Κόλκας: «Ο διαιτητής δεν έληξε το παιχνίδι ενώ η μπάλα είναι στο κέντρο»

Μεταξύ άλλων έγραψε στο sdna.gr:

Σήμερα στη Λεωφόρο, το παιχνίδι ήταν στη κόψη του ξυραφιού. Ο Πορτογάλος έπαιξε έδρα ξεκάθαρα, κυρίως στο πειθαρχικό, ενώ σε στιγμές στο τέλος που κάποια φάουλ δινόντουσαν, το παιχνίδι θα έσβηνε.

Επίσης, αρχικά έδωσε τέσσερα λεπτά καθυστέρηση, μετά τα έκανε πέντε δηλαδή και ένα μπόνους και ενώ η μπάλα είναι στο κέντρο όταν συμπληρώνονται δεν το λήγει. Ήρθε λοιπόν το μοιραίο για τον ΠΑΟΚ που την ήθελε τη νίκη για να καλύψει το χάντικαπ.

Ποιο χάντικαπ όμως θυμάται κανείς; Αυτό που δημιουργήθηκε γιατί το μαρκάρισμα του Μπράντον στη Κρήτη χρεώθηκε έξω από την περιοχή ενώ ήταν μέσα και δεν έδειξε την δεύτερη κίτρινη στον Γκαγκιέχος για αγκωνιά στη μούρη του Ζίφκοβιτς.

Το χάντικαπ που δημιουργήθηκε επειδή ο Παπαπέτρου, πρωταγωνιστής στην ιστορία μας, δεν έδωσε δεύτερη κίτρινη σε μπλοκάρισμα μπάλας ποδοσφαιριστή που έκοψε καθαρή φάση. Αυτό το χάντικαπ.

Και έρχεται ο άλλος και σου λέει για τον Κύζα. Μία διαιτησία στην ιστορία από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου που όντως πήραμε τα σπόρια και αποβλήθηκε αντίπαλος με κίτρινη που δεν ήταν. Ο Κύζας βέβαια είναι πριν επτά χρόνια. Ο Κύζας, δεν σφύριξε ποτέ ξανά που τόλμησε να αλλάξει το στάτους των ευνοούμενων. Ο Παπαπέτρου; Σφυρίζει;

Το γελοίο της υπόθεσης, είναι η διαφορά νοοτροπίας. Αν εγώ ως αρθρογράφος που υποστηρίζω τον ΠΑΟΚ, τολμήσω να ορμίσω στον διαιτητή σε παιχνίδι που έχασα 4-0, θα ακούω μπινελίκια από τους δικούς μας σε όλες τις γλώσσες που έχουν ανακαλυφθεί. Και ποτέ δεν θα το κάνω. Όπως και να σφύριξε, το 4-0 εκθέτει την ομάδα. Τέλος. Δεν είναι παιχνίδι που είναι στο όριο.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα 4-0 στο Καραϊσκάκη που είχαμε πάει κανονικά για τουρισμό μετά από ταξίδι τεσσάρων ημερών στη Χάιφα. Μιλάμε κανονικός Ευτύχης Μπλέτσας ο ΠΑΟΚ τότε. Διαιτητής ο Παπάς, ο Αλ Μπάντι για όσους τον ξεχάσατε. Πρώτο φάουλ, το κερδίσαμε στο 26΄. Δεν μας έδινε ούτε την ανάσα του. Τι να κάτσω να γράψω όμως; Τέσσερα έφαγα.

Και για να κλείσω αυτή την γελοία παρελθοντολογία, αυτοί που μιλάνε για τον Κύζα θυμούνται τι έγινε στο πρώτο παιχνίδι εκείνης της σειράς; Υπάρχει χειρότερο μη σφύριγμα στην ιστορία από την μαντσέτα του Χουλτ μπροστά στα μάτια του επιπρόσθετου Κομίνη;

Ο Λουτσέσκου σήμερα έχει δίκιο συνδυαστικά με το τι έγινε πριν τρεις μέρες. Γιατί είναι συνδυαστικός ο εκνευρισμός του, όπως όλων μας. Ή θα παίξουμε μπάλα ή όχι. Αποφασίστε.

Δηλαδή έχω χάσει επτά βαθμούς στο πρωτάθλημα που δεν έπρεπε να χαθούν ποτέ. Έχουν κερδίσει οι άλλοι κάποιους που ίσως και να μην έπρεπε να τους κερδίσουν.

Αυτό είναι το δικό μας σκεπτικό. Το δικό μου, του Λουτσέσκου, τον μέσου φιλάθλου της ομάδας. Διαμορφωμένο από γεγονότα και μόνο τέτοια. Τώρα όποιος θέλει να μπει στη διαδικασία του εσείς τότε, εμείς τότε και οι άλλοι τότε, δεν με απασχολεί.

Η αλήθεια είναι πως όποιος νιώθει από ποδόσφαιρο, ντρέπεται για την κατάντια του. Όπως και ντρέπεται για σχεδόν όλα όσα συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα.

Χρόνια λέω σε συζητήσεις ένα πράγμα. Έχω ταξιδέψει αρκετά για να διαβάσω διάφορους λαούς που στα μάτια μας είναι υποβαθμισμένοι.

Έχω καταλήξει σε ένα συμπέρασμα, σύμφωνα με το οποίο εμείς και οι Αιγύπτιοι, είμαστε τα χειρότερα λαμόγια από αυτά που έχω συναντήσει.

Συμπτωματικά, λαοί με πολύ ενισχυμένο αρχαίο πολιτισμό που οι κοινωνίες τους μάλλον επαναπαύτηκαν σε αυτόν αλλά νομίζουν πως ακόμα υπερέχουν.

Γελασμένοι είστε όλοι όσοι το πιστεύετε αυτό. Με αφορμή το ποδόσφαιρο που ψάχνεται πάντα δικαιολογία για να υποστηρίξετε την δήθεν επαναστατικότητά σας, κάντε μία αυτοκριτική και θα έρθετε στα λόγια μου.

Παραδεχτείτε τουλάχιστον πως ποδοσφαιρικά αλλά και κοινωνικά, ζείτε εις βάρος της υπόλοιπης Ελλάδας.

Οι Παναθηναϊκοί λένε πως δεν πήραν τίποτα τα τελευταία χρόνια, αλλά εγώ έζησα τον Λίτσα και πολλούς άλλους. Οι Ολυμπιακοί μιλάνε ειρωνικά για εξυγίανση και έχουν κατακλέψει τους πάντες. Οι ΑΕΚτζήδες είναι διαφορετικοί λένε και μου έκλεψαν πρωτάθλημα με τον πλέον χυδαίο τρόπο. Και αυτό που γίνεται προφανώς αυτή τη στιγμή, έχει τη σφραγίδα τους.

Ο ΠΑΟΚ στα τέσσερα χρόνια που ασχολήθηκε με την ΕΠΟ, δεν μπορεί να του προσάψει τίποτα κανείς. Γιατί δεν έχει τη νοοτροπία του μονοφαγά, απλά ξέρει πως ο ανταγωνισμός πιστεύει πως δικαιούται το … σύμπαν.