Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει μακριά από την έδρα του να έχει πρόβλημα στην άμυνα!
Δεν είναι τυχαίο ότι διαθέτει μία από τις χειρότερες άμυνες στην διοργάνωση, ούτε ότι έχει δεχθεί ένα κάρο τρίποντα που πλησιάζουν το παθητικό του σε σχεδόν 100 πόντους ανά παιχνίδι.
Η περιφερειακή άμυνα αντιμετωπίζει πολλά και σημαντικά θέματα, τα οποία ο Γιώργος Βόβορας καλείται να λύσει το συντομότερο δυνατόν. Αν κάποιοι παίκτες δεν φημίζονται για τις αμυντικές τους αρετές, τότε οφείλουν να κρυφτούν μέσα από την ομαδική λειτουργία. Ποια ομαδική λειτουργία ,όμως, όταν ο Παπαπέτρου έχει χάσει το μυαλό του κι ο Σαντ Ρος καλείται να γίνει…λάστιχο τρέχοντας να καλύψει τρύπες όπου υπάρχουν (παντού δηλαδή).
Όταν ο Κουβανός δεν είναι καλός στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, αυτομάτως παρασύρει και την υπόλοιπη ομάδα, προφανώς οι απαιτήσεις δεν είναι μεγάλες από τον Καλαϊτζάκη και τον Μποχωρίδη αλλά εδώ που τα λέμε κι ο εμπειρότερος συμπαίκτης τους ρούκι είναι σε καθήκοντα play maker.
Καλώς ή κακώς, σωστό ή λάθος, ο Παναθηναϊκός έφτασε να είναι η ομάδα του Χάουαρντ, εκείνος κρατά τα κλειδιά, εκείνος παίρνει τις περισσότερες αποφάσεις μέσα στο παρκέ.
Την περασμένη εβδομάδα είδαμε τι συμβαίνει. Ήταν εξαιρετικός ο πρώην άσος της ΤΣΣΚΑ; Η Μπάγερν έχασε τη θέα του καλαθιού. Παρουσιάζεται μπερδεμένος ο Κουβανός; Χάνεις (τι χάνεις δηλαδή, συντρίβεσαι) απ’ όλους.
Δημήτρης Στρατής
