Η εικόνα του Πατριάρχη, ταλαιπωρημένου από προβλήματα υγείας, να στέκεται δίπλα σε Μποντίρογκα, Αλβέρτη, Διαμαντίδη, Βράνκοβιτς, Μποντιρόγκα στην εκδήλωση που έγινε προς τιμήν του στο ΟΑΚΑ -λίγο καιρό πριν περάσει στην αθανασία- είναι για εμάς η πιο εύγλωττη σύνθεση της παρουσίας του και της προσφοράς του στο Σύλλογο που λάτρεψε.
Μια αληθινή στάση ζωής, ένα μανιφέστο οπαδού, ο ΠΑΟ υπάρχει για να είσαι εκεί δίπλα του πάντα, σε κάθε περίσταση.
Όλα τα άλλα, καταστροφές και θρίαμβοι, νίκες και ήττες μικρότερη σημασία έχουν: αυτό που μετράει είναι να ζεις με και για τον Σύλλογο. Ο Παύλος υπήρξε τυχερός γιατί είχε εξασφαλίσει θέση στην ιστορία όσο ακόμα ζούσε.
Αμφιβάλλουμε βέβαια αν υπάρχει ιστορία, τόσο μεγάλη να τον χωρέσει, γιατί άλλος σαν αυτόν δεν θα υπάρξει ποτέ. Στη δική του περίπτωση η μνήμη του θα είναι όντως αιώνια.
Κάτι σαν σημάδι στην καρδιά, που ο Πρόεδρος φεύγοντας άφησε σε όποιον την ομάδα αγαπάει, για να του θυμίζει πως κάθε μέρα χωρίς τον Επτάστερο είναι μια χαμένη μέρα. Στο Παναθηναϊκό Στάδιο θα υπάρχει μεγάλη συγκίνηση τον Σεπτέμβρη…