Αναζητώντας τον συνδετικό ιστό

Ενοχλεί πολύ ότι ο Παναθηναϊκός εκτός από το ότι δεν παίρνει αποτελέσματα λυγίζει στα κρίσιμα σημεία, δείχνοντας ανύπαρκτη προσωπικότητα και κακό χαρακτήρα.

Ενοχλεί πολύ ότι ο Παναθηναϊκός εκτός από το ότι δεν παίρνει αποτελέσματα λυγίζει στα κρίσιμα σημεία, δείχνοντας ανύπαρκτη προσωπικότητα και κακό χαρακτήρα.

Επιπλέον το κλαμπ έχει το χειρότερο inside game στη λίγκα, αφού ούτε οι πλάγιοι ανεβαίνουν, ούτε οι χαφ απειλούν και σκοράρουν.

Συν τις άλλοις η επίθεση λειτουργεί δογματικά, τύπου να βολέψουμε τα πιο “βαριά” συμβόλαια μαζί στο βασικό σχήμα, μόνο που Μακέντα-Καρλίτος κάθε άλλο παρά σαν σταθερές μπορούν να εκληφθούν.

Η χημεία τους είναι ανύπαρκτη, κάτι που κάνει το κλαμπ να μοιάζει ακόμα πιο κακοκουρδισμένο με πληθώρα ίδιων σωματότυπων, στην πλειοψηφία τους ελάχιστα αθλητικών στο 90% της 11άδας.

Όσο κι αν σε λίγο καιρό ο Λούκας Βιγιαφάνιες είναι έτοιμος να αναλάβει το πηδάλιο και να προσθέσει φαντασία(καμία φορά και …επιστημονική φαντασία δεδομένου του πόσο ανώτερος παρουσιάζεται συγκριτικά με τους συναδέλφους του) ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα βρει γιατρειά εκτός κι αν προκύψει κάποιο εντυπωσιακό ξύπνημα ή βρεθεί παίκτης που θα αποτελέσει τον συνδετικό ιστό, ανάμεσα σε μία ισορροπημένη επίθεση και μια άμυνα που δεν θα επιτρέπει στον αντίπαλο να σκοράρει στην πρώτη του καλή ευκαιρία.

Δημήτρης Στρατής