Αρκεί τον Γενάρη να έρθει στόπερ, αμυντικός μέσος και καλό οκτάρι!
Έχουν βγει τα μαχαίρια (ως συνήθως μετά από ήττες) σχολιάζονται οι πάντες με μηδενιστική διάθεση αλλά όσο κι αν δεν διαβάζεται ευχάριστα τούτες τις ώρες εμάς ο προπονητής δείχνει να έχει κάνει δουλειά.
Με εξαίρεση την αστεία άμυνα (ίσως γιατί ο Ιβάν πίστεψε ότι το φθινόπωρο θα είχε έτοιμους Κουρμπέλη και Σένκεφελντ) δόθηκε το μπάτζετ για Παλάσιος και Βιτάλ με αποτέλεσμα στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου να τραβάμε τα μαλλιά μας κάθε αγωνιστική.
Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν για να χάσει στο ΟΑΚΑ, δεν στεκόμαστε στην κατοχή (άλλωστε τις περισσότερες φορές η μπάλα πήγαινε πίσω, η πρωτοβουλία είναι που δείχνει πράγματα), αλλά στο γεγονός ότι πίεσαν πολύ την ΑΕΚ και δεν έκαναν γκολ τις απίστευτες ευκαιρίες που δημιούργησαν.
Η ατμόσφαιρα είναι πολύ βαριά, προφανώς και δεν γίνεται να συγκρίνεις αυτή την ομάδα με εκείνη του 2010 αλλά νομίζουμε ότι είναι ένα από τα πιο ελπιδοφόρα ρόστερ που έχουν στηθεί από τότε και επειτα…
Αρκεί τον Γενάρη να έρθει στόπερ, αμυντικός μέσος και καλό οκτάρι.
Δημήτρης Στρατής