμό του, σαν τον Γιάννη και τον Λούκας ένα πράγμα.

Φυσικά μια τέτοια στρατηγική μπορεί να σε βάλει και λίγο σε περιπέτειες στα μετόπισθεν αλλά όλα μαζί δεν γίνονται: η καλύτερη λύση, πάντως, είναι απέναντι στους μικρομεσαίους ο Παναθηναϊκός να κοιτά να έχει πάντα ένα γκολ παραπάνω με το σφύριγμα της λήξης, αυτό δεν το πετυχαίνεις αφήνοντας τη μπάλα στους άλλους.

Δημήτρης Στρατής