Άρρωστη διαιτησία, άρρωστη ομάδα
[ads]
Το ντέρμπι της Τούμπας, που κάθε άλλο παρά ντέρμπι ήταν, έχει δύο αναγνώσεις και δύο ερμηνείες. Η μία αφορά τη διαιτησία του Αρετόπουλου και η άλλη το αμιγώς αγωνιστικό σκέλος. Όσο και αν το προσπαθούν κάποιοι δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε το ένα από το άλλο αφού πρόκειται για αλληλένδετες καταστάσεις.
[ads]
Διότι όπως και να το κάνουμε, κι όσο κακός ή άθλιος κι αν ήταν ο Παναθηναϊκός, δεν παύει να υπάρχει μια καραμπινάτη περίπτωση αλλοίωσης της εξέλιξης του αγώνα. Προσέξτε, δεν ισχυριζόμαστε ότι το Τριφύλλι ηττήθηκε επειδή δόθηκε ένα πέναλτι-μαϊμού στο 27’ από τον Αρετόπουλο, ούτε λέμε ότι ο ΠΑΟΚ κέρδισε λόγω του διαιτητή από τα Τρίκαλα. Τουναντίον, ο Δικέφαλος επικράτησε κατά κράτος και δίκαια βάσει της αγωνιστικής εικόνας των δύο ομάδων.
Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός ότι η απαρχή για το επιθετικό κρεσέντο του Δικεφάλου και την αγωνιστική κατάρρευση του Παναθηναϊκού υπήρξε ένα παντελώς εσφαλμένο σφύριγμα που έδωσε τη δυνατότητα στην ομάδα του Τούντορ να προηγηθεί εύκολα και αβίαστα στο σκορ. Διότι μέχρι και το 27’ ο Δικέφαλος είχε μεν μια ελαφρά υπεροχή αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Ενα σουτ της προκοπής είχε όλο κι όλο προς την εστία του Στιλ.
Κι εδώ είναι που έρχεται και κολλάει το πρόβλημα της άρρωστης διαιτησίας στην Ελλάδα. Ο Αρετόπουλος, για τον οποίο φώναζε (και δικαιώθηκε) ο Παναθηναϊκός από τα μέσα της εβδομάδας, έδωσε ένα πέναλτι υπέρ του ΠΑΟΚ που δεν θα σφυριζόταν ούτε από συνδεσμίτη της Θύρας 4. Και μιλάμε για έναν ρέφερι τον οποίο η ΚΕΔ προ ημερών επιβράβευσε τοποθετώντας τον στη λίστα των διεθνών.
Θεωρεί λοιπόν η ΚΕΔ ότι αυτός ο άνθρωπος μπορεί να εκπροσωπήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο και τη διαιτησία μας στο εξωτερικό. Αυτός ο άνθρωπος θα κληθεί να σφυρίξει διεθνείς αγώνες. Αυτός ο οποίος δεν βλέπει αυτό που φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού από την κανονική ροή του αγώνα: ότι δηλαδή ο Ροντρίγκες ανατρέπεται εκτός περιοχής και όχι εντός…
Δεν είναι άρρωστη όμως μόνο η διαιτησία. Αρρωστος είναι και ο Παναθηναϊκός και το φωνάζει από το ξεκίνημα της σεζόν. Από το πρώτο ματς με την Μπριζ, από την τριάρα που ακολούθησε στο Βέλγιο, από τα δύο ματς με την Καμπάλα, από τα περισσότερα ματς πρωταθλήματος. Οι Πράσινοι είναι σαφές ότι αντιμετωπίζουν σοβαρό αγωνιστικό πρόβλημα, το οποίο δεν μπορεί να κρύβεται κάθε φορά κάτω από το χαλάκι των διαιτητικών λαθών.
Καλώς φωνάζει ο Παναθηναϊκός για τη διαιτησία -όπου και όταν αδικείται- γιατί θα πρέπει να παίρνει το 50-50, κι όχι το 40-60, το 30-70 ή ακόμη και το 20-80. Δεν πρέπει όμως να χάνει και την ουσία. Και στην προκειμένη η ουσία είναι πως δεν παίζει ποδόσφαιρο. Και δεν το κάνει από την αρχή της σεζόν πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων. Οι Πράσινοι έχουν πάψει προ πολλού να παράγουν ποδόσφαιρο. Δείτε τις φάσεις που δημιουργούν, τον τρόπο που αναπτύσσονται, το στυλ παιχνιδιού τους. Δείτε την απελπισία του Μπεργκ που μάταια περιμένει μια-δυο πάσες της προκοπής για να μπορέσει να πυροβολήσει. Δείτε την έλλειψη δημιουργικότητας και φαντασίας στα χαφ της ομάδας για να αντιληφθείτε για ποιο λόγο ο Παναθηναϊκός δεν αποδίδει καλό ποδόσφαιρο.
Και σ’ όλο αυτό το κακοστημένο σκηνικό υπάρχει κι ο Αναστασίου, ο οποίος φαίνεται ότι έχει χάσει τον έλεγχο της κατάστασης. Το κοουτσάρισμά του στην Τούμπα -από τον σχεδιασμό και την εκτέλεση του (όποιου) πλάνου μέχρι και τις αλλαγές που έκανε- δείχνει ότι κι ο ίδιος έχει χάσει την μπάλα προσπαθώντας να βρει μια λύση για να βγάλει την ομάδα του από το αδιέξοδο.
Επί της ουσίας, δείχνει ότι δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει για να γυρίσει τον διακόπτη. Κι αυτό αργά ή γρήγορα θα τον οδηγήσει προς την έξοδο. Το θέμα όμως είναι ότι άλλη μια χρονιά θα πάει χαμένη για το Τριφύλλι που θα πρέπει να επαναξιολογήσει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, αλλά και να επαναπροσδιορίσει τους στόχους του. Αν δεν το κάνει, τέτοια εποχή, την επόμενη σεζόν, την ίδια κουβέντα θα κάνουμε…
Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber