Ο Ενμπαγκοτό και ο Αϊτόρ είναι εξτρέμ που έχουν ταχύτητα και καλή σχέση με το γκολ, το ζήτημα είναι να υπάρξει γρήγορα χημεία του Αφρικανού με τον οργανισμό.
Ο τελευταίος απ΄ ότι διαβάζουμε έχει τα τελειώματα και το ξεπέταγμα, δηλαδή τα πρωτεύοντα στοιχεία που θες για να ανοίγεις οργανωμένες άμυνες, παίζοντας στα άκρα.
Ο Μπόλονι ακόμα κι εντός έδρας απέναντι σε αντιπάλους χαμηλότερου βεληνεκούς γυρίζει πιο πίσω την ομάδα και παίζει στον χώρο, συνθήκες που αν ταιριάζουν σε κάποιον ποδοσφαιριστή από το ρόστερ, αυτοί είναι ο Κογκολέζος, ο Ισπανός αλλά κι ο Χατζηγιοβάνης τον οποίο όλος ο Παναθηναϊκός περιμένει χρόνια τώρα να…σοβαρευτεί.
Έχασες μεν τον ποδοσφαιριστή που έχει την μεγαλύτερη έκρηξη (Εμμανουηλίδη) απ΄ όλους αλλά κι αυτοί που έμειναν δεν είναι άσχημοι για τα ελληνικά ταμπούρια. Αρκεί να στηριχτούν κι αυτοί με τη σειρά τους να προσπαθήσουν περισσότερο να μονιμοποιηθούν και να βρουν ρυθμό.
Δημήτρης Στρατής
