Αυτά που φέρνει στο χορτάρι ο Φώτης Ιωαννίδης!

Σωματική ρώμη, ένταση, δύο στοιχεία όπου αυτόματα με τη σειρά τους μεταφράζονται ως εξαιρετική προίκα για να αποτελέσει ο Φώτης Ιωαννίδης σημαντικό game changer στις περιπτώσεις που θα έρχεται από πίσω στο rotation.

Τον είδαμε στη Νίκαια να είναι ακόμα πιο βελτιωμένος, πριν από την διακοπή το παιδί έδωσε σπουδαίες λύσεις με τους λιμανίσιους, τον Ατρόμητο, τον Παναιτωλικό.

Τον είδαμε να κινείται γρήγορα από στάση, σπουδαίο προσόν για φορ και μάλιστα με τον δικό του σωματότυπο που δεν τον λες κι ελαφρύ.

Καταλαβαίνετε αυτόματα πόσο χρήσιμο μπορεί να φανεί αυτό του το προσόν υποστηρίζοντας καταστάσεις επίθεσης μισού γηπέδου τις οποίες επιδιώκει ο Ιβάν έχοντας φορ κοντά στα 2 μέτρα που όμως νιώθουν άνετα με μπάλα στα πόδια τους και δεν περιμένουν απλά να εκτελέσουν.

Ο Φώτης δεν είναι 100% παίκτης μισού γηπέδου ,όπως ο Αντράζ Σποράρ, μέχρι πρότινος το επιθετικό του παιχνίδι ήταν ακατέργαστο, όμως όσο πάει προσθέτει πράγματα στο ρεπερτόριό του.

Δημήτρης Στρατής

Να διαφυλαχθούν οι ανάσες των βασικών ενόψει πλέι-οφ!

Ενόψει β΄ γύρου ξέρει και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ότι πρέπει να “ανοίξει” το rotation.

Οι ανάσες των βασικών θα χρειαστούν στα πλέι-οφ όπου θα κριθούν τα πάντα με τα ντέρμπι να ακολουθούν το ένα μετά το άλλο.

Π.χ απορήσαμε που στη Νίκαια δεν έπαιξε ο Ενις Τσοκάι. Τα φυσικά εργαλεία του σε συνδυασμό με την αθλητική του ικανότητα δίνουν μια καλή βάση στο coaching staff των κυπελλούχων.

Ο Αλβανός είναι ένας μέσος που “μικραίνει” το γήπεδο με τη παρουσία του στην επίθεση του αντιπάλου όντας επιδραστικός όταν η μπάλα “ταξιδεύει” και αποφασίσει να πάει πάνω της.

Τα “σιδερένια” πόδια του είναι τεράστιο “συν” στο φυσικό του πακέτο και αποτελούν μαζί με το timing στο μαρκάρισμα, τη βάση για τα μεγαλύτερα αγωνιστικά του προσόντα: την ένταση και την σφοδρή του επιθυμία να πάει πάνω σε μπάλα/αντίπαλο με αποφασιστικότητα.

Νομίζουμε ότι στο τέλος του προηγούμενου αγώνα με τον Ιωνικό κι ο ίδιος ο κόουτς θα είχε μετανιώσει με την επιλογή να μην του δώσει λεπτά απέναντι στον ουραγό του πρωταθλήματος τον οποίο είχες βάλει στα σκοινιά και σφυροκόπαγες όσο περνούσε ο χρόνος με την αδράνεια του τελευταίου 20λεπτου να πληρώνεται ακριβά, ακριβώς επειδή έλειπαν τα παιδιά που θα έδιναν σφυγμό, καλύτερα τρεξίματα και πίεση στην προσπάθεια του Ιωνικού να φέρει το τόπι στα καρέ του Αλμπέρτο Μπρινιόλι.

Δημήτρης Στρατής