Σούπερ αριθμοί. Όταν τον χρειαζόταν η Μακάμπι ήταν εκεί, πόσο μάλλον όταν ο Ουέιντ Μπόλντγουϊν αναγκάστηκε να μείνει εκτός στα playoffs κόντρα στο “τριφύλλι” κι έπρεπε να παίξει για… δύο.
Η οργάνωσή του αλλά κι η εκτέλεσή του απογειώθηκαν στην post season, καθώς μέτρησε 29 πόντους (4/7 δίποντα, 7/8 τρίποντα) στο play-in με Μπασκόνια και στα playoffs με τον ΠΑΟ έδειξε γιατί ήταν ο ηγέτης. Σήμερα ακόμα τον αναζητούμε, αφού έχει δώσει μικρά δείγματα του ταλέντου του, ίσως επειδή δεν τον βολεύει να είναι ρεζέρβα του Κώστα Σλούκα, ίσως επειδή θέλει περισσότερο την μπάλα στα χέρια του.
Είναι και το άλλο, αθλητής με κλεισμένα τα 34, σε συνδυασμό με την ταλαιπωρία που υπέστη το καλοκαίρι με τις υποχρεώσεις στην Εθνική Ισπανίας αλλά κι ένα ιστορικό που περιλαμβάνει κάποιους μικροτραυματισμούς μέσα στη σεζόν, σίγουρα θέλει τον χρόνο του ειδικά όταν παίζει σε σύνολο που έχει άλλη φιλοσοφία από αυτή που έχει συνηθίσει. Αν και πρόκειται για παίκτη ύψους 1,96 μ. με άνοιγμα χεριών στα 2,04μ. είναι κακός σε άμυνα/ριμπάουντ.
Η Μακάμπι δεν ήταν ποτέ αμυντική ομάδα αλλά στον Παναθηναϊκό οι απαιτήσεις διαφοροποιούνται, ειδικά όταν ο πρωταθλητής δέχεται σχεδόν πάντα 90 πόντους. Για να δούμε λοιπόν πώς θα τον χρησιμοποιήσει ο Εργκίν Αταμάν στο αμυντικό του πλάνο όταν μπούμε στην τελική ευθεία. Προς το παρόν ο αθλητής αγνοείται…
Δημήτρης Στρατής
