Παναθηναϊκός 2024/25: Συνολική κριτική - Οι ελάχιστοι που «διασώθηκαν»

Το newspao.gr “κριτικάρει” την απόδοση του πράσινου ρόστερ, αλλά και των Βιτόρια – Αλόνσο – Παπαδημητρίου για τη φετινή σεζόν.

Αναλυτικά όσα είδαμε από τον Παναθηναϊκό:

Μπαρτλομιέι Ντραγκόφσκι: Ο Πολωνός κίπερ ήταν εκ των κορυφαίων της ομάδας από την έναρξη της σεζόν το καλοκαίρι ως και τις 12 Γενάρη, καθώς επίσης και στα πλέι οφ. Αν εξαιρέσουμε την αδυναμία με το παιχνίδι με τα πόδια, στα άνω διαστήματα ο διεθνής τερματοφύλακας ήταν ίσως ο καλύτερος τερματοφύλακας στην Ελλάδα κάνοντας μεγάλα παιχνίδια και καθοριστικές επεμβάσεις. Τι συνέβη όμως στις 12 Γενάρη; Από το παιχνίδι κόντρα στον Πανσερραϊκό και την αποβολή του και ως και το τέλος της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, ο 27χρονος ήταν -φανερά- εκτός τόπου και χρόνου. Υπέστη παρατεταμένο ντεφορμάρισμα, κάτι που συμβαίνει σε τέτοιο βαθμό πρώτη φορά στην καριέρα του. Χρειάστηκε η 20ήμερη διακοπή λόγω εθνικών ομάδων των Μάρτιο για να μπορέσει να συνέλθει και να επανέρθει στα στάνταρ του. Φυσικά, θα ήταν σημαντικό να μάθουμε τι του είπαν και πως τον έκαναν να νιώσει συγκεκριμένοι άνθρωποι, από συγκεκριμένα πόστα (όχι από το τεχνικό τιμ, αλλά από άλλες θέσεις) μετά το παιχνίδι με τις Σέρρες και πως τον έκαναν να πιστεύει πως όλο το πρωτάθλημα χάνεται εξαιτίας του από Γενάρη μήνα, με αποτέλεσμα να κάνει πάνω από δύο μήνες να συνέλθει.

Γιούρι Λοντίγκιν: Ο 35χρονος Ελληνορώσος τερματοφύλακας δεν πραγματοποίησε καλή σεζόν. Έπαιξε 11 φορές και έδειξε πως το επίπεδό του και τα αντανακλαστικά του δεν βρίσκονται στο επίπεδο που ήταν ως πέρσι, προφανώς λόγω ηλικίας. Ήταν ασταθής στην μεγάλη πλειοψηφία των παιχνιδιών που αγωνίστηκε και στέρησε από τον Ρουί Βιτόρια την επιλογή μίας αξιόλογης εναλλακτικής για το διάστημα που ήταν ντεφορμέ ο Ντραγκόφσκι.

Σβέριρ Ίνγκασον: Ο 31χρονος αμυντικός αποκτήθηκε για να κάνει τη διαφορά στην πράσινη άμυνα. Σε γενικές γραμμές πραγματοποίησε μία θετική (άλλα όχι τρομερή) σεζόν, με 45 ματς – 1 γκολ – 2 ασίστ συνολικά. Δεν έβγαλε τραυματισμούς, ενώ οι συνεχείς αλλαγές στη θέση του (αριστερό ή δεξί στόπερ), ενώ δεν μπορεί να παίξει αριστερά, σε συνδυασμό και με τις πολλές εναλλαγές παρτενέρ “έβγαλαν” αστάθειες στην απόδοσή του. Υπήρξαν γκολ που δέχτηκε η ομάδα από δικά του ατομικά λάθη, τα οποία δε θα έπρεπε να συμβαίνουν από παίκτη του επιπέδου του.

Τιν Γέντβαϊ: Το περσινό του φορμάρισμα επί Τερίμ έφερε την απόκτηση του Κροάτη στόπερ το καλοκαίρι. Ο άλλοτε διεθνής αμυντικός δεν πραγματοποίησε, ωστόσο, καλή σεζόν φέτος. Ήταν ασταθής, είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του, καθώς επίσης και αρκετούς τραυματισμούς, θυμίζοντας -συνολικά- την εικόνα που είχε στο πρώτο μισό της σεζόν 2023-24. Πραγματοποίησε συνολικά 32 εμφανίσεις (1 γκολ – 1 ασίστ).

Mπαρτ Σένκεφελντ: Μετά από 6 χρόνια στην ομάδα, φαίνεται πως ο κύκλος του Ολλανδού στόπερ στον Παναθηναϊκό κλείνει. Ήταν φανερό, και φέτος, πως δεν είναι στο επίπεδο των προηγούμενων ετών, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τα όσα προσέφερε στην ομάδα ο 33χρονος, πλέον, αμυντικός. Υπήρξε σπουδαίο κεφάλαιο για την ομάδα, μάλιστα την τελευταία 2ετία έπαιζε μόνιμα με ενέσεις (20 συμμετοχές φέτος), και φέτος αποτέλεσε την 4η επιλογή στις θέσεις των στόπερ.

Έρικ Πάλμερ Μπράουν: Από τις ευχάριστες εκπλήξεις της σεζόν. Ο Αμερικάνος είχε καλή εικόνα στα περισσότερα παιχνίδια που αγωνίστηκε και έδειξε πως μπορεί να προσφέρει στον Παναθηναϊκό, αρκεί να είναι υγιής. Το θέμα είναι αν θα είναι υγιής, καθώς μέχρι τώρα έχει δείξει επιρρέπεια στους τραυματισμούς. Έπαιξε 11 παιχνίδια φέτος.

Φίλιπ Μαξ: Ήρθε ως βαρύ όνομα, με μεγάλο συμβόλαιο, ωστόσο δεν κατάφερε να δικαιώσει τις προσδοκίες που υπήρχαν. Έπαιξε 11 φορές, μοίρασε 1 ασίστ, ήταν από μέτριος ως κακός σε όλα τα παιχνίδια (εκτός από το παιχνίδι στις Σέρρες) και δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη ούτε του Αλόνσο, αλλά ούτε και του Βιτόρια.

Γιώργος Βαγιαννίδης: Από τους λίγους διασωθέντες της φετινής σεζόν. Ο Έλληνας αμυντικός πραγματοποίησε μία αρκετά καλή και γεμάτη σεζόν (39 ματς, 1 γκολ, 3 ασίστ). Βελτίωσε αρκετά στοιχεία του παιχνιδιού του (αν και χρειάζεται ακόμη δουλειά ανασταλτικά), δημιούργησε ένα πολύ καλό τρίγωνο με Ουναΐ και Τετέ στα δεξία και έδειξε πως μπορεί να αποτελέσει σπουδαίο κεφάλαιο για την ομάδα.

Γιάννης Κώτσιρας: Κακή σεζόν και από τον Κώτσιρα, ο οποίος δεν κατάφερε να βοηθήσει σε κανένα σημείο της σεζόν την ομάδα (23 συμμετοχές, 2 ασίστ). Κανείς δεν αρνείται πως δίνει το 100% και πως προσπαθεί, ωστόσο ο Παναθηναϊκός χρειάζεται μία καλύτερη εναλλακτική για τα δεξιά. Γενικότερα σε αυτή την τετραετία που βρίσκεται στην ομάδα τα μοναδικά καλά του διαστήματα ήταν η περίοδος Φεβρουάριος – Μάιος 2022 και η περίοδος Γενάρης – Απρίλιος του 2024, όταν και έπαιζε ως αμυντικό χαφ επί Τερίμ.

Φίλιπ Μλαντένοβιτς: Σίγουρα του αξίζουν συγχαρητήρια. Για το πάθος, την προσπάθειά του και το ότι έβγαλε όλη τη σεζόν ως το μοναδικό (ουσιαστικά) αριστερό μπακ της ομάδας χωρίς τραυματισμό σε 48 (!) συνολικά ματς (2 γκολ, 7 ασίστ). Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, σίγουρα μιλάμε για έναν φιλότιμο παίκτη, ωστόσο δεν καταφέρνει να κάνει τη διαφορά. Ανασταλτικά δεν είναι καλός και, μάλιστα, η ομάδα φέτος δέχτηκε αρκετά γκολ στα οποία φέρνει ευθύνη. Επιθετικά είναι καλύτερος, ωστόσο και πάλι το μοναδικό του play αφορά την σέντρα προς την περιοχή. Αξίζει να μείνει ως δεύτερη επιλογή και να έρθει ένας καλύτερος παίκτης για βασικός. Φυσικά, και για φέτος αυτό ήταν το πλάνο, αλλά…

Γουίλιαν Αράο: Μέχρι μέσα Γενάρη ήταν από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας. Επί 1,5 χρόνο αποτέλεσε μία εξαιρετική λύση στο 6 και στη θέση των στόπερ, ωστόσο τα συνεχόμενα παιχνίδια, σε συνδυασμό με την ηλικία του (33) τον “έκαψαν”. Δεν είναι τυχαίο πως από το διάστημα που ξέμεινε από δυνάμεις (και έπαιζε και με τενοντίτιδα) ως το διάστημα που προσαρμόστηκε ο Σιώπης η ομάδα είχε χάσει εντελώς τον χώρο του κέντρου τους αγώνες της. Φέτος έπαιξε 39 φορές (1 γκολ) και λογικά θα αποχωρήσει το καλοκαίρι.

Μανώλης Σιώπης: Αποκτήθηκε από “σπόντα” τέλος Γενάρη και βοήθησε σημαντικά τον Παναθηναϊκό να φτάσει στη 2η θέση στο πρωτάθλημα. Έπαιξε 15 φορές και ήταν καθοριστικός στα περισσότερα παιχνίδια όπου αγωνίστηκε, δίνοντας πάθος, νεύρο και σκληράδα που έλειπε από την ομάδα.

Αζεντίν Ουναΐ: Αποτέλεσε το κερασάκι στην τούρτα των καλοκαιρινών μεταγραφών. Ο Μαροκινός έχει ποιότητα που δεν συνάδει με το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος, ωστόσο η αγωνιστική του ασυνέπεια σε διασυλλογικό επίπεδο τον έφερε στην Ελλάδα. Ο 25χρονος άργησε να προσαρμοστεί στην ομάδα, ωστόσο από την στιγμή που ο Ρουί Βιτόρια βρήκε το “κουμπί” του έγινε κομβικός για την ομάδα, με αποκορύφωμα τις εξαιρετικές εμφανίσεις στα play off. Συνολικά έπαιξε 37 φορές (5 γκολ – 7 ασίστ).

Άνταμ Τσέριν: Την χειρότερή του σεζόν στον Παναθηναϊκό πραγματοποίησε ο Σλοβένος χαφ, ο οποίος έλαμψε στο προηγούμενο Euro. Οι περισσότερες εμφανίσεις φέτος ήταν στο όριο του μέτριου (και κάτω) με ελάχιστες εκλάμψεις. Συνολικά σε 44 ματς είχε 3 γκολ & 1 ασίστ και όλοι περιμένουν να επιστρέψει σε αγωνιστική άνοδο την επόμενη σεζόν.

Νεμάνια Μαξίμοβιτς: Από τις πιο έξυπνες μεταγραφές που έκανε ο Παναθηναϊκός. Ο Σέρβος διεθνής χαφ έδειξε να μην μπορεί να βγάλει άκρη με το περίφημο “πλάνο” του Αλόνσο, ωστόσο άρχισε να ανεβάζει στροφές από την έλευση του Ρουί Βιτόρια και μετά. Πραγματοποίησε καλή σεζόν, με 46 εμφανίσεις (4 γκολ – 4 ασίστ) κάνοντας πολλή “βρώμικη” δουλειά στο γήπεδο.

Τάσος Μπακασέτας: Κακή σεζόν από τον αρχηγό της Εθνικής μας ομάδας. Ο Τάσος Μπακασέτας δεν έδωσε συνέχεια στις περσινές του εμφανίσεις, όντας φέτος “χαμένος” στο γήπεδο. Φυσικά αυτό έχει να κάνει με το ότι δεν δείχνει να κολλάει στο ποδόσφαιρο που πρεσβεύουν τόσο ο Αλόνσο, όσο και ο Βιτόρια. Συνεπώς δεν “χωρούσε” στις ενδεκάδες τους. Ολοκλήρωσε τη σεζόν με 39 παιχνίδια, 4 γκολ, 3 ασίστ.

Φίλιπ Τζούρισιτς: Στον σχεδιασμό της σεζόν 2024-25 (δηλαδή περίπου ένα χρόνο πίσω) ο Τζούρισιτς προορίζονταν ως αλλαγή του Μπακασέτα στο “10” στο ποδόσφαιρο του Ντιέγκο Αλόνσο. Εν τω μεταξύ, ούτε ο “Τζούρι”, ούτε ο “Μπάκα” μπορούσαν να υπηρετήσουν αυτό το ποδόσφαιρο και ο Σέρβος πρώην διεθνής κατέληξε να παίζει αριστερό εξτρέμ, καθώς το ρόστερ χτίστηκε με 4 δεξιά εξτρεμ και κανένα αριστερό. Έβγαλε αξιοπρεπώς τη σεζόν με 11 γκολ & 5 ασίστ σε 46 ματς. Ήταν καίριος και κρίσιμος στα παιχνίδια με υποδεέστερους αντιπάλους, τα οποία καθάριζε με την κλάση του, ωστόσο στα παιχνίδια κόντρα στο Big 5 ή στην πλειοψηφία των δύσκολων παιχνιδιών στην Ευρώπη (Άγιαξ, Λανς, Τσέλσι, Φιορεντίνα) έδειξε πως και αυτός δεν είναι πια στο επίπεδο που ήταν κάποτε, όντας “μια σκάλα” πιο κάτω από τους υπόλοιπους. Εξαίρεση το εντός έδρας παιχνίδι με την Φιορεντίνα και το παιχνίδι με την ΑΕΚ στα play off. Γενικότερα θα είναι σημαντικό η ομάδα να πάρει ένα κανονικό αριστερό εξτρέμ και ο Σέρβος να προσφέρει ενέσεις ποιότητας από τον πάγκο όποτε χρειάζεται ή να ξεκινάει βασικός σε παιχνίδια με μικρότερες ομάδες όπου απαιτείται rotation.

Φακούντο Πελίστρι: Ήρθε με τυμπανοκρουσίες από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και όχι άδικα. Ο Ουρουγουανός εξτρέμ χάθηκε στην ανάγκη του να παίζει ταυτόχρονα με τον Τετέ, αφού κανείς τους δεν είναι αριστερό εξτρέμ. Σε κάθε ματς έδινε το 100%, “κολλάει” στη φιλοσοφία Βιτόρια, ωστόσο τα καλύτερά του παιχνίδια τα έκανε (αναμενόμενα) στα δεξιά. Δεν μπορεί να αποδώσει στα αριστερά. Φέτος είχε 4 γκολ και 5 ασίστ σε 35 παιχνίδια.

Τετέ: Εκ των κορυφαίων φέτος. Θα είχε μία άψογη σεζόν αν δεν είχε ντεφορμάρισμα μετά τα παιχνίδια με την Φιορεντίνα και ως το τέλος της σεζόν. Έπαιξε 49 (!) παιχνίδια, σκόραρε 11 φορές και μοίρασε 3 ασίστ. Είχε εξαιρετική χημεία με Ουναΐ και Βαγιαννίδη, ενώ αρκετά από τα γκολ του ήταν κόντρα σε μεγάλους αντιπάλους ή ιδιαίτερα κρίσιμα (Άρης, Άγιαξ, Λανς, Βίκινγκουρ), αποτελώντας ουσιαστικά τον βασικότερο λόγο που ο Παναθηναϊκός έφτασε ως τους 16 του Conference League.

Ντάνιελ Μαντσίνι: Κακή σεζόν από τον Αργεντίνο (33 συμμετοχές, 3 γκολ) που δεν έχει καταφέρει σε καμία περίπτωση να δικαιολογήσει τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την αγορά του το 2023. Φιλότιμος, αλλά δεν κάνει για αυτό το επίπεδο. Καλό θα ήταν να αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν και η ομάδα να αποκτήσει ένα κανονικό αριστερό εξτρέμ για βασικό.

Δημήτρης Λημνιός: Φιλότιμος, αλλά και αυτός δεν έχει καταφέρει να δικαιώσει τις προσδοκίες που υπήρχαν. Αν δεν ήταν Έλληνας, πιθανώς να είχε ήδη αποχωρήσει. Φέτος είχε 17 συμμετοχές (1 ασίστ).

Φώτης Ιωαννίδης: Κακή σεζόν για τον Έλληνα φορ, ο οποίος σκόραρε 11 φορές (+ 1 ασίστ) σε 42 παιχνίδια. Μάλιστα, από τα 11 γκολ τα 6 ήταν με πέναλτι, δηλαδή πέτυχε μόλις 5 γκολ σε open play όλη τη σεζόν, νούμερα τραγικά για βασικό φορ σε ομάδα της Super league και παραπέμπουν πιο πολύ σε νούμερα επιθετικού ομάδας που μάχεται για την κατηγορία. Ο Παναθηναϊκός φαίνεται πως έκανε λάθος που δεν τον παραχώρησε το καλοκαίρι, αν και όποιος έλεγε το καλοκαίρι πως οι “πράσινοι” έπρεπε να τον παραχωρήσουν, “λιθοβολούταν” από τον κόσμο. Φέτος έδειξε να παίζει περισσότερο για τον εαυτό του παρά για την ομάδα και δικαίως παραγκωνίστηκε για να παίζει βασικός ο Σβιντέρσκι. Το ερώτημα, ωστόσο, είναι το εξής. Ήταν η περσινή σεζόν “one season wonder” για τον 25χρονο επιθετικό ή η φετινή σεζόν ήταν παρένθεση μίας ανοδικής πορείας;

Κάρολ Σφιντέρσκι: Ο Παναθηναϊκός ευτύχησε να έχει 2/2 στις χειμερινές μεταγραφές του. Αν και πολλοί αμφέβαλλαν με την απόκτηση Σβιντέρσκι, ο Πολωνός φορ μέτρησε 4 γκολ & 3 ασίστ σε 16 παιχνίδια και βοήθησε την ομάδα στο δεύτερο μισό της σεζόν. Σίγουρα δεν είναι killer (και σίγουρα η ομάδα χρειάζεται έναν killer), ωστόσο δείχνει πως μπορεί να σταθεί στο ρόστερ της ομάδας. Μάλιστα, είναι ιδιαίτερα συμμετοχικός στα μαρκαρίσματα και την ανασταλτική συμπεριφορά της ομάδας.

Αλεξάντερ Γερεμέγεφ: Μπορεί να μέτρησε 34 συμμετοχές, ωστόσο οι περισσότερες ήταν ολιγόλεπτες αλλαγές. Μέσα στην περιοχή παραμένει ο πιο αξιόπιστος φορ της ομάδας, σκοράροντας 7 γκολ (1/194′), τα οποία όλα ήταν σημαντικά (4 στην Ευρώπη, 1 με ΑΕΚ και από 1 στις νίκες με 1-0 κόντρα σε Λεβαδειακό & Καλλιθέα). Για τον ρόλο του παραμένει αξιόπιστος, αλλά λογικά οι “πράσινοι” θα ψάξουν κάτι διαφορετικό για τη θέση του τρίτου φορ.

Γιάννης Παπαδημητρίου: Του πιστώνονται οι μεταγραφές Τετέ, Ουναΐ, Σβιντέρσκι, Ίγκνασον, Ντραγκόφσκι, Μαξίμοβιτς. Εδώ σταματάνε τα θετικά. Δημιουργήθηκε ένα χάος στα δεξιά με την ύπαρξη και Τετέ και Πελίστρι με αποτέλεσμα η ομάδα να μην έχει αριστερό εξτρέμ. Εδώ, βέβαια, μπαίνει ένα αστεράκι, καθώς υπερίσχυσε η επιθυμία Αλόνσο (Πελίστρι) έναντι της επιθυμίας του Τ.Δ. (Σακίρι, που κάνει “όργια” με τη Βασιλεία φέτος). Παράλληλα, “χρεώνεται” το αλαλούμ και την κάκιστη διαχείριση της ανανέωσης Βαγιαννίδη, η διαχείριση της κρίσης με Ντραγκόφσκι, το φιάσκο με Μαξ στα αριστερά (ήξεραν από 01/01/24 ότι η ομάδα ήθελε έτοιμο αριστερό μπακ), η αδυναμία αποχώρησης παικτών που δεν υπολογίζονται και είναι ακόμα στο ρόστερ (Πέρεθ, Λημνιός, Μαντσίνι), η αποχώρηση Αϊτόρ με αποζημίωση χωρίς να καλυφθεί το κενό του (14 γκολ & 7 ασίστ φέτος ο Ισπανός), καθώς επίσης και το γενικότερο κλίμα στα αποδυτήρια. Η έλευση Σιώπη και η αποχώρηση Σπόραρ – Βιλένα πιστώνονται κυρίως στον Τζαβέλλα. Φυσικά, αφήσαμε το σημαντικότερο για το τέλος. Η έλευση του Ντιέγκο Αλόνσο ήταν αποτυχημένη και ναρκοθέτησε ολόκληρη τη σεζόν.

Ντιέγκο Αλόνσο: Κρατάμε μόνο την μεταγραφή Πελίστρι (παρά το μπάχαλο που δημιούργησε αγωνιστικά), καθώς επίσης και την εξασφάλιση του League Phase του Conference League κοντράροντας στα ίσια τον Άγιαξ και αποκλείοντας την Λανς. Κατά τα άλλα, για όλους τους λόγους που έχουν γραφτεί ξανά (έλλειψη πλάνου, κακή έκγυμναση κλπ) η παρουσία του κρίνεται αποτυχημένη.

Ρουί Βιτόρια: Ήρθε να σώσει ότι σώζεται και από καθαρά άποψη αποτελεσμάτων η παρουσία του κρίνεται θετικά. Παρέλαβε την ομάδα 8η, διαλυμένη αγωνιστικά και ψυχολογικά και την έφτασε στη 2η θέση, εξασφαλισμένη από την 5η αγωνιστική των play off. Έχασε τις προκρίσεις κόντρα σε Ολυμπιακό (κύπελλο) – Φιορεντίνα στις λεπτομέρειες και όντας καλύτερος των αντιπάλων του στο μεγαλύτερο διάστημα των αγώνων. Κέρδισε τα μισά ντέρμπι που αγωνίστηκε και ανέδειξε το ταλέντο των Ουναΐ, Μαξίμοβιτς που “ψάχνονταν” πριν την έλευσή του. Παράλληλα, δε φοβήθηκε να αφήσει στον πάγκο του Ιωαννίδη και Μπακασέτα λόγω απόδοσης, παρόλο που υπήρχε μία γενική εικόνα στην ατμόσφαιρα πως “έπρεπε να παίζουν” λόγω ονόματος. Η ομάδα μπορεί να μην απέδωσε ελκυστικό ποδόσφαιρο σε αρκετά παιχνίδια, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Βιτόρια ούτε σχεδίασε, ούτε προετοίμασε, ούτε γύμνασε, ούτε “αγόρασε” τους παίκτες του ρόστερ.