Ιακωβίδης: «Πριν τον αγώνα στο Τόκιο έκλαιγα... - Μεγάλο κεφάλαιο για το μπάσκετ ο Παναθηναϊκός»

Συγκλονίζει για μια ακόμη φορά ο Θοδωρής Ιακωβίδης, σχετικά με τις στιγμές στο Τόκιο, ενώ αποκαλύπτει και άλλες πτυχές της ζωής του.

Μεταξύ άλλων ανέφερε στην ιστοσελίδα sport24.gr:

Δεν περίμενα σε καμία των περιπτώσεων όλο αυτό το κύμα συμπαράστασης και αγάπης του κόσμου, ούτε αυτό που συμβαίνει κι έναν μήνα μετά. Είναι απίστευτο.

Άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι κάτι συμβαίνει μετά από 4-5 ώρες. Στην Ελλάδα ήταν νωρίς ακόμα, γύρω στις 10 το πρωί. Στο Τόκιο ήταν μεσημέρι. Γύρισα πίσω, είχα εκτονωθεί, είχε φύγει όλη η ένταση από μέσα μου και ξάπλωσα. Ξύπνησα μετά από ώρα κι όταν έπιασα το κινητό έκαιγε. Μπαίνω στο instagram και βλέπω 40.000 followers.

Στην αρχή πίστευα ότι μου χάλασε το τηλέφωνο (γέλια), ότι κόλλησε. Το κοιτούσα, το ξανακοιτούσα, έκανα refresh τα 40k γίνονταν 41,5k. Λέω τι γίνεται. Και συνεχώς ανέβαινε. Γυρνάω και λέω στον προπονητή να ξέρεις στην Ελλάδα κάτι έχει γίνει. Παίρνω τη μάνα μου τηλέφωνο. Κατάλαβα ότι κάτι συνέβη. Μετά μπήκα και στα μηνύματα και λέω “αμάν, μπλέξαμε τώρα” (γέλια).

Κάποια μηνύματα που πήρα μ’έκαναν και δάκρυσα, έλεγα ευχαριστώ και το ευχαριστώ ήταν φθηνό

Ξεκίνησαν να χτυπούν τα τηλέφωνα. Με πήρε ο Υπουργός, μου εξέφρασε τη στήριξή του. Μου είπε ότι θα μιλήσουμε και από κοντά. Μου έδωσε εγγυήσεις ότι στο Ράλι Ακρόπολις θα βρεθεί με όλους τους αθλητές να συζητήσουν τις παθογένειες και τα προβλήματα του ερασιτεχνικού αθλητισμού κι αν μπορέσουμε να δώσουμε μία λύση.

Δεν έχω λάβει ένα μήνυμα κακό. Όσα έχω καταφέρει να διαβάσω ήταν απίστευτα. Έλεγα ευχαριστώ και το ευχαριστώ ήταν φθηνό. Κάποια με έκαναν και δάκρυσα. Από κόσμο που δεν είχα γνωρίσει ποτέ”.

Προφανώς και δεν το μετάνιωσα το ξέσπασμα. Αυτός είμαι, το συναίσθημά μου ήταν. Ήταν σαν ένας χωρισμός που δεν τον ήθελα και πόνεσε. Κάπως έτσι. Εγώ ψυχολογικά είμαι πάντα δυνατός. Κι όταν λυγίζω δεν θα το δείξω, θα προσπαθήσω να δείχνω δυνατός. Δεν με έχει δει κανένας να κλαίω και τώρα με είδε όλη η Ελλάδα (γέλια). Πήγα από το ένα άκρο στο άλλο. Είμαι σε 10 μεριές για να καταφέρω να τα βγάλω όλα πέρα κι αυτό μου απορροφά ενέργεια.

Είχε επιπτώσεις στην προσωπική μου ζωή. Όταν δεν έχω χρόνο για τίποτα και μέσα σε όλα αυτά πρέπει να βάλω και την προπόνηση. Και υπάρχει μία σχέση και έχεις 24 ώρες, τις υπόλοιπες 16 είμαι απασχολημένος. Πρέπει να βρω ώρες, άρα ο ύπνος μπορεί να γίνει και πέντε ώρες και τέσσερις. Οπότε όλο αυτό δεν μου επιτρέπει να είμαι αφοσιωμένος στον στόχο μου”.

Στο Πανελλήνιο είχα έναν άνθρωπο που ήταν δίπλα μου σε όλα, τον Παρασκευόπουλο τον Γιώργο. Στον Παναθηναϊκό που πήγα βρήκα μία οικογένεια. Ο αντιπρόεδρος, ο Δημήτρης ο Βρανόπουλος μου φέρεται σαν να είμαι γιος του. Η στήριξη που μου δίνει, η βοήθεια, εγώ έτσι το εκλαμβάνω. Σαν παιδί του νιώθω. Αυτοί με κράτησαν στον χώρο.

Κάθε φορά που κάτι κακό συνέβαινε, γιατί σε όλα τα αθλήματα υπάρχει και παρασκήνιο. Ο κόσμος βλέπει έναν αθλητή μέσα στο πλατό, στο ταρτάν, στην πισίνα, το τι γίνεται από πίσω δεν το ξέρει κανείς. Η ψυχολογική στήριξη είναι απαραίτητη”.

“Πραγματικά, οι φίλοι του Παναθηναϊκού με συγκίνησαν πολύ. Μαθαίνω μία ημέρα πριν τον αγώνα κι ενώ έχω ανακοινώσει στο Fb ότι θα σταματήσω ότι ετοιμάζουν μία κίνηση. Και μετά έγινε αυτό και με συγκίνησαν όλοι οι φίλοι του Παναθηναϊκού.

Αλλά να τονίσουμε ότι δεν ήταν μόνο φίλοι του Παναθηναϊκού. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο χαστούκι. Ότι ήταν και Ολυμπιακοί και φίλοι της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ και του Άρη. Δηλαδή, αν κατάφερα να ενώσω κι αυτούς, εκεί φαίνεται το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής”.“

Είμαι φίλαθλος του Παναθηναϊκού. Υποστηρίζω όλες τις ελληνικές ομάδες όταν παίζουν στο εξωτερικό, γιατί είμαι αθλητής που εκπροσωπώ τα ελληνικά χρώματα. Δεν μπορώ να παίζει κάποια ομάδα στο εξωτερικό και να ζητάω να χάνει. Κι εννοείται όποιος παίζει με τον Παναθηναϊκό, να κερδίζει μόνο ο Παναθηναϊκός.

Πέρυσι και πρόπερσι παρακολούθησα όλους τους αγώνες ποδοσφαίρου. Δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό στον εαυτό μου, γιατί το θέαμα δεν είναι και ό,τι καλύτερο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Είχα να δω πολλά χρόνια. Μπάσκετ δεν σταμάτησα να βλέπω. Υπάρχει πτώση κι εκεί. Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλο κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ. Τα λένε όλα οι τίτλοι.

Η Μπαρτσελόνα μού έχει δημιουργήσει μεγάλα ψυχολογικά προβλήματα από εκείνη την κλοπή που είχε κάνει το 2009 στην Τσέλσι

Δεν χάνω παιχνίδι της Premier League. Είμαι φανατικός οπαδός της Τσέλσι. Δηλαδή η Τσέλσι να χάσει μόνο αν παίζει με τον Παναθηναϊκό (γέλια).