Οι λόγοι που ο Παναθηναϊκός δεν προσελκύει επενδυτές...

Η κραυγή απόγνωσης και αγωνίας του Γιάννη Αλαφούζου στη γενική συνέλευσης της Συμμαχίας, για τα οικονομικά του Παναθηναϊκού, έχει πολλές αναγνώσεις. Για εμένα η βασικότερη είναι ότι ο Παναθηναϊκός, ένα μαγαζί γωνία, δεν μπορεί να προσελκύσει επενδυτές. Εκτός και εάν δεν θέλει…

Και εάν κάποιος επικαλεστεί την κρίση, θα συμφωνήσω, αλλά θα του θυμήσω ότι και ο ΠΑΟΚ αναζητούσε επενδυτή εν μέσω κρίσης και με μεγαλύτερα χρέη από αυτά του «τριφυλλιού» και τον βρήκε στα ρούβλια του Σαββίδη. Οικονομικά σώθηκε, τώρα τι θα κάνει αγωνιστικά είναι αλλού παππά ευαγγέλιο.

[ads2]

Ο Παναθηναϊκός, στα χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, είναι αλήθεια ότι ελάχιστες φορές μπήκε σε τέτοια κουβέντα.

Η παρουσία της οικογένειας Βαρδινογιάννη και το γεγονός ότι η ομάδα ήταν σε πρώτο πλάνο (τουλάχιστον μέχρι το 1996) δεν άφηναν πολλά περιθώρια για υποψήφιους επενδυτές! Ο μοναδικός που θέλησε να πάρει και μάλιστα δύο φορές την ΠΑΕ ήταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος. Η πρώτη ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και η δεύτερη, μετά τη Ριζούπολη, αλλά αμφότερες εισέπραξε αρνητική απάντηση. Για να ακριβολογούμε την πρώτη εισέπραξε αρνητική απάντηση και τη δεύτερη ζητήθηκαν τέτοια ανταλλάγματα που ήταν σχεδόν αδύνατο να δωθούν από σώφρων άνθρωπο!

Μια ακόμη φορά τέθηκε θέμα αλλαγής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, αλλά αυτό ήταν κυρίως ως σενάριο εμπλοκής της Aramco, όταν η Motor Oil, είχε προβλήματα ρευστότητας στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Το 2008, από επιλογή και όχι από… πίεση (και έχει σημασία που το γράφω αυτό), η οικογένεια επέλεξε ν” ανοίξει την πόρτα της ΠΑΕ σε επενδυτές, αλλά και πάλι διατήρησε το πλειοψηφικό πακέτο. Έτσι ο Παναθηναϊκός έγινε πολυμετοχικός (στα χαρτιά), αλλά επί της ουσίας παρέμεινε στα χέρια της οικογένειας Βαρδινογιάννη!

Για παράδειγμα όταν ο Τζίγγερ αποφάσισε ότι δεν θέλει για πρόεδρο τον Πατέρα, έβαλε τον Κωνσταντόπουλο με συνοπτικές διαδικασίες. Όπως και στη συνέχεια, όταν δεν ήθελε να παραμείνει στην προεδρία ο Γόντικας, έριξε και αυτή τη διοίκηση…

Μέχρι που εμφανίστηκε ο Αλαφούζος και του παρέδωσε τις μετοχές του. Ως λύση ανάγκης και όχι ως επενδυτική κίνηση!

Διότι οι δύο επενδυτές που εμφανίστηκαν μυστηριωδώς εξαφανίστηκαν.

Θυμίζω ότι το φθινόπωρο του 2011, ο Τίτος Βασιλόπουλος ήθελε να μπει στον Παναθηναϊκό. Ήταν έτοιμος να το κάνει, αλλά ξαφνικά αποφάσισε να κάνει πίσω. Έτσι ξαφνικά…

Το ίδιο συνέβη και λίγους μήνες αργότερα, όταν ο ομογενής από τη Ρωσία (βασιλιάς του τσιμέντου) Φιλάρετος Καλτσίδης προσέγγισε τον Γιάννη Αλαφούζο. Και αυτός εξαφανίστηκε.

Λες και μάθαιναν κάτι που τους έκανε να τα βάλουν στα πόδια…

Εμένα αυτό μου προκαλεί απορία και συγχρόνως (μου) δίνει και την απάντηση που ψάχνω, γιατί ο Αλαφούζος δεν μπορεί να βρει επενδυτές.

ΥΓ. Ο μοναδικός «επενδυτής» που δεν το έβαλε στα πόδια, ήταν μοναχά ένας! Ο Τσάκας και οι πρίγκιπές του. Αυτός όχι μόνο μπήκε στην ΠΑΕ και έγινε συνομιλητής του Γόντικα και του δικηγορικού γραφείου που εκπροσωπούσε τον Βαρδινογιάννη, αλλά έπαιζε μπάλα για 1,5 χρόνο ανενόχλητος!

Μέχρι που ο Θεός φώτισε τον Αλαφούζο και έβαλε προθεσμία εμφάνισης των μετρητών! Τότε έγινε Λούης…

Πηγή: sportit.gr