«Μήπως μπορείτε να μου γράψετε μια ενδεκάδα του Παναθηναϊκού;»

Αφουγκράζομαι ότι ο Στραματσόνι έχει εξελιχθεί στον αγαπημένο μιας μεγάλης μερίδας των φίλων του Παναθηναϊκού.

Όχι τόσο για τα αποτελέσματα, αλλά για την λογική του στις μεταγραφές. Διότι ο Ιταλός όχι μόνο δεν έβαλε περιορισμούς στη διοίκηση, αλλά ήταν δεκτικός σε όσα του πρότειναν.

[ads2]

Διότι ο ίδιος έβαλε στο τραπέζι τα ονόματα των Μέστο, Μαμουτέ, Εβαντζελίστα και Μολέδο, ενώ οι υπόλοιποι ήταν προτάσεις της διοίκησης (Αλαφούζος, Φύσσας, Βόκολος).

Εννοείται πως ήταν θετικός για τον Βιγιαφάνιες, αφού ο ίδιος τον είχε αποθεώσει στο ματς των δύο ομάδων.

Εννοείται πως ήταν θετικός για τον Μπουμάλ, αφού τον είδε σε dvd και ενέκρινε την απόκτησή του.

Συγχρόνως δεν είχε κανένα πρόβλημα στην απόκτηση των αδερφών Βλαχοδήμων, ενώ δεν πάτησε πόδι – όπως ο προκάτοχός του – για την απόκτηση του Σεμπαστιάν Λέτο.

Εάν προσθέσουμε σε όλα αυτά ότι ο Ιταλός εισηγήθηκε την απομάκρυνση παικτών που δεν έκαναν πια «κλικ» στην πράσινη εξέδρα (Τριανταφυλλόπουλος, Ατζαγκούν, Βέμερ), η «αγάπη» της εξέδρας μεγάλωσε με γεωμετρική πρόοδο.

Δεν βάζω στην ίδια κατηγορία τους Δώνη, Μπούρμπο και Νίνη, γιατί για τους δύο πρώτους ήταν απόφαση της διοίκησης και για τον νυν παίκτη της Σαρλερουά, έχω την αίσθηση ότι ο κόσμος ήταν μοιρασμένος. Άλλοι τον θεωρούν πρώην παίκτη και άλλοι αδικημένο ταλέντο.

Λογικά τα… εύκολα για τον Στραματσόνι είναι τώρα, που το ρόστερ του Παναθηναϊκό είναι πληρέστερο και έχει πολλές επιλογές .

Ωστόσο θα πρέπει να έχει κατά νου ότι τώρα θα πρέπει να ικανοποιήσει το ίδιο κοινό, που τον χειροκροτούσε σε κάθε μεταγραφή! Να κάνει τις σωστές επιλογές…

Διότι για παράδειγμα πριν είχε δύο κατά συνθήκη εξτρέμ, τον Κλωναρίδη και τον Καλτσά και τώρα έχει Μπουμάλ, Βιγιαφάνες, Μαμουτέ, Βλαχοδήμο, Λέτο, συν τους δύο προαναφερθέντες!

Ακόμη θυμάμαι τον πανέξυπνο Γιτζάκ Σουμ, το καλοκαίρι του 2004 στο Πόρτσμουθ (μετά το νταμπλ). Μάζεψε όλους τους δημοσιογράφους στο φουαγιέ του ξενοδοχείου και τους μοίρασε χαρτάκια! Λευκά χαρτάκια.

Και πως έκπληξη όλων μάς ζήτησε να του γράψουμε την ενδεκάδα που θα πρέπει να παίζει ο Παναθηναϊκός. Μόλις ολοκληρώθηκε η καταγραφή των ενδεκάδων, πήρε τα χαρτάκια και με μεγάλη χαρά άρχισε να τ” ανοίγει.

Ποιο ήταν το συμπέρασμα; Ό,τι έξι δημοσιογράφοι όχι μόνο έγραψαν διαφορετικές ενδεκάδες, αλλά και διαφορετικά συστήματα!

Ο Σουμ χαμογέλασε, ο Ζάετς τον «κάρφωσε» λέγοντας (πάλι το ίδιο κόλπο με τα χαρτάκια έκανε…) και οι ρεπόρτερ κατάλαβαν (όσοι το κατάλαβαν) ότι οι απόψεις τους δεν θα μπορούσαν ποτέ να είναι… καρμπόν!

Όπως το είχε πει πολύ εύγλωτα ο Κλιντ Ίστ, «οι γνώμες είναι σαν τις κωλ…δες, όλοι έχουν από μία»!

Πηγή: sportit.gr