Θα συνεχίσουν και του χρόνου να παίζουν μαζί ο Καρλίτος με τον Μακέντα; Αν έμπαινε θέμα σύγκρισης εμείς θα προτιμούσαμε τον Ιταλό.
Πασάρει πιο πολύ, βγαίνει περισσότερο από την περιοχή, ανοίγει διαδρόμους για συμπαίκτες: όλα αυτά είναι συνέπεια της εξέλιξης του παιχνιδιού του και η εξέλιξη αυτή ήρθε γιατί πάλεψε για την καταξίωση.
Ο Φεντερίκο κινδύνευε από το ταλέντο του να μείνει ένα από τα δεκάδες προικισμένα παιδιά που νιώθουν ότι όλοι συνωμοτούν εναντίον τους φθονώντας το χάρισμά τους, μέσες-άκρες έχει παραδεχθεί ότι μικρότερος έριχνε τα βάρη για την αποτυχία του σε άλλους, αφού δεν μπορούσε να φανταστεί πως από παιδί-θαύμα στο Μάντσεστερ, έφτασε να παλεύει για καθιέρωση σε μικρές ιταλικές ομάδες.
Ο Παναθηναϊκός του φέρθηκε με σεβασμό, αλλά χωρίς να του κάνει νταντέματα. Ίσα ίσα φέτος ο παίκτης υπέμεινε κάμποσα «γυμνάσια» από τον προπονητή δίχως να βγάλει τσιμουδιά.
Από τις πιο έντονες προσωπικότητες των αποδυτηρίων, στα δικά μας μάτια πιο χαρισματικός από τον Ισπανό που είναι αποκλειστικά παίκτης «κουτιού».
Δημήτρης Στρατής
