Από την άλλη τον παραδεχθήκαμε για την σιγουριά και την τόλμη του βάζοντας το όνομά του δίπλα σε ένα μύθο, με το κλαμπ να προέρχεται από άθλια σεζόν και τον αρνητισμό πέριξ του να είναι στα ύψη!
Κάποιος μπορεί ακόμα και σήμερα να δηλώνει την μη σιγουριά του για το αν ο Τούρκος ανήκει στους κορυφαίους προπονητές.
Είμαστε όμως βέβαιοι πως είναι με διαφορά καταλληλότερος που θα μπορούσε να κάτσει στον πάγκο του πρωταθλητή.
Μία ισχυρή προσωπικότητα, που δεν έχει το παραμικρό κόμπλεξ για να φανεί και να βάλει τον εαυτό του πάνω από αυτόν τον τεράστιο σύλλογο, που αφήνει ελευθερίες στο γήπεδο στους σολίστες του, που εκτιμά το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει αξιοπιστία στην αμυντική λειτουργία, που ξέρει να παίρνει παιχνίδια με το κοουτσάρισμα του και πάνω από όλα καταφέρνει να έχει σε καλή κατάσταση τα αστέρια του στα κρίσιμα.
Όλα τα παραπάνω είναι η βάση που τον έκαναν ιδανικό για την δουλειά του προπονητή του Επτάστερου.
Ο πήχης που έβαλε ο Αταμάν είναι ήδη πολύ υψηλός. Φέτος απέδειξε πως η δουλειά του ανήκει δικαιωματικά.
Κόουτς που γνωρίζει πώς να αναδείξει το ταλέντο, όπως έκανε με τον Καλαϊτζάκη, να εκμεταλλεύεται τα προσόντα αθλητών που πέρσι φάνηκε να μην ανήκουν στο επίπεδο του συλλόγου, όπως τον Γκριγκόνις, που βρήκε σημείο επαφής με τον ξεχασμένο Παπαπέτρου, που εκτόξευσε τον Λεσόρ. Τι άλλο να κάνει;
