Παναθηναϊκός - Μεταγραφές: Πού ενισχύθηκε, τι «έχασε» και τι λείπει

Ο Παναθηναϊκός δείχνει, εκτός απροόπτου, να ολοκλήρωσε τις μεταγραφικές του κινήσεις και το newspao.gr αναλύει τις φετινές κινήσεις της ομάδας.

Oι “πράσινοι” προχώρησαν σε επτά διορθωτικές κινήσεις προκειμένου να ανεβάσουν το επίπεδο της ομάδας. Σε θεωρητικό επίπεδο (καθώς είναι πολύ νωρίς για να ξέρουμε ποιες μεταγραφές θα “βγουν” και ποιες όχι), το “τριφύλλι” έχει προχωρήσει σε σημαντική αναβάθμιση του ρόστερ του.

Αναλυτικά, ανά γραμμή:

Τερματοφύλακες:
Η μοναδική γραμμή που δεν πραγματοποιήθηκε κάποια αλλαγή.

Άμυνα:
Μεγάλη αναβάθμιση (υπενθυμίζουμε, σε θεωρητικό επίπεδο) για την αμυντική γραμμή της ομάδας. Βάσει καριέρας, οι Γέντβαϊ, Πάλμερ Μπράουν και Μλαντένοβιτς είναι παίκτες (τουλάχιστον) ενός επιπέδου πάνω από τους Σάρλια, Πούγγουρα, Πούχατς και Γκάνεα.

Από την άλλη, η διαφαινόμενη απόκτηση δεξιού μπακ “ακυρώθηκε” από τις εξαιρετικές εμφανίσεις του Βαγιαννίδη, τόσο στα φιλικά, όσο και τα επίσημα παιχνίδια του καλοκαιριού.

Θεωρητικά η χρονιά θα βγει χωρίς πρόβλημα με τον Κώτσιρα ως αναπληρωματικό του “Βάγια”, παρόλο που ο πρώην παίκτης του Αστέρα Τρίπολης έχει να κάνει σερί καλών εμφανίσεων από την άνοιξη του 2022.

Αν κάτι “χάνει” ο Παναθηναϊκός στα στόπερ είναι η σκληράδα που έβγαζαν οι Σάρλια – Πούγγουρα σε σχέση με τους πιο σοφτ Γεντβάι και Πάλμερ Μπράουν. Αυτή την στιγμή ο μόνος aggressive στόπερ στον Παναθηναϊκό είναι ο Σένκεφελντ.

Όσον αφορά τον Γεντβάι, αν φτάσει στα στάνταρ που είχε παίζοντας στην Γερμανία θα μιλάμε για μία εξαιρετική περίπτωση, η οποία παράλληλα έχει και βατή option αγοράς (1.500.000 €).

Από την άλλη, ο Πάλμερ Μπράουν είναι ένας παίκτης ο οποίος ξεκίνησε με προοπτική την καριέρα του στην Αμερική και είχε μία εξαιρετική διετία στην Αούστρια Βιέννης (2019-21). Έκτοτε δεν έχει δείξει σταθερό αγωνιστικό πρόσωπο και αποτελεί “στοίχημα”.

Μεσαία Γραμμή:
Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε και πολύ για την αναβάθμιση που προσφέρουν οι αποκτήσεις των Βιλένα, Αράο, Τζούρισιτς έναντι αυτών που αποχώρησαν (Τρουιγιέ, Κουρμπέλη). Ο Τζούρισιτς δείχνει να προσαρμόζεται πιο γρήγορα από όλους, ενώ και ο Βιλένα έχει δείξει στοιχεία της ποιότητάς του (Ντνίπρο εκτός, Μπράγκα εκτός) και δείχνει σίγουρα πως θα βοηθήσει.

Ο Αράο αποτέλεσε πέρσι το βασικό 6άρι της Φενέρ και εφόσον προσαρμοστεί (και στην Φενέρ άργησε να προσαρμοστεί) θα μπορέσει να κάνει τη διαφορά, αφού είναι μία πιο ταχυδυναμική και aggressive εκδοχή του Πέρεθ.

Η προσθήκη του Ζέκα θα δώσει επιπλέον λύσεις στο “6” και το “8”, κυρίως στα εγχώρια ματς που θα πρέπει να ξεκουράζονται κάποιοι βασικοί, ενώ θα αποφορτιστεί και ο Πέρεθ, ο οποίος δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να έχει χρόνο συμμετοχής αντίστοιχο με τον περσινό. Ο Πέρεθ θα είναι πολύ πιο χρήσιμος, πλέον, ερχόμενος από τον πάγκο.

Η ύπαρξη του Τσέριν, η άνοδος του Μπερνάρ (που ακόμη έχει… δρόμο για να δικαιολογήσει το συμβόλαιο και τις προσδοκίες), ενώ και ο μπαλαντέρ Κλεϊνχέισλερ (που παρόλα αυτά δεν κάνει τη διαφορά) θα δώσουν ένα αρκετά πιο γεμάτο κέντρο σε σχέση με πέρσι για το “τριφύλλι”.

Επίθεση:
Ίσως η μοναδική γραμμή στην οποία το “τριφύλλι” χρειάζεται ενίσχυση. Τουλάχιστον αυτό φαίνεται όλο το 2023. Ξεκινώντας από τα εξτρέμ, οι “πράσινοι” βλέπουν τον Αϊτόρ να επανέρχεται δυναμικά, ενώ και ο Μαντσίνι δείχνει να ανεβαίνει στα τελευταία παιχνίδια.

Ο Βέρμπιτς συνεχίζει να “ψάχνεται”, αλλά δείχνει να είναι σε καλύτερο επίπεδο από πέρσι, ενώ ο Παλάσιος συνεχίζει να μη θυμίζει αυτόν που είδαμε στην πρώτη του χρονιά.

Ως εξτρέμ μπορούν να αγωνιστούν και οι Μπερνάρ (φυσική του θέση) και Τζούρισιτς. Ο Παναθηναϊκός δείχνει να έχει την ανάγκη απόκτησης εξτρέμ που σκοράρει και δημιουργεί, καθώς ο Αϊτόρ είναι σε φάση “επιστροφής”, ενώ κάνεις δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν ο Βέρμπιτς θα καταφέρει να βρει τον πραγματικό του εαυτό ή αν ο Παλασίος θα επαναλάβει τις εμφανίσεις της πρώτης χρονιάς.

Όσον αφορά τη θέση του φορ, ο Φώτης Ιωαννίδης θα διεκδικήσει με αξιώσεις τη θέση του βασικού φέτος, ωστόσο συνεχίζει να έχει χαρακτηριστικά δεύτερου φορ. Για την ώρα, τα χαρακτηριστικά του “μικρού” δεν παραπέμπουν σε παίκτη που μπορεί να αγωνιστεί μόνος του στην κορυφή της επίθεσης σε παιχνίδια με απαιτήσεις.

Από την άλλη, ο Άντραζ Σπόραρ κάνει όλα αυτά που χρειάζεται να κάνει ένας φορ που αγωνίζεται μόνος του στην κορυφή της επίθεσης, εκτός από το πιο σημαντικό, το σκοράρισμα.

Ο Σλοβένος μπορεί να μην έχει “απαγορευτικά” νούμερα, ωστόσο σκοράρει πολύ λιγότερο από ότι θα έπρεπε σύμφωνα με τις ευκαιρίες που δημιουργεί, κάτι το οποίο όμως ήταν γνωστό από πριν την απόκτηση του, καθώς με εξαίρεση τα περάσματά του από Σλοβενία και Σλοβακία, πουθενά αλλού δεν είχε νούμερα “κίλερ” (17 γκολ σε 44 παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό, 11 γκολ σε 38 παιχνίδια με την Σπόρτινγκ, 8 γκολ σε 37 παιχνίδια με την Μίντλεσμπρο, 1 γκολ σε 26 παιχνίδια στη Βασιλεία, 3 γκολ σε 21 παιχνίδια με την Μπράγκα και 2 γκολ σε 10 παιχνίδια στην Αρμίνια Μπίλεφελντ).

Ως τρίτη λύση μένει ο Γερεμέγιεφ, ο οποίος είναι σαφέστατη αναβάθμιση σε σχέση με τον Καμπέτση και έδειξε καλά στοιχεία στην προετοιμασία. Παράλληλα πέρσι ήταν πρώτος σκόρερ στην πατρίδα του πάνω από ονόματα όπως ο Μάρκους Μπεργκ, ο Ισαάκ Τελέν και ο Κρίστοφερ Νίμαν. Παράλληλα, φαίνεται πως ούτε φέτος θα δουλευτεί η περίπτωση του Μπιλάλ.

Συνοψίζοντας, σε θεωρητικό επίπεδο οι “πράσινοι” έχουν κάνει εξαιρετικές κινήσεις μεσοαμυντικά, ωστόσο φαίνεται πως λείπουν οι 1-2 επιθετικές κινήσεις που θα κάνουν τη διαφορά και θα πάνε το “τριφύλλι” σε άλλο επίπεδο. Όλα, όμως, φυσικά θα φανούν στο γήπεδό.