Οικονόμου: «Ήταν επιθυμία του Παύλου Γιαννακόπουλου η μεταγραφή μου»
Ο Νίκος Οικονόμου γύρισε το χρόνο πίσω, αναφέρθηκε στη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό και στην αποχώρησή του από το σύλλογο πριν από περίπου 1.5 δεκαετία.
Αναλυτικά όσα είπε στο Man to Man:
Για τη μετεγγραφή στον Παναθηναϊκό και… όχι τον Ολυμπιακό: «Πήγαινα σχολείο στον Πειραιά και οι συμμαθητές του περίμεναν να παίξω στον Ολυμπιακό. Η επιθυμία και το όνειρο του Παύλου Γιαννακόπουλου έκανε τη μετεγγραφή και εμείς τότε δεν είχαμε μεγάλο λόγο και δεν πήραμε και τα τρελά λεφτά που έλεγαν τότε. Ο Ιωνικός είχε ιστορία και δεν έφευγαν εύκολα αθλητές, λόγω της νοοτροπίας»
Για τις προσδοκίες στους «πράσινους»: «Είχα κλείσει τα 18 κι είναι δύσκολο να διαχειριστείς την κατάσταση “ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα!”. Τα πρώτα χρόνια δεν πήγαν καλά, όμως η οικογένεια Γιαννακόπουλου ήταν δίπλα και κατάφερε να πετύχει το όνειρό της. Στα 17,5 δεν μπορείς να διαχειριστείς την πίεση γιατί υπήρχε τότε ένας ξένος και παίζαμε, όμως οι έμπειροι μάς πίεσαν και μας βοήθησαν και δεν φοβήθηκαν για τη θέση τους»
Για τη συνύπαρξη με Γκάλη-Γιαννάκη και το… «κάψιμο» των ταλέντων: «Πρέπει να αντέξεις τον ανταγωνισμό και να επιβιώσεις, αποδεικνύοντας ότι είσαι καλύτερος από εκείνους… Ό,τι έχουν πει όλοι για Γκάλη και Γιαννάκη, είναι αλήθεια. Είχαν ακόμη σε μεγάλη ηλικία δίψα για νίκη και το πέρασαν και σε εμάς. Έχοντας αντικρίσει Γκάλη-Γιαννάκη, ένα όνειρο και ένα… σοκ να είσαι συμπαίκτης τους, όταν ακούστηκε για τον Ντομινίκ, δεν είχαμε αμφιβολία ότι μπορεί να το κάνει ο Παύλος Γιαννακόπουλος, όμως όταν τον είδαμε από κοντά είπαμε… “ουάου”!»
Για τις σχέσεις Ντομινίκ – Μάλκοβιτς: «Ήταν λίγο υπερβολικό όλο αυτό. Ο Ντομινίκ δεν είχε μάθει να κάνει προετοιμασία τον Αύγουστο στα βουνά με έναν σκληρό άνθρωπο που όμως ήταν έτσι με όλους και δεν έκανε διακρίσεις… Όταν όμως μπήκε στην ομάδα, γιατί παίξαμε πολλά ματς χωρίς εκείνον, έκανε αυτό που ήξερε να κάνει. Πολύ μεγάλη προσωπικότητα, όμως είναι αδικημένος ο Μπάιρον Σκοτ, που μαζί με τον Ντίνο Ράτζα άλλαξαν το mentality του Παναθηναϊκού. Ένας τύπος δουλευταράς, που μας επηρέασε για να κερδίσουμε το πρώτο πρωτάθλημα, το 1998, όπως και στη συνέχεια ο Ντέγιαν Μποντίρογκα»
Για τη συνεργασία του με τον Έτορε Μεσίνα στην Κίντερ Μπολόνια: «Είναι δύσκολο να διαχειριστείς όλη την πίεση και τις προσωπικότητες, όμως εκείνη την εποχή έπρεπε εγώ να κοιτάξω τι έκανα λάθος, γιατί οι παίκτες συχνά ρίχνουν την ευθύνη στον προπονητή… Ως άνθρωπος δεν πας σε μία ομάδα για να “κολλήσεις” με έναν κόουτς, αλλά ήταν σοκ ο τρόπος που αντιμετώπιζε το παιχνίδι. Είχα μάθει με την πίεση, που δεν υπήρχε στην Ιταλία κι εγώ ήθελα πίεση, αφού εμείς είχαμε συνηθίσει να παίζουμε και τραυματίες. Εκεί λάτρευαν τους Ιταλούς ενώ εμείς αποθεώναμε τους ξένους»
Για τα φάιναλ φορ με τον Ολυμπιακό: «Ήταν απελευθερωτικό το φάιναλ φορ του 1996 στο Παρίσι χωρίς τον “αιώνιο” αντίπαλο. Δεν είχε καμία σχέση με τα ντέρμπι πρωταθλήματος. Στο Τελ Αβίβ ο Ολυμπιακός ήταν πιο γεμάτη ομάδα, αλλά στη Σαραγόσα ελέγχαμε το παιχνίδι και έγιναν 2-3 τρίποντα σε 1,5 λεπτό. Είχε πονέσει εκεί η ήττα»
Για την αποχώρηση από τον Παναθηναϊκό, το 1999: «Σε τέτοιες καταστάσεις δεν φταίει η μία πλευρά, όμως ρίχνω όλο το φταίξιμο σε μένα. Ήμουν μικρός, αλλά εκείνη την εποχή ίσως δεν είχα τους ανθρώπους να με συμβουλεύσουν, διότι εμείς δεν είχαμε τότε μάνατζερ και κάναμε εκείνα τα συμβόλαια των οκτώ ετών. Δεν κρύβω ότι ήθελα και επιδίωξα να γυρίσω στον Παναθηναϊκό, δεν αισθάνθηκα κάτι κακό παρότι υπήρχε μεγάλη διαφορά στο οικονομικό κομμάτι. Άλλοι αθλητές έφυγαν όμως ξαναγύρισαν στον Παναθηναϊκό»
Διάβασε όλα τα νέα για το μπάσκετ του Παναθηναϊκού
Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber Ακολουθείστε τo Newspao.gr στο Google News