Αρκεί η παρουσία του Λάζλο Μπόλονι για να αλλάξει ο Παναθηναϊκός; Για ν’ αλλάξει, ναι αρκεί. Παρά τις γκέλες η αλήθεια είναι πως ο Παναθηναϊκός κάτι προσπαθεί να παίξει, φάνηκε στο β΄ ημίχρονο του ντέρμπι.
Για να μεταμορφωθεί όμως από τη μια στιγμή στην άλλη, το βρίσκουμε λιγάκι δύσκολο. Φυσικά τα επόμενα ματς εναντίον ΠΑΟΚ και ΑΕΚ θα έχουν τεράστιο ενδιαφέρον για να δούμε τι άλλαξε ο Ρουμάνος, ωστόσο αυτό που κυρίως μπορεί η ομάδα να περιμένει, δεν είναι οι νίκες (αν έρθουν θα είναι καλοδεχούμενες προφανώς), αλλά ένα σημάδι αισιοδοξίας και προοπτικής.
Ο προπονητής στο ντέρμπι είχε υλικό για να φύγει αήτητος από τον Πειραιά, κάμποσες προσωπικότητες ικανές ν’ αντέξουν την πίεση του αντιπάλου που όταν στο β΄ μέρος τον κατέβαλλε η κούραση λούφαξε μέσα στα καρέ του προτιμώντας να απορροφήσει την επιθετικότητα των φιλοξενούμενων.
Επειδή το λησμονούμε ο 67χρονος κόουτς κλήθηκε να φτιάξει ομάδα από την αρχή – δεν βρήκε σχεδόν τίποτα! Αν προσεχώς δούμε τουλάχιστον ένα «σκαρί ομάδας» θα πρόκειται για πρόοδο.
Όχι και το ευκολότερο πράγμα αφού στα αποδυτήρια επικρατεί αναβρασμός που …ψήνεται από το καλοκαίρι μετά την φυγή του αγαπητού σε όλους Δημήτρη Κολοβέτσιου αλλά κυρίως το …φάγωμα Δώνη που για το 90% των παικτών ήταν σαν πατέρας.
Δεν μπορεί έτσι εύκολα να αλλάξει το τσιπ, ειδικά σε σύνολο με μηδενικό προπονητικό παρεμβατισμό από την προηγούμενη κατάσταση.
Δημήτρης Στρατής
