Ο Λάζλο Μπόλονι δουλεύει πολύ στην προπόνηση, δίνει υπερβολικό ίσως βάρος στην τακτική προετοιμασία και πιστεύει ότι η ορθή εφαρμογή ενός συστήματος (που στην περίπτωσή του είναι το πολυσυζητημένο 4-3-3 με τις όποιες παραλλαγές του) βοηθά την ομάδα να καλύψει σωστά χώρο, να επιτεθεί και να αμυνθεί καλύτερα.
Σε σύγκριση με τον Πογιάτος έχει πείρα, δεν έχει τουπέ και γνωρίζει ότι εδώ, ειδικά οι Έλληνες παίκτες, βαυκαλίζονται όταν ο προπονητής ζητεί τη γνώμη τους γιατί πιστεύουν ότι η δική τους είναι η καλύτερη.
Ο Μπόλονι δεν είναι «εμψυχωτής» (σαν το Νιόπλια και τον Ρότσα), ούτε τύπος που πιστεύει ότι «τον προπονητή τον κάνουν μάγκα οι παίκτες».
Για εκείνον η προετοιμασία του ματς μετρά καθοριστικά: αν προ μηνός οι αναμετρήσεις με τον αιώνιο και την ΑΕΚ έμοιαζαν άνισες, σήμερα μοιάζουν ανοιχτές, όχι γιατί είσαι καλύτερός τους αλλά γιατί έχεις κάποιες σταθερές που τους άλλους μπορούν να τους αιφνιδιάσουν και να τους λυγίσουν. Ο Ρουμάνος ακόμα δεν έχει μπλέξει με το γρανάζι που λέγεται ελληνική πραγματικότητα.
Αδιαφόρησε για την κριτική μετά τις πρώτες γκέλες, άφησε εκτός ενδεκάδας τα βαριά του συμβόλαια (Μακέντα, Καρλίτος), δίνει ευκαιρίες στους μικρούς, δεν έχει πρόβλημα να δυσανασχετήσει on camera για απόλυτα φυσιολογικές ερωτήσεις, ούτε να πάει κόντρα στους οπαδούς χαρακτηρίζοντας τον ιδιοκτήτη υποψήφιο για …Νόμπελ, ατάκα που προκάλεσε πρωτοφανείς επιθετικούς χαρακτηρισμούς προς το πρόσωπό του. Ένας εναντίον πολλών κι όσο αντέξει!
Ο Μπόλονι είναι προπονητής που αν τον διαλέξεις, πρέπει να τους ακολουθήσεις τυφλά και να τον υπερασπιστείς ουκ ολίγες φορές, ακριβώς γιατί στην Ελλάδα είναι εύκολος στόχος. Το παιχνίδι που διδάσκει είναι σύνθετο, με πολλά ρίσκα κι οι επιλογές του, όταν δεν βγαίνουν (θα) μοιάζουν εγωιστικές.
Πριν αρχίσουν τα ματς ο Ρουμάνος έχει υποχρέωση και να κερδίσει και την ανάγκη να δείξει ότι ο Παναθηναϊκός αληθινά βελτιώθηκε: ο πήχης είναι ψηλά για ομάδα που δεν έφτιαξε ο ίδιος κι είναι υποχρεωμένη να παλεύει με τα κόμπλεξ της αλλά και την κακή προετοιμασία του καλοκαιριού.
Τυχεροί οι παίκτες που έχουν αφεντικό αυτού του τύπου, μπορούν πίσω από τις πλάτες του να κρυφτούν. Ελπίζουμε να το εκτιμήσουν, να παίξουν ωραίο ποδόσφαιρο και να μας διασκεδάσουν. Οι ευθύνες του αποτελέσματος γνωρίζουν πως θα βαρύνουν τον προπονητή τους στον οποίο ήδη έχουν κάνει…γυμνάσια, παρότι ΟΛΟΥΣ τους έχει πάει με το…γάντι!
Δημήτρης Στρατής
