Στα 24 του, με το διαβατήριο που έχει και τα περάσματά του από προηγμένες λίγκες, ο Βραζιλιάνος έχει “όνομα” στην πιάτσα.
Μπορεί να ξεχάστηκε κατά το πέρασμά του από την Τουρκία, (όπου δεν τον “σήκωσε” το κλίμα της Γαλατασαράι), αλλά τέτοια πράγματα στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο συμβαίνουν, εύκολα μπορείς να αναρριχηθείς από τον πάτο στην κορυφή αλλά και τούμπαλιν! Σήμερα, πάντως, ο νεαρός “καριόκα” είναι στα καλύτερά του.
Νιώθει την εμπιστοσύνη του οργανισμού, το απολαμβάνει κι ας έχει παίξει ως τώρα εξτρέμ, φορ, δεκάρι, χωρείς αυτόν Παναθηναϊκός δεν νοείται!
Είναι φανερό ότι ξαναβρήκε την όρεξή του για καλή μπάλα. Ο Αλόνσο του έχει δώσει το ελεύθερο να κάνει ότι θέλει και σε σύνολο που ακόμα δεν έχει βρει αυτοματισμούς οι ντρίμπλες, τα κοντρόλ και τα γκολ του τον κάνουν να “φαίνεται” ακόμα πιο πολύ.
Είτε πηγαίνοντας σε προσωπικές προσπάθειες, είτε διεισδύοντας δυναμικά ή σουτάροντας, παραμένει το πιο “σταθερό πόδι” του Κυπελλούχου. Κλασσική περίπτωση παίκτη διψασμένου να αποδείξει ότι μετράει.
Δημήτρης Στρατής
