Η επιστροφή του βασιλιά Μάρκους Μπεργκ!
Η αναγέννηση του Μάρκους Μπεργκ που βρίσκεται προ των πυλών, το (όλο νόημα) εγκώμιο Στραματσόνι, ο νέος ρόλος του Ζέκα και η εξήγηση για τα δύο πρόσωπα του ΠΑΟ κόντρα στην Καλλονή.
Με τον Μπουμάλ και τον Καλτσά να οργιάζουν στο δεύτερο ημίχρονο, τον Μέστο να ανταποκρίνεται πλήρως στα καθήκοντά του παρά τη μεγάλη αγωνιστική του απραξία και τον Τελάντερ να δεσπόζει στο κέντρο των μετόπισθεν.
[ads2]
Ολοι τους καλοκαιρινά και χειμερινά αποκτήματα.
Η ξεχωριστή αναφορά στον Μπεργκ
Ο Αντρέα Στραματσόνι, ωστόσο, μόνο αφελής δεν είναι που στάθηκε από μόνος του στη συνέντευξη Τύπου του αγώνα με την Καλλονή (μετά από ερώτηση δημοσιογράφου σχετική με το ντεμπούτο του Μέστο) στον Μάρκους Μπεργκ, κάνοντας ξεχωριστή αναφορά στο πρόσωπό του.
“Προσωπικά θα ήθελα να μιλήσω για έναν πολύ σημαντικό παίκτη για μας, τον Μάρκους Μπεργκ, ο οποίος σήμερα (σ.σ. χθες) επέστρεψε. Δημιούργησε δύο-τρεις μεγάλες φάσεις και είμαστε πολύ χαρούμενοι που γύρισε κοντά μας” είπε συγκεκριμένα ο Ιταλός.
Και η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός με τον Μπεργκ στο αρχικό σχήμα, τη συνοχή και την οργάνωση που βγάζει στο παιχνίδι του τον τελευταίο καιρό, ανεβαίνει επίπεδο ως ομάδα. Ξεκάθαρα και εμφατικά.
Με τον Σουηδό άσο στην 11άδα του, άλλωστε, το Τριφύλλι είχε τρεις κλασικές ευκαιρίες (μία δική του με μονοκόμματο σουτ ύστερα από σέντρα του Καλτσά που έβγαλε σωτήρια ο Χογκ στο 81’, μία από σέντρα πάρε-βάλε του Σουηδού προς τον Ατζαγκούν σε κενή εστία στη φάση του δεύτερου δοκαριού στο 88’, κι άλλη μία επίσης δική του με διαγώνιο σουτ στην κίνηση που πέρασε άουτ στο 89’ από σέντρα του Μπουμάλ).
Εδειξε, εν ολίγοις, ο Μπεργκ στα 35 λεπτά στη Μυτιλήνη ότι μπορεί να αποδειχθεί στο δεύτερο μισό της σεζόν (παραδοσιακά η καλή του αγωνιστική περίοδος στον Παναθηναϊκό) σαν έξτρα μεταγραφή από δω και στο εξής, μετά τον άσχημο τρόπο που του πήγε το ξεκίνημα της φετινής σεζόν, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το Τριφύλλι.
Ο ρόλος-κλειδί του Ζέκα
Εκτός από την αναγέννηση του Μπεργκ που αποτελεί ύψιστο ζητούμενο για την ομάδα, ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει τη συμβολή του Κάρλος Ζέκα στο νέο του κομβικό ρόλο.
Αυτόν του καθαρού αμυντικού μέσου, του 6αριού μπροστά από την άμυνα, τον οποίο διατήρησε ακόμη και όταν στο γήπεδο πέρασε ο Λαγός, ως αλλαγή στη θέση του Εσιέν ο οποίος αγωνίστηκε και πάλι ως 8άρι.
Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού -και ορισμός του team player- δείχνει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει ιδανικά στη συγκεκριμένη θέση, καθώς διαθέτει αστείρευτες δυνάμεις, είναι εξαιρετικός στο να κλέβει μπάλες, δεν διστάζει να μπει στη μονομαχία με τα… χίλια. Τακτικά είναι πάντα εκεί που πρέπει και επίσης μπορεί να μεταφέρει τη μπάλα σωστά προς τη μεσαία γραμμή, παρότι χρειάζεται να βελτιώσει περαιτέρω τη συγκέντρωσή του και να αποφύγει κάποια απερίσκεπτα λάθη.
Ειδικότερα στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας και τις φάσεις που (δεν) δέχεται από τον άξονα, η συμβολή του Ζέκα είναι τεράστια (ένα ματς απουσίασε, απέναντι στον Παναιτωλικό και το κενό του ήταν πασιφανές) και ο Στραματσόνι είναι (άκρως εγκωμιαστικός προς το πρόσωπό του και) αποφασισμένος να τον διατηρήσει στο συγκεκριμένο ρόλο.
Η ανάγνωση για τα δύο πρόσωπα των ημιχρόνων
Από εκεί και πέρα, στο ερώτημα γιατί υπήρχε αυτή η μεγάλη διαφορά στη Μυτιλήνη ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο ημίχρονο, για να υπάρξει εξήγηση θα πρέπει να αναλύσουμε πρώτα τα δεδομένα.
Α)ο άξονας της μεσαίας γραμμής(Ζέκα, Εσιέν, Αμπεϊντ) καθυστερούσε τη μετάβαση της μπάλας στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου έχοντας ως βασικό μέλημα την αποφυγή του λάθους και την πιθανότητα κόντρα επίθεσης του αντιπάλου, με δεδομένο και τον άνεμο που ήταν υπέρ της Καλλονής στο πρώτο ημίχρονο.
Β)οι δύο πλάγιοι επιθετικοί, Μπουμάλ και Καλτσάς, είναι παίκτες που για να επιδείξουν το πλήρες μέγεθος του ταλέντου τους και την ταχύτητά τους χρειάζονται χώρο.
Ο χώρος αυτός βρίσκεται κυρίως μετά από κλέψιμο της μπάλας και επιθετικό τρανζίσιον (γρήγορη μετάβαση από το κέντρο προς την επίθεση), κάτι που δεν ήταν εφικτό να γίνει στο πρώτο ημίχρονο διότι ο Καραγεωργίου, για να αποφύγει το πρέσινγκ στο δεύτερο τρίτο και άρα την πιθανότητα να δεχτεί τέτοιες φάσεις από τον Παναθηναϊκό, επέλεξε να γίνονται μεγάλες μπαλιές από την άμυνά του προς τον… Στιλ.
Εδωσε ξεκάθαρα την κατοχή στον Παναθηναϊκό και απέφευγε την κυκλοφορία της μπάλας από την ομάδα του, πρακτική που την ακολουθούν άλλωστε πολλές ομάδες σε όλον τον κόσμο όταν ο αντίπαλός τους είναι επικίνδυνος στο πρέσινγκ, καλά οργανωμένος και γρήγορος στο τρανζίσιον.
γ)Στο δεύτερο ημίχρονο ο άνεμος ήταν υπέρ του Παναθηναϊκού, οι γραμμές ανέβηκαν πιο ψηλά, όπως και η ένταση, ο ρυθμός, η κίνηση με και χωρίς τη μπάλα, ενώ μετά το γρήγορο πρώτο γκολ του Καλτσά (απέναντι σε οργανωμένη άμυνα) οι χώροι προς εκμετάλλευση ήταν σαφώς περισσότεροι: με φυσική συνέπεια να μπουν τα γκολ, να έρθουν τα δοκάρια και να δημιουργηθούν κλασικές ευκαιρίες.
Σημαντικό, ωστόσο, ρόλο παίζουν σαφώς η ψυχολογία, αλλά και η σωστή νοοτροπία της ομάδας που θα πρέπει ασφαλώς να μπαίνει πιο δυνατά απ’ την αρχή στα εκτός έδρας ματς, αλλά και να αυξήσει τον ποιοτικό της χρόνο ανά παιχνίδι πέραν των 30-40 λεπτών που βλέπουμε τον τελευταίο καιρό.
sdna.gr