Σε συνέντευξή του, ο 54χρονος προπονητής σχολίασε το τραγικό δυστύχημα:
«Σε ηλικία 32 ετών, αποφάσισε να τελειώσει την καριέρα μου σαν ποδοσφαιριστής και να γίνω προπονητής. Οι γονείς μου πέθαναν σε τροχαίο ατύχημα, λίγο μετά την απόφασή μου. Εκείνη την στιγμή, δεν άλλαξε μόνο η ιδιότητά μου, αλλά και η ζωή μου επίσης.
Το να τους χάσω ήταν η πιο αρνητική στιγμή της ιστορίας μου. Πρέπει να υπάρχουν ελάχιστα πράγματα, πιο σκληρά στη ζωή από αυτό. Έχασα τον πατέρα μου και τη μητέρα μου την ίδια μέρα. Ήταν η μεγαλύτερη λύπη που είχα βιώσει, αλλά με βοήθησε να αναπτύξω μια εξαιρετικά ισχυρή συναισθηματική δομή. Όταν έχω ένα πρόβλημα με έναν παίκτη, όταν γνωρίζω μια μεγάλη ήττα, όλα εμπίπτουν σε μια προοπτική. Χωρίς να έχει σημασία τι συμβαίνει, έχω ζήσει χειρότερες στιγμές.
Είναι παράδοξο, αλλά είναι και η αλήθεια. Ο θάνατος των γονιών μου έγινε η ενδυνάμωσή μου. Δεν θα έλεγα, ότι έγινα ένα νέο άτομο από τότε. Δεν άλλαξα την προσωπικότητά μου. Αλλά είμαι προετοιμασμένος για οτιδήποτε έρθει στο δρόμο μου. Δεν είμαι ήρωας. Έχω την επίγνωση του τι είναι η ζωή. Αισθάνομαι ότι η τραγική απώλεια ενίσχυσε την πνευματική μου δύναμη»
