Να μην καούν οι πιτσιρικάδες

Αναρωτιόμαστε αν αξίζει τον κόπο ο Λάζλο Μπόλονι να δώσει ευκαιρίες σε πιτσιρικάδες αν έρθουν κι άλλες ήττες στα ντέρμπι που κατά μεγάλο ποσοστό θα σου αφαιρέσουν κάθε ελπίδα για έξοδο στην Ευρώπη.

Η δουλειά των Γιάννη Σαμαρά, Βαγγέλη Σάμιου στα φυτώρια πρόσφερε μια ενδιαφέρουσα φουρνιά. Ο Βασίλης Ζαγαρίτης με τη σωματοδομή του, το αριστερό του πόδι και τα τεχνικά του χαρακτηριστικάμια χαρά παίκτης δείχνει για να δίνει λύσεις ερχόμενος από τον πάγκο.

Ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος ήταν ο κορυφαίος στα καλοκαιρινά φιλικά, κεντρικό χαφ με άρτια τεχνική, που παίζει με ψηλά το κεφάλι και διαβάζει το παιχνίδι, σοβαρός, μαχητικός, ισορροπημένος αμυντικά-δημιουργικά,χρειάζεται καθοδήγηση και μια ομάδα που θα καλύψει τα λάθη του, χωρίς να τον “κάψει”.

Τον Δημήτρη Εμμανουηλίδη ακόμα περιμένουμε να τον δούμε βλέποντας στη θέση του κάποιον Σαβιέρ . Το ντουέτο των γκολκίπερ (Χριστογεώργου, Ξενόπουλου) πίσω από τον Σωκράτη Διούδη είναι εξαιρετικό, στα στόπερ υπάρχουν Μαυρομάτης, Καραγιάννης (παρόλα αυτά ο Ρόκα θεώρησε σκόπιμο να αγοράσει μπακ από τον…Άρη), στα χαφ Μπουζούκης, Αθανασακόπουλος, Σερπέζης.

Οι σωστές επιλογές καθορίζουν καριέρες κι η σωστή νοοτροπία σώζει,αλλά τι να τα κάνεις αυτά όταν περιμένεις ευκαιρίες σε ένα οργανισμό άρρωσστο έως το μεδούλι που έχει απομακρυνθεί επικίνδυνα από τις αρχές και το DNA του;

Δημήτρης Στρατής