Δεν κλαίει που έχασε, πανηγυρίζει που δικαιώθηκε
[ads]
Ο Άλκης Φιτσόπουλος επισημαίνει την παράνοια του Παναθηναϊκού που φωνάζει ενώ δεν πληρώνει, σε αντίθεση με τα «πέτρινα χρόνια» του Ολυμπιακού.
[ads]
Στο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης ο ΠΑΟΚ έπαιζε εναντίον του Παναθηναϊκού. Ο Παναθηναϊκός, όμως, δεν κατέβηκε να παίξει εναντίον του ΠΑΟΚ, αλλά εναντίον του διαιτητή Αρετόπουλου. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε 3-1. Ο Παναθηναϊκός, όμως, επίσης θεωρεί ότι είναι νικητής. Διότι με το κλίμα που καλλιέργησε ότι θ” αδικηθεί πάση θυσία από τον διαιτητή, στο τέλος δικαιώθηκε. Αντικειμενικά, δικαιώθηκε; Ουδεμία σημασία έχει. Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Σημασία για τον Παναθηναϊκό ήταν να. αδικηθεί ή να θεωρεί ότι έχει αδικηθεί, για να πανηγυρίζει! Παράνοια!
Πραγματικά, αυτό που συμβαίνει στον Παναθηναϊκό, δεν έχει προηγούμενο. Προφανώς για να καλύψει τις αγωνιστικές αδυναμίες του, εστιάζει το ενδιαφέρον στον διαιτητή και πριν γίνει το ματς. Αυτό λέγεται και δίκη προθέσεων κι είναι σημειολογία του πιο σκληρού σταλινισμού. Η εκ των προτέρων, δηλαδή, βεβαιότητα αδικίας, ενός γεγονότος που δεν έχει, ακόμα, συμβεί!
Ο Παναθηναϊκός την εφετινή σεζόν μοιάζει μ” ένα ατελείωτο μοιρολόι. Δεν είναι σε θέση να κυνηγήσει τον Ολυμπιακό. Κι επειδή δεν είναι σε θέση να τον ανταγωνιστεί, χρησιμοποιεί ως άλλοθι τις διαιτησίες. Φυσικά, δεν αναφέρομαι στην εγκυρότητα ή όχι της απόφασης του Αρετόπουλου να σφυρίξει το πέναλτι. Αν μία περίπτωση πέναλτι είναι η δεν είναι, δεν έχει να κάνει με τον κανονισμό, που εκφράζει την πραγματικότητα, αλλά με την πραγματικότητα που φτιάχνει ο ενδιαφερόμενος. Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί του, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.
Όπως έχω ξαναγράψει, ο Έλληνας ποδοσφαιρόφιλος έχει απολέσει τη δεδηλωμένη. Δεν ξέρει πότε είναι πέναλτι και πότε όχι. Δεν γνωρίζει πλέον, πότε είναι φάουλ κλπ. Τόσο πολύ έχει μπερδευτεί από την επιβολή της κατά το δοκούν διαμόρφωση της πραγματικότητας. Οπότε, ο Παναθηναϊκός που θεωρεί ότι μπορεί και παρεμβαίνει στην πραγματικότητα, δεν μιλάει μόνο για το πέναλτι του ΠΑΟΚ, αλλά κι αυτό στο Μπεργκ «που δεν δόθηκε». Κι ας είπε ο Βαούχας ότι δεν ήταν.
Περί της αγωνιστικής ανεπάρκειας του Παναθηναϊκού να παίξει σε επίπεδο πρωταθλητισμού, ουδείς λόγος. Την «σκεπάζει» μία απόφαση του Αρετόπουλου. Ότι δεν δημιούργησε ούτε μία κλασική ευκαιρία, όμως, είναι έργο δικό του κι όχι του Αρετόπουλου. Δεν χρειάζεται άλλο η λαϊκίστικη επωδός της διαιτησίας. Κάποτε, στα λεγόμενα «πέτρινα χρόνια» του Ολυμπιακού, «για όλα έφταιγε ο Βαρδινογιάννης». Τις περισσότερες φορές, δεν έφταιγε, αλλά. έφταιγε. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού είχαν έναν σοβαρό λόγο να τα ρίχνουν στο Βαρδινογιάννη. Πιο πειστικό. Ποιον; Ότι η ομάδα του έριχνε τεράστια ποσά στο παζάρι γι αγορά παικτών. Ακόμα κι ο Σαλιαρέλης! Κάτι που δεν κάνει τώρα ο Παναθηναϊκός.