«Δεν έγινε συζήτηση με Αλαφούζο να εμπλακώ στη ΠΑΕ Παναθηναϊκός»

Ο αντιπρόεδρος του Παναθηναϊκού Α.Ο, Δημήτρης Βρανόπουλος μίλησε για τη Διπλή Ανάπλαση στον Βοτανικό, για τον Ερασιτέχνη και φυσικά για τον Γιάννη Αλαφούζο και την ΠΑΕ.

Ο αντιπρόεδρος του Παναθηναϊκού Α.Ο, Δημήτρης Βρανόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στο «gazzetta.gr», όπου αναφέρθηκε στο θέμα της Διπλής Ανάπλασης, στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό για το παρόν αλλά και το μέλλον του, ενώ δεν παρέλειψε ν’ αποκαλύψει αν θα εμπλεκόταν με κάποιον τρόπο στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

Αναλυτικά όσα δήλωσε ο αντιπρόδες του Ερασιτέχνη:

Αν μπορούσατε να μου αριθμήσετε τρία γεγονότα με σειρά σημαντικότητας για την φετινή σεζόν, ποια θα ήταν αυτά για τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό;

«Το πιο σημαντικό είναι το θέμα του Βοτανικού, το οποίο έχει μπει κανονικά στις ”ράγες” του, τόσο για τον Ερασιτέχνη όσο και για τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό. Δεύτερο θα έλεγα πως είναι το γεγονός πως έχουμε πάρει σαν διοίκηση πλέον και τα ΑμεΑ, έχουμε πλειοψηφία στο ΔΣ. Το τρίτο τώρα… δεν θεωρώ πως μπορώ να πω κάτι συγκεκριμένο αγωνιστικά. Θεωρώ πως γενικά ήμασταν ανταγωνιστικοί παντού, αν και είχαμε κάποιες ατυχίες και κάποιες συγκυρίες που πιθανόν να επηρέασαν κάποια πράγματα που περιμέναμε, αλλά επί των γενικών αγωνιστικά τα πήγαμε καλά. Τόσο στα ομαδικά όσο και στα ατομικά».

Η υπογραφή των συμβάσεων ήταν το τελευταίο βήμα πριν ξεκινήσουν οι εργασίες. Ωστόσο μεγάλη μερίδα του κόσμου αντιμετωπίζει ακόμα με συγκρατημένη αισιοδοξία το ζήτημα του γηπέδου, φοβούμενη μην στραβώσει κάτι; Πώς αφουγκράζεστε την ανησυχία του αυτή και πως αξιολογείτε την κατάσταση αυτή τη στιγμή, εσείς που το ζείτε και από πιο κοντά;

«Κοιτάξτε η αλήθεια είναι πως πρόκειται για μία υπόθεση αρκετά ταλαιπωρημένη. Και έχει ταλαιπωρηθεί και ο κόσμος απ’ αυτήν. Είχαν γίνει κατά καιρούς, θεωρώ καλόπιστα, κάποιες δηλώσεις, κάποιες υποσχετικές. Νομίζω πως αυτή τη φορά, όχι νομίζω, βασικά το θεωρώ δεδομένο, πως είναι τέτοια η συγκυρία, είτε αυτό λέγεται πολιτική βούληση, είτε νομοθετικό πλαίσιο, είτε χρήματα, όλα έχουν μπει στην θέση τους και πλέον το τραίνο έχει φύγει. Δεν μπορεί πλέον αυτό να σταματήσει. Τώρα μπορεί τελικά να έχουμε μία απόκλιση κάποιων μηνών απ’ αυτό που είχαμε δηλώσει αρχικά, επειδή είναι πάρα πολύ σύνθετο το έργο, κι έχει κι ένα κομμάτι γραφειοκρατικό αρκετά σημαντικό συν τα συνοδά έργα κλπ. Θεωρώ όμως πως το γήπεδο θα γίνει. Και του ποδοσφαίρου, αλλά και οι εγκαταστάσεις του Ερασιτέχνη, που για μας είναι πιο σημαντικές».

Υπήρξε κάποια μέρα που θεωρήσατε πως φτάσατε σε κάποιο τέλμα στις διαπραγματεύσεις; Που να φάνηκε να κολλάει λίγο το πράγμα και πως οδεύει σε «ναυάγιο»;

«Υπήρχαν τέτοιες στιγμές. Όμως όλοι ήθελαν να γίνει αυτό το έργο κι αυτό μέτρησε. Ανεξάρτητα όμως από το αποτέλεσμα υπήρξαν φορές που αποχωρούσαμε από κάποια συνάντηση με τον κύριο Μαλακατέ και λέγαμε μεταξύ πως αυτό ήταν, δεν γίνεται να προχωρήσει. Είχαμε κάποιες ενστάσεις συγκεκριμένες, τις ξεπεράσαμε όμως. Σημασία έχει το δια ταύτα, το αποτέλεσμα. Τώρα πως στην πορεία υπήρξαν πάνω και κάτω είναι δεδομένο».

Ο κόσμος αναγνώρισε όλη αυτή την προσπάθεια που κάνατε αυτά τα χρόνια, όμως για πρώτη φορά βρήκατε μία σημαντική μερίδα αυτού απέναντι, όταν αναγκαστήκατε να πάρετε την σκληρή απόφαση για το θέμα της Διπλής Ανάπλασης. Πόσο δύσκολες ήταν εκείνες οι μέρες πριν την προσυνέλευση και μέχρι και την ψηφοφορία;

«Με πολύ άγχος. Εμείς αυτό που θέλαμε νομικά μπορούσαμε να το στηρίξουμε και με το 50+1 του συνόλου των ψήφων. Όμως ήταν λάθος αυτό, δηλαδή να μην παρθεί μία τόσο σημαντική απόφαση με ενισχυμένη πλειοψηφία. Οπότε γι’ αυτό πήγαμε για τα 2/3. Φαίνεται πως ο πολύς κόσμος που ψήφισε το ”ναι”, θεώρησε πως ”άξιζε τον κόπο”, ανεξάρτητα από τον πόνο ψυχής που τον έχουμε όλοι, γιατί και η δική μου η γενιά την Λεωφόρο την έχει αγαπήσει, έχει περάσει από μεγάλες δόξες και ιστορικά είναι ένας χώρος πολύ σημαντικός. Θα αφήσουμε όμως εκεί και το ”κύτταρό” μας. Δεν πρόκειται δηλαδή να φύγει η Λεωφόρος χωρίς να αφήσουμε ένα Παναθηναϊκό… κύτταρο εκεί. Έχουμε το μουσείο, το εντευκτήριο, κοιτάμε να κάνουμε και κάποια άλλα πράγματα, να κρατήσουμε κάτι ακόμα ζωντανό σ’ αυτό το χώρο εκεί. Από κει και πέρα όμως η ζωή συνεχίζεται και πρέπει να δούμε τα επόμενα 100 χρόνια».

Για την συμβολή του δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη και του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ, Γιάννη Αλαφούζου και τη σημασία του να υπάρχει μία «κοινή γραμμή πλεύσης»:

«Είναι σημαντικό, ειδικά από τη στιγμή που αυτό το έργο είναι και για το ποδόσφαιρο και για τον Ερασιτέχνη. Με τον κ. Αλαφούζο είχαμε κοινά σημεία. Υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον και από τις δύο πλευρές του Παναθηναϊκού να γίνει αυτό το έργο. Προφανώς είχαμε σύμπλευση σ’ αυτό. Αλλά όπως είπατε και ο κ. Μπακογιάννης έχει βοηθήσει. Η πολιτική βούληση (για το έργο αυτό) ξεκίνησε από το δήμο και από κει και πέρα πήρε τις ευλογίες και της κυβέρνησης, γιατί κι από κει έχει αντληθεί ένα μεγάλο κομμάτι της χρηματοδότησης».

Πόσο βοήθησε και βοηθάει η στήριξη του κόσμου στο εγχείρημα του Ερασιτέχνη;

«Εμείς σαν Παναθηναϊκός είμαστε τυχεροί, γιατί έχουμε κόσμο που αγαπάει τον Ερασιτέχνη, αλλά και ξέρει. Έχουμε ανθρώπους που παρακολουθούν χρόνια βόλεϊ, μπάσκετ γυναικών και άλλα αθλήματα. Αυτό σίγουρα βοηθάει, επειδή η διοίκηση από μόνη της δεν φτάνει. Ούτε και οι ομάδες και οι αθλητές. Πρέπει πάντα να έχουμε το τρίπτυχο, δηλαδή διοίκηση, κόσμος και αθλητές. Στον Παναθηναϊκό είμαστε τυχεροί. Υπάρχουν πάντα άνθρωποι, που ασκούν κριτική, αλλά δεν μας πειράζει αυτό. Ακόμα κι αν κάποιος είναι εξαγριωμένος, αν να μας δει δηλαδή εμένα ή τον κ. Μαλακατέ σ’ έναν αγώνα και εκφράσει τα παράπονά του κάπως έντονα, προσπαθούμε να απαντήσουμε. Κι εμείς σαν διοίκηση δεν είμαστε αλάνθαστοι. Κάνουμε λάθη. Όπως κάνουμε παντού σαν άνθρωποι. Προσπαθούμε όμως πάντα ότι λάθη κάνουμε να τα διορθώνουμε και να μην είναι επαναλαμβανόμενα. Αλλά γενικά ο κόσμος βοηθάει πολύ, δεν το συζητώ αυτό».

Φέτος, είχαμε ένα ατυχές συμβάν στον αγώνα βόλεϊ του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό του Challenge Cup, όπου έγιναν κάποια επεισόδια μεταξύ των οπαδών και της αστυνομίας, που οδήγησε το παιχνίδι στην αναβολή και στην διεξαγωγή του την επόμενη μέρα κεκλεισμένων των θυρών. Κάποιοι έλεγαν πως αυτό ήταν ευθύνης της διοίκησης που δεν πήγε στο ΟΑΚΑ και άλλοι ότι έφταιγε η αστυνομία που έριξε δακρυγόνο σε κλειστό χώρο, ποια η γνώμη σας για όλα αυτά;

«Το θέμα αυτό θεωρώ το έχουμε καλύψει αρκετά και με ανακοίνωσεις κλπ. Ήταν όντως μία άτυχη στιγμή. Το μεγαλύτερο λάθος σε όλη αυτή την υπόθεση ήταν το θέμα του δακρυγόνου. Εκεί επειδή ήμουνα στο γήπεδο με την γυναίκα μου, ξαφνικά αρχίσαμε να τρέχουμε, άνοιξε η μύτη της. Ευτυχώς δεν είχαμε περισσότερους τραυματισμούς και θύματα. Και απ’ ότι κατάλαβα κι έξω, χωρίς πιθανόν να φταίει απαραίτητα ο κόσμος, ήταν οι συνθήκες τέτοιες, είχαμε επεισόδια και εκτός γηπέδου. Την μεγάλη ευθύνη για το αποτέλεσμα αυτό την έχει η αστυνομία καλώς ή κακώς και γι’ αυτό έχουμε κινηθεί και νομικά. Με το όποιο αποτέλεσμα κι αν έχουμε τελικά, κάναμε όμως τις κινήσεις που θεωρούσαμε σωστές ως Παναθηναϊκός. Από κει και πέρα αρχικά το σκεπτικό πάντα ήταν να γίνει ο αγώνας αυτός στο ΟΑΚΑ. Το είχαμε δηλώσει από τον Οκτώβριο. Το γήπεδο του ημιτελικού έπρεπε να το έχουμε δηλώσει πριν τον πρώτο ημιτελικό στου Ρέντη, που είχαμε τραυματία τον Ερνάντεζ. Έναν παίκτη πολύ σημαντικό για μας.

Τελικά, καλώς ή κακώς, κερδίσαμε στου Ρέντη κι έτσι δημιουργήθηκε ένας προβληματισμός στις τελευταίες μέρες πριν τον αγώνα τι να κάνουμε τελικά. Μία επιλογή είχαμε να πάμε στο ΟΑΚΑ και μία να μείνουμε στον Άγιο Θωμά. Η απόφαση που πάρθηκε τελικά ήταν συλλογική, άσχετα αν ανέλαβε την ευθύνη προσωπικά ο κ. Μαλακατές. Υπήρχαν υποστηρικτές και για τις δύο επιλογές. Υπερίσχυσε ο Άγιος Θωμάς με το σκεπτικό πως είναι η φυσική μας έδρα, ότι ο Ολυμπιακός έχει θέματα ψυχολογίας όταν παίζει με μας εκεί. Έτσι, θεωρήσαμε. Πιθανό κακώς τελικά, όταν έχουμε φτάσει στο συγκεκριμένο σημείο, πρέπει τα μεγάλα παιχνίδια να τα παίζουμε σε μεγάλα γήπεδα.

Εκ των υστέρων, έπρεπε να έχουμε παίξει στο ΟΑΚΑ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οπότε ένα κομμάτι της ευθύνης προφανώς το έχει και η διοίκηση. Άρα από δω και πέρα, ανεξαρτήτως αν είναι κάποιος βασικός τραυματίας ή όχι, εμείς τα μεγάλα παιχνίδια θα τα παίζουμε στο ΟΑΚΑ, εφόσον μπορεί η ΚΑΕ να μας δίνει το γήπεδο και δεν υπάρχει ”σύγκρουση” με κάποια δικά της παιχνίδια ή προπονήσεις. Τα μεγάλα ματς πλέον θα τα κάνουμε στα μεγάλα γήπεδα, γιατί αυτό αξίζει στον Παναθηναϊκό και τον κόσμο του. Γιατί και ο ”Αγ. Θωμάς” είναι ένα γήπεδο 1.000-1.100 ατόμων, 1.200 ”παχιά παχιά”. Ντάξει… Εδώ είδαμε το βόλεϊ γυναικών που παίξαμε τον τελικό στο ΟΑΚΑ και μαζέψαμε 6 χιλ. άτομα, νούμερο εντυπωσιακό για βόλεϊ γυναικών, όχι πως δεν το αξίζει. Πιστεύω πως από δω και πέρα όσο βλέπει ο κόσμος πως φτιάχνουμε ακόμα πιο ανταγωνιστικές ομάδες, θα τις αγκαλιάζει ακόμη περισσότερο. Έτσι, θα έρχεται πολύ περισσότερος κόσμος σε τέτοιους αγώνες σε μεγάλα γήπεδα».

Το θέμα της έδρας για τις δύο ομάδες βόλεϊ αποτελεί μείζον ζήτημα και για την σεζόν που έρχεται. Έχουμε κάποιο update πάνω σ’ αυτό;

«Κάναμε μία γύρα σε όλα τα διαθέσιμα γήπεδα. Αυτό που θα δηλώσουμε σαν έδρα πρέπει να πληρεί κάποιες μίνιμουμ προδιαγραφές όπως π.χ. να είναι χωρητικότητά του μεγαλύτερη των χιλίων ατόμων. Πολλά γήπεδα αποκλείστηκαν μόνο και μόνο εξαιτίας των λίγων διαθέσιμων θέσεών τους για τους θεατές. Από τον ”Άγιο Θωμά” μας είπαν ότι δεν μας θέλουν. Συγγνώμη αν το λέω λίγο ωμά. Δεν μας άφησαν καν το περιθώριο διαπραγμάτευσης, δηλαδή να ζητηθούν κάποια περισσότερα χρήματα, αν και ήδη πληρώνουμε πολλά σε σχέση μ’ αυτά που παίρνουμε στο κλειστό αυτό. Ήταν όμως κάθετοι. Έτσι στραφήκαμε στα υπόλοιπα γήπεδα.

Εμείς αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε συζητήσεις με την ΚΑΕ μήπως μπορέσουμε και βάλουμε κάποιες προπονήσεις των δύο βόλεϊ στο ΟΑΚΑ, αλλά και κάποιους ευρωπαϊκούς αγώνες, όπως είπαμε και πριν. Στο μπάσκετ γυναικών υπάρχουν εναλλακτικές. Επίσης θα θέλαμε και κάποια μεγάλα ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος π.χ. με τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ, αγώνες που θεωρούμε πως θα μαζέψουμε και κόσμο. Άσχετα δηλαδή από το γεγονός που θέλουμε να μπορεί να βλέπει τα παιχνίδια αυτά όσο περισσότερος κόσμος γίνεται, είναι και μία πηγή εισοδήματος για την ομάδα. Όταν είπα πριν πως καταλήξαμε να παίξουμε τον φετινό ημιτελικό του Challenge Cup με τον Ολυμπιακό στον ”Αγ.Θωμά”, αυτό μας ”πόνεσε” οικονομικά. Στο ΟΑΚΑ θα είχαμε κάποια έσοδα παραπάνω, τα οποία δεν λάβαμε.

Από τις εναλλακτικές που έχουμε αυτή τη στιγμή φαίνεται πως κάποιοι αγώνες θα γίνουν αναγκαστικά στο Μετς. Αυτό σαν γήπεδο έχει τα θέματά του, αλλά έχει ανακαινιστεί και ο χώρος είναι καλός. Είναι το μόνο γήπεδο του Δήμου Αθηναίων που μας καλύπτει. Οπότε εκεί είμαστε τώρα. Για τις προπονήσεις είμαστε σ’ ένα διάλογο με την ΚΑΕ γιατί κι αυτή έχεις τις υποχρεώσεις της ενώ είναι υπό κατάρτιση κι έκανε οικονομικό πλάνο για την καλύτερη εκμετάλλευση του γηπέδου, οπότε ανάλογα με το που θα καταλήξουμε απ’ αυτήν την κουβέντα θα δούμε και για τα υπόλοιπα. Το σίγουρο είναι πάντως πως κάποιοι αγώνες θα γίνονται στο Μετς. Είναι μονόδρομος, δεν είναι θέμα επιλογής, δεν έχουμε εναλλακτικές επιλογές. Γι’ αυτό λέμε πως ένα από τα πολλά θέματα που έχουμε, όχι μόνο εμείς, γενικότερα οι ερασιτεχνικές ομάδες, είναι πως είμαστε σαν τους ζητιάνους, γυρνάμε γύρω γύρω, ”σας παρακαλώ, να παίξουμε σε σας”. Από τις συζητήσεις που έγιναν, αποκλείστηκαν και κάποια γήπεδα που ζητούσαν μη ρεαλιστικά πράγματα. Ίσως ήταν κι ένας τρόπος να μας πουν ότι δεν θέλουμε. Εν πάσει περιπτώση, έχουν κι αυτοί τις υποχρεώσεις τους τις τοπικές, τους μικρούς δηλαδή συλλόγους των γειτονιών αυτών που χρησιμοποιούν τα γήπεδα».

Ποιο είναι το πλάνο για τον Ερασιτέχνη μέχρι να μπει στον Βοτανικό;

«Το πλάνο είναι να συνεχίσουμε να κάνουμε το ίδιο που κάνουμε κάθε χρόνο. Πάντα με τις δυσκολίες που υπάρχουν. Γιατί και ο χώρος της Λεωφόρου για κάποια αθλήματα έχει προβλήματα π.χ. λειτουργικά λόγω της παλαιότητας του κτιρίου. Προσπαθούμε όσο μπορούμε και να ενισχύουμε τις ομάδες, αλλά και τις ακαδημίες. Δεν αλλάζει κάτι. Είτε πηγαίναμε στον Βοτανικό είτε όχι, από την στιγμή που κάθε χρόνο βάζουμε τον πήχη λίγο πιο πιο πάνω αυτό θα συνεχίσει. Απλώς το να πάμε στον Βοτανικό θα μας λύσει κάποια βασικά θέματα, όπως αυτό των γηπέδων».

Τέλος, επειδή σας είδαμε και αρκετές φορές στην Λεωφόρο φέτος, θέλω να μας κάνετε κι ένα σχόλιο για την φετινή πορεία του Παναθηναϊκού, που έφτασε πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, έστω κι αν δεν τα κατάφερε τελικά.

«Η πορεία της ΠΑΕ ήταν εντυπωσιακή ανεξάρτητα του αποτελέσματος. Εξαιρώντας την τελευταία αγωνιστική, ήμασταν σχεδόν μονίμως μπροστά. Έγινε μία πάρα πολύ αξιόλογη προσπάθεια κι είμαστε τυχεροί που έχουμε έναν προπονητή αρκετά αξιόλογο κατα γενική ομολογία, δεν το λέμε μόνο σαν Παναθηναϊκοί, νομίζω το αναγνωρίζουν όλες οι ομάδες. Αν είχαμε πει στην αρχή του χρόνου ότι θα βγαίναμε δεύτεροι, δεν θεωρώ πως θα ήταν πολλοί που θα το πίστευαν αυτό. Το ότι βγαίνει πάλι ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη είναι πάρα πολύ σημαντικό. Το ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια δεν το είχαμε τόσο σαν ”μπροστάρη”, μας κάλυπτε το μπάσκετ κατά κάποιο τρόπο. Μακάρι, ανάλογα που θα κάτσει η ”μπίλια” και με τις μεταγραφές, φέτος να έχουμε ακόμη καλύτερη πορεία τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη».

Είχατε ποτέ κάποια «ενόχληση» από τον κ. Αλαφούζο για να εμπλακείτε στην ΠΑΕ;

«Όχι. Εγώ τον κ. Αλαφούζο τον ξέρω από την ναυτιλία. Δεν έχει γίνει κάποια τέτοια συζήτηση. Αλλά ούτως ή άλλως και να γινόταν δεν θα προχωρούσε γιατί εμένα το πεδίο μου είναι ο Ερασιτέχνης, εκεί θέλω να κινούμαι και είναι το ενδιαφέρον μου».