Οι αποφάσεις της Πολιτείας για το αύριο των σωματείων κοινωνικής και Αθλητικής προσφοράς δεν αφορούν απλά το μέλλον τους αλλά καταγράφουν και την προηγούμενη ιστορία τους.
Η διαδρομή ενός σωματείου σκιαγραφεί με ακρίβεια την προσφορά του. Με την βάση αυτή η Πολιτεία καθορίζει και λαμβάνει τις υποχρεώσεις της.
Του Θεόδωρου Συνοδινού Μέλους Δ.Σ Π.Α.Ο Αντιπροέδρου Παλαιμάχων Π.Α.Οπ. Γεν. Γραμματέα Παναθηναϊκού Α.Ο
«Ο Παναθηναϊκός με δυναμική δράση 114 ετών, ηγέτης και πρωτοπόρος από το Ποδόσφαιρο μέχρι το Μπάσκετ, στη συγκρότηση των Εθνικών Ομάδων και μέχρι τις κάθε μορφής εγκαταστάσεις, έχει το δικαίωμα της έμπρακτης αναγνώρισης από την Πολιτεία.
Πολύ περισσότερο αυτό όταν η ίδια η Πολιτεία, πριν περίπου 80 χρόνια και σε πλήρη αναγνώριση της συνεισφοράς του προς τους νέους, του παραχώρησε ένα βοσκότοπο ανάμεσα σε αμπελώνες.
Αυτός ο αγρός σταδιακά μεταμορφώθηκε από τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, με δαπάνες της ηγεσίας του, σε έναν πλήρη χώρο άσκησης για δεκάδες Σπορ. Με κερκίδες, προβολείς, γκαζόν, γραφεία, κλειστό γήπεδο Μπάσκετ, αίθουσες Γυμναστικής, Πάλης, Μποξ, Άρσης Βαρών μέχρι μια μικρή πισίνα και Σκοπευτήριο.
Αλλά εδώ και 50 χρόνια αυτός ο τόσο χρηστικός χώρος ασφυκτιά στην καρδιά ενός οικιστικού και εμπορικού δικτύου της ραγδαίας επεκτεινόμενης Πρωτεύουσας. Η αναπνοή του διατηρείται μόνο από το οξυγόνο της ελπίδας των υποσχέσεων της Πολιτείας ότι:
Έναντι της προσφοράς του κεντρικού φιλέτου της πόλης, θα έχει μια ανάλογη αντικατάσταση ή ανταπόδοση των δικών του, επί πολλών δεκαετιών, δαπανών για τον σύγχρονο μετασχηματισμό των εγκαταστάσεων του ιστορικού χώρου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Το πόσο δύσκολο είναι να ολοκληρωθεί ένα σύγχρονο και πλήρες παρελκομένων γήπεδο Ποδοσφαίρου το βλέπουμε τώρα ζωντανά με ότι αντιμετωπίζει η ΑΕΚ, από τον σχεδιασμό μέχρι την αποπεράτωση της «Αγίας Σοφιάς». Με τις τεράστιες δαπάνες και τον πόλεμο που αντιμετωπίζει από φίλια πυρά.
Από την άλλη έχουμε πλήρως βιώσει πόσο εύκολο είναι να καταστραφεί ένα στάδιο και ένα Άθλημα όταν ο Πειραιάς αιφνίδια και αναπάντεχα σύρθηκε στην απόφαση να χάσει από ολόκληρο τον
Πειραιά το πρώτο Ολυμπιακό Άθλημα, τον Στίβο. Αυτό χωρίς έστω την πλέον ανταποδοτική πράξη.
Φυσικά συναίνεση και λογική δεν υπάρχει στον συλλογικό φανατισμό. Ούτε καν η κοινή παραδοχή ότι η χώρα μας υστερεί πλήρως σε σύγχρονες εγκαταστάσεις κάτι που αποτελεί τροχοπέδη, δηλαδή οπισθοδρόμηση, γενικότερα του Αθλητισμού μας.
Ευτυχώς για την Ελλάδα και την Αθήνα ο Βοτανικός αρχίζει να λαμβάνει πλέον μια συγκεκριμένη μορφή και παρά τις θέσεις των παλαιών φίλων του Παναθηναϊκού πρέπει να οριστικοποιηθεί ως λύση πρακτική και απόλυτα αποδεκτή.
Όμως τώρα εναποτίθεται στον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, με την συνδρομή των νομικών Συμβούλων του και των πεπειραμένων περί τα αγωνιστικά Πρωταθλητών του να κοντρολάρει κάθε λεπτομέρεια, να ελέγξει τα “μικρά γράμματα” των συμφωνιών και των συμβολαίων, εκεί όπου θα τεθούν οι τελικές υπογραφές, ώστε να μην γίνουν μοιραία λάθη ή αβλεψίες που αύριο θα δημιουργήσουν προβλήματα.
Σήμερα ο ηλικίας 114 ετών Παναθηναϊκός θέτει τα θεμέλια των επομένων 114 ετών ενός αθλητικού χώρου, όχι για τον ίδιο αλλά για τον Ελληνικό Αθλητισμό.»
Widget not in any sidebars
