Έβαλε αχρείαστους μπελάδες στο κεφάλι του

Μια που το κύπελλο είναι ό,τι έχει απομείνει φέτος για τον Παναθηναϊκό, μαζί με την πρώτη θέση στα play-offs, οφείλει να είναι πιο πειστικός. Να δείχνει ότι θέλει να προχωρήσει και να φτάσει ως το τέλος της διαδρομής, να το «φωνάζει» με την απόδοσή του, να γυαλίζει το μάτι του, να μην δίνει δικαιώματα στον αντίπαλο.

Έδωσε δικαιώματα στον ΠΑΣ Γιάννενα στον προηγούμενο γύρο, όπου είχε προίκα το 1-2 στους «Ζωσιμάδες». Και έδωσε δικαιώματα και στον Ατρόμητο στη Λεωφόρο, ίσως διότι ήταν κουρασμένη η ομάδα από το ματς στη Λιβαδειά, είτε διότι υποτίμησε τον Ατρόμητο που έχει μια εικόνα προβληματική κι έχει φτωχή βαθμολογική συγκομιδή στο πρωτάθλημα, ίσως διότι υπάρχει και δεύτερος αγώνας κι αυτό δίνει μια ευκαιρία να διορθώσεις στη ρεβάνς ό,τι κάνεις στραβά στο πρώτο λάθος.

[ads2]

Δεύτερος αγώνας όμως υπάρχει και για τον Ατρόμητο και μάλιστα έχει αυξημένες ελπίδες μετά το 0-0 του πρώτου ματς κι όσο για την βαθμολογική του θέση στο πρωτάθλημα ισχύει ότι περνάει ζόρια, αλλά το κύπελλο είναι μια άλλη ιστορία: είναι η ευκαιρία του να προχωρήσει και να χτίσει ψυχολογία, ενδεχομένως να ψάξει τη διάκριση εκεί αφού στο πρωτάθλημα είναι πολύ χαμηλά.

Όσο για την κούραση που ενδεχομένως επέδρασε στον Παναθηναϊκό, μην την υποτιμάτε: καλώς ή κακώς (κακώς προφανώς) ο Παναθηναϊκός φέτος κατάφερε να έχει ένα ματς όλο κι όλο τη βδομάδα, λόγω του ευρωπαϊκού του αποκλεισμού. Κι όχι μόνο «ξέμαθε» τι πάει να πει να παίζεις μεσοβδόμαδα, αλλά δεν έχει ετοιμαστεί και σωματικά να βγάζει δυο απαιτητικά ματς την εβδομάδα, δεν χρειάστηκε ως τώρα, δεν μπήκε το μυαλό και το σώμα των παικτών σ” αυτή τη λογική από το καλοκαίρι και μετά. Επιπλέον, παίκτες σαν τον Εσιέν ή τον Μέστο, μπορεί να παίζουν τον τελευταίο καιρό και να τα πηγαίνουν καλά, στο 100% όμως δεν είναι και δεν ξέρω πότε θα φτάσουν (αν φτάσουν) μετά από τόσο μεγάλη αγωνιστική απραξία που προηγήθηκε.

Και από τη στιγμή που ο Στραματσόνι επέλεξε ακριβώς την ίδια 11άδα με τον Ατρόμητο που έπαιξε και στη Λιβαδειά, με μοναδική αλλαγή τον Πέτριτς αντί του του Μπεργκ που είχε ενοχλήσεις στο πόδι, κάπου ήταν και αναμενόμενο η ομάδα να μην έχει φρεσκάδα, πολλά τρεξίματα και την ίδια ζωντάνια που είχε πριν 3 μέρες. Ήθελε ενδεχομένως ένα μίνι – φρεσκάρισμα η 11άδα, από την άλλη καταλαβαίνω απόλυτα το σκεπτικό του κόουτς: όσα περισσότερα παιχνίδια δίνει η ομάδα με τον ίδιο κορμό ή με τους ίδιους παίκτες πάνω – κάτω, τόσο περισσότερο θα δένει, τόσο θα βγαίνουν οι αυτοματισμοί, τόσο θα βλέπει στο γήπεδο αυτά που δουλεύει στις προπονήσεις.
Ίσως να περιμένει ο κόουτς να ολοκληρωθούν οι μεταγραφές, να έχει περισσότερα όπλα της αρεσκείας του στη διάθεσή του, παίκτες που διέλεξε εκείνος ή συμφώνησε ότι του κάνουν γι” αυτό που φτιάχνει, ώστε να μπορεί να κάνει rotation χωρίς να αλλάζει η εικόνα της ομάδας. Ίσως με τον Εβαντζελίστα σε μεγαλύτερο βαθμό ετοιμότητας (ήταν αρκετά καλός στο διάστημα που αγωνίστηκε), με τον Βιγιαφάνες (μεταγραφή που φαίνεται ότι δεν χαλάει), με τον Μαμούτε υγιή, ίσως και με τον Βλαχοδήμο αν αποφασίσει ότι θέλει από τώρα να τον ενεργοποιήσει, παρέα με τον Μπεργκ και τον Λουντ, να έχει στα χέρια του όλους αυτούς που χρειάζεται στο κέντρο και την επίθεση, για να ανακατεύει την τράπουλα και να ανεβοκατεβάζει το ρυθμό σε κάθε αγώνα, είτε για το πρωτάθλημα, είτε για το κύπελλο.

Θέλει προσοχή όμως το κύπελλο στη ρεβάνς, διότι το 0-0 είναι «πονηρό» και για τις δυο ομάδες. Και οι καιροί είναι επίσης πονηροί, ο κόσμος είναι στα κάγκελα, έχουν συμβεί από την αρχή της σεζόν διάφορες «καταστροφές» και το κλίμα δεν σηκώνει ακόμα μια, όπως είναι ένας αποκλεισμός σε αυτή τη φάση από τον συγκεκριμένο Ατρόμητο.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΪΜΑΚΗΣ sportit.gr