Παναθηναϊκός: Η μεταγραφή game changer που καθυστερεί και το ρίσκο με Ρέιντζερς

Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε το δεύτερο ημίχρονο με τη Νόρτζελαντ, όπου υπήρξε περισσότερη επιθετική ζωντάνια, με χαμένες ευκαιρίες και πιο ορθολογικό παιχνίδι.

Στις υπόλοιπες αναμετρήσεις, όμως, φάνηκε η δυσχέρεια στη δημιουργία φάσεων όταν ο αντίπαλος αμύνεται καλά, με τις καθαρές ευκαιρίες να είναι ελάχιστες.

Ενδεικτικά, στο 3-0 επί της Μέταλιστ τα expected goals έμειναν χαμηλά (0.97), ενώ απέναντι στη Σάλκε οι καλές στιγμές ήταν μετρημένες: μία σε εκτέλεση φάουλ του Μαξίμοβιτς, μία από συνεργασία που κατέληξε σε τελική του Μπακασέτα και άλλη μία του Τζούρισιτς.

Ο Βιτόρια φαίνεται πως προσπαθεί να φτιάξει μια ομάδα με δημιουργική ταυτότητα, όμως το πρόβλημα δεν λύνεται χωρίς τους απαραίτητους παίκτες.

Το πιο μεγάλο αγκάθι εντοπίζεται στο «10άρι». Ο Παναθηναϊκός δεν αναζητά απλώς κάποιον για να γεμίσει αριθμητικά τη μεσοεπιθετική γραμμή. Χρειάζεται τον παίκτη που θα κάνει τη διαφορά. Τον μεσοεπιθετικό που θα ξεκλειδώσει άμυνες, θα περάσει κάθετες, θα φτιάξει φάσεις με το ένστικτο και τη φαντασία του.

Ο περσινός Ουναχί είχε αυτά τα χαρακτηριστικά, αλλά μετά την αποχώρησή του δεν έχει υπάρξει ηγετική αντικατάσταση. Παρά την παρουσία των Μπακασέτα, Τζούρισιτς και Τετέ, δεν υπάρχει η αίσθηση ότι κάποιος από αυτούς μπορεί να αναλάβει αποκλειστικά τον ρόλο του οργανωτή που θα ανεβάσει επίπεδο την ομάδα.

Το θέμα της ενίσχυσης στη θέση αυτή παραμένει στάσιμο, και όσο δεν κλείνει η υπόθεση του Μαροκινού που βρίσκεται στο στόχαστρο, τόσο ο Παναθηναϊκός μπαίνει στα ευρωπαϊκά προκριματικά με εμφανές κενό σε ένα καθοριστικό σημείο του γηπέδου.

Η σειρά των αγώνων με τη Ρέιντζερς είναι πολύ απαιτητική, και χωρίς αυτόν τον «game changer», η ομάδα κινδυνεύει να παρουσιαστεί με ελλείψεις στη φάση της δημιουργίας.