Ρανγκέλ: «Παίζω στην καλύτερη ομάδα του κόσμου - Θέλω να μείνω εδώ για πάντα!»

Ο Λούκας Ρανγκέλ σε μια απολαυστική συνέντευξη γεμάτη… ατάκες στο SDNA. Η αγάπη του για τον Παναθηναϊκό, η μεγάλη διαφορά με τον Ολυμπιακό και το σχόλιο του για τις άδειες κερκίδες στο «Μ. Μερκούρη».

Όλα στη συνέντευξη που ακολουθεί στο SDNA:

Πως νιώθεις που κατέκτησες άλλο ένα πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό;

«Νιώθω υπέροχα. Πιστεύω ότι κάναμε καλά την δουλειά μας. Ο Παναθηναϊκός είναι η μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Είναι η ομάδα της καρδιάς μου. Κάθε φορά παίζουμε με την καρδιά μας και νιώθω καλά που κρατάμε το τριφύλλι τόσο ψηλά. Αυτή τη χρονιά έχουμε την καλύτερη ομάδα. Είναι μοναδικό το συναίσθημα να κερδίζεις έναν ακόμα τίτλο με την αγαπημένη σου ομάδα».

Ένα ξεχωριστό πρωτάθλημα που η ομάδα το πήρε κόντρα σε όλους και σε όλα. Σωστά;

«Είχαμε πολλές δυσκολίες φέτος. Σε αρκετά παιχνίδια είχαμε προβλήματα. Με την Σύρο παραδείγματος χάρη είχαμε ελλείψεις. Έπρεπε να παλέψουμε κόντρα σε όλα τα ζητήματα. Στο ματς με την Σύρο για το Κύπελλο παίξαμε χωρίς κόσμο και θεωρώ ότι αυτό έπαιξε ρόλο στο αποτέλεσμα. Ευτυχώς έχουμε τον κόουτς Ανδρεόπουλο που βρίσκει λύση για τα πάντα. Είναι προπονητής, είναι… ψυχολογός, είναι τα πάντα για μας. Φυσικά και όλοι οι υπόλοιποι.

Ο Ρούλης, ο Πανταλέων όλοι. Είμαστε μια οικογένεια. Όσον αφορά με τις τιμωρίες δεν ξέρω τι συμβαίνει. Γενικότερα περίεργα πράγματα έχουν συμβεί και τα προηγούμενα χρόνια. Θυμάμαι μια φορά που δεν λειτουργούσαν οι κάμερες και χάσαμε ένα ματς. Θυμάμαι πριν πέντε χρόνια περίπου, σε ένα ματς με τον Ολυμπιακό στο κλειστό του Πανελληνίου, όπου ο Ράπτης είχε πετύχει έναν άσο, η μπάλα ήταν ένα μέτρο μέσα και οι διαιτητές είχαν δώσει άουτ. Έτσι πηγαίνουν τα πράγματα. Είναι όλοι εναντίον μας, αλλά από αυτό γινόμαστε πιο δυνατοί. Είμαστε η μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας και για μένα του κόσμου (σ.σ. γέλια)».

«Ο Ανδρεόπουλος βρίσκει πάντα την λύση – Το ότι είναι όλοι εναντίον μας, μας κάνει πιο δυνατούς»

Μια σεζόν που ήταν πολύ δύσκολη καθώς είχατε και πολλά ματς να δώσετε, λόγω και της Ευρώπης.

«Είχαμε τέσσερις διοργανώσεις φέτος. Παίζαμε δύο ματς κάθε βδομάδα και δεν είχαμε χρόνο καν να προπονηθούμε καλά. Αρκεί να σκεφτείς ότι και λόγω των διάφορων προβλημάτων τον Ιανουάριο κάναμε για πρώτη φορά προπόνηση όντας πλήρεις. Ήμασταν ενωμένοι σε όλο αυτό και φυσικά την κατάλληλη στιγμή φορμαριστήκαμε και πετύχαμε τον στόχο μας. Βέβαια δεν σταματάμε εδώ. Θέλουμε κι άλλους τίτλους, αρχής γενομένης από το Λιγκ Καπ».

Πίστευες από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε η προετοιμασία ότι η ομάδα θα καταφέρει να κατακτήσει το πρωτάθλημα;

«Η ομάδα φτιάχτηκε για να κερδίζει. Ο Πανταλέων έφερε στην ομάδα παίκτες που είχαν το πνεύμα του νικητή. Όταν είδα την ομάδα στην πρώτη προπόνηση είπα: «Καλά, we have an amazing team» (σ.σ. γέλια). Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι παίκτες που έχουμε είναι οι αγαπημένοι μου. Δηλαδή πριν έρθουν στην ομάδα μας τους είχα ξεχωρίσει και ήθελα να αγωνιστώ μαζί τους. Και θέλω να πω ότι μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία έχει και ο κόουτς Ανδρεόπουλος. Φέτος είμαστε πολλοί παίκτες που έχουμε εμπειρίες και παραστάσεις, πράγμα που κάνει τη διαχείριση του προπονητή ακόμα πιο δύσκολη. Υπάρχουν ομάδες που έχουν φοβερούς παίκτες, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι καλό. Σε αυτό το κομμάτι ρόλο παίζει ο προπονητής και ο δικός μας είναι εξαιρετικός. Στην αρχή δεν ήμασταν πολύ καλοί, αλλά όσο περνούσε ο καιρός γινόμασταν καλύτεροι και στο τέλος γίναμε… ένα. Είμαστε μια οικογένεια από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Έχουμε παίκτες με… cojones».

Ήταν λίγο πιο ξεχωριστό το γεγονός ότι φέτος κατακτήσατε το πρωτάθλημα στην έδρα του Ολυμπιακού;

«Ήταν φοβερό που τους κερδίσαμε ξανά. Αποδείξαμε ότι είμαστε μεγαλύτερη ομάδα. Φυσικά είχαν λίγους οπαδούς, καθώς δεν είναι σαν και μας. Δεν είναι σαν τους δικούς μας οπαδούς. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν στηρίζουν την ομάδα τους στο βόλεϊ».

Γιατί πιστεύεις ότι δεν τους στηρίζουν;

«Νομίζω ότι δεν τους αγαπούν. Δεν αγαπούν την ομάδα τους. Θέλουν να κερδίζουν με κάθε τρόπο, δεν τους νοιάζει η ομάδα τους. Έχουν μάθει έτσι. Εμείς από την άλλη έχουμε τους οπαδούς μας διαρκώς δίπλα μας. Και σκέψου ότι είχαν πιθανότητες. Αν δηλαδή μας κέρδιζαν και χάναμε το τελευταίο παιχνίδι εμείς, τότε θα το έπαιρναν. Αλλά… δεν είναι όπως οι Παναθηναϊκοί. Εμείς παλεύουμε με την καρδιά μας και με… cojones, ενώ αυτοί πιστεύουν ότι με τα λεφτά μπορούν να κάνουν τα πάντα. Ε δεν πάει έτσι. Οι οπαδοί τους τους έχουν γυρίσει την πλάτη, καθώς δεν παίζουν όπως παίζουμε εμείς. Δεν έχουν αυτό το spirit. Για τον Ολυμπιακό όλο αυτό είναι μια μπίζνα και τίποτα παραπάνω. Δεν παίζουν για το σήμα στη φανέλα, όπως εμείς. Σκέψου ότι έχουν περάσει δύο μέρες και ακόμα παθαίνω κράμπες στα πόδια λόγω της υπερπροσπάθειας. Δώσαμε τα πάντα και γράψαμε ιστορία».

«Εμείς παίζουμε για το σήμα και την φανέλα, ενώ ο Ολυμπιακός το βλέπει σαν… μπίζνα»
Έχεις πει και παλιότερα ότι δεν θα πήγαινες ποτέ στον Ολυμπιακό. Όλα αυτά παίζουν βασικό ρόλο;

«Όχι είναι πολύ πιο απλό. Είμαι πράσινος, είμαι Παναθηναϊκός, αγαπάω αυτή την ομάδα και ποτέ δεν θα πήγαινα στους άλλους. Δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι πέρα από την… τρέλα που έχω για το πράσινο χρώμα, για το τριφύλλι στο στήθος, για τους οπαδούς μας».

Αν ο Παναθηναϊκός αντίστοιχα έπαιζε την τελευταία του πιθανότητα για να κερδίσει τον τίτλο, πόσο γεμάτο πιστεύεις ότι θα ήταν το γήπεδο;

«Δεν θα μπορούσες να πάρεις ανάσα (σ.σ. γέλια). Οι οπαδοί μας θα το γέμιζαν και θα ήταν δίπλα μας σε όλη αυτή την προσπάθεια. Θα ήταν εκεί για να μας χειροκροτήσουν. Πάντα εκεί για εμάς και γι΄ αυτό και εμείς δίνουμε και πρέπει να δίνουμε την ψυχή μας στο γήπεδο. Κάνουν το καλύτερο και τους αξίζουν τα καλύτερα».

Μετά το ματς στο γήπεδο του Ολυμπιακού ακολούθησε όλη αυτή η τρομερή ατμόσφαιρα στη Λεωφόρο. Πως το βίωσες όλο αυτό;

«Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια. Οι στιγμές ήταν μοναδικές. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν νιώθω πως είμαι απλά παίκτης του Παναθηναϊκού. Πλέον είμαι φίλαθλος της ομάδας. Είμαι αδερφός με όποιον αγαπάει την ομάδα. Είμαι… ένα με τους οπαδούς μας. Όποτε μπορώ πηγαίνω και παρακολουθώ και αγώνες από άλλα αθλήματα ή ακόμα και από την τηλεόραση πανηγυρίζω όταν κερδίζει ο Παναθηναϊκός σε οποιοδήποτε άθλημα. Είμαι… τρελός Παναθηναϊκός (σ.σ. γέλια).

Οπότε στην Λεωφόρο ένιωσα όπως ένιωθαν και οι φίλαθλοι της ομάδας. Και να ξέρεις μένω στην Ελλάδα γιατί αγαπάω αυτή την ομάδα πρώτα απ΄ όλα. Γιατί νιώθω όλα τα παιδιά αδέρφια μου, γιατί νιώθω τόσο κοντά μου τον κόουτς, τον Ρούλη, τον Σωτήρη. Όλα τα παιδιά. Μην ξεχνάς ότι πριν γυρίσω είχα φτάσει στο σημείο να σταματήσω το βόλεϊ. Αυτή η ομάδα όμως μου έδωσε το πάθος για το άθλημα.

Οι φίλαθλοι με αγκάλιασαν από την αρχή, αλλά και η διοίκηση του συλλόγου. Θα το ξαναπώ ο Παναθηναϊκός δεν είναι ομάδα για μένα, αλλά οικογένεια. Επίσης, όπως πανηγυρίσαμε προχθές, έτσι θέλω να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί την άλλη Πέμπτη στο ΟΑΚΑ. Θα είναι μια ξεχωριστή βραδιά και ελπίζω το γήπεδο να γεμίσει! Ελάτε όλοι να πανηγυρίσουμε ξανά».

«Δεν είμαι απλά παίκτης του Παναθηναϊκού, αλλά πρώτα απ΄όλα φίλαθλος»
Μου είπες πριν για τον Σωτήρη Πανταλέων. Πως τον βλέπεις στη νέα του θέση;

«Για μας να ξέρεις δεν έχει αλλάξει τίποτα. Ο Σωτήρης είναι δίπλα μας σχεδόν σε όλες τις προπονήσεις. Είναι πολύ καλός στα νέα του καθήκοντα και έχει και αυτός σημαντικό μερίδιο σε αυτή την επιτυχία. Ο Σωτήρης είναι η σημαία της ομάδας, είναι τόσα χρόνια στον σύλλογο και ακόμα προσφέρει πράγματα. Έχουμε τον Ρούλη που είναι ψυχή του Παναθηναϊκού, έχουμε τον κόουτς Ανδρεόπουλο που είναι και αυτός από μικρό παιδί στην ομάδα, έχουμε τον γιο του Ανδρεόπουλο που… γεννήθηκε Παναθηναϊκός. Σκέψου ότι ο Σώτηρης ξέρει τον Χαράλαμπο από τότε που έκανε τα πρώτα του βήματα ως μωρό. Γι΄ αυτό σου λέω λοιπόν ότι είμαστε μια μεγάλη οικογένεια. Δεν είμαστε απλά ομάδα. Θέλω να πω επίσης ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να είναι πάντα στην ομάδα γιατί είναι η ζωντανή ιστορία».

Πάμε λίγο πιο πίσω τώρα. Θα ήθελα να μου πεις αν σας είπε κάτι πριν από το τελευταίο ματς με τον Ολυμπιακό ο κόουτς Ανδρεόπουλος;

«Θα σου πω. Μια μέρα πριν τον αγώνα ήμουν αρκετά αγχωμένος, καθώς αντιμετώπιζα και ένα πρόβλημα τραυματισμού. Δεν μπορούσα να κουνήσω καλά το πόδι μου. Πριν από την τελευταία προπόνηση ο κόουτς ήρθε και μου είπε: «Λούκας ηρέμησε. Όλα καλά θα πάνε. Χαλάρωσε και όλα θα πάνε όπως πρέπει». Από τότε δεν είπαμε κάτι άλλο, αλλά ξέρεις μετά από τόσα χρόνια εγώ με τον κόουτς μιλάμε με τα μάτια. Ο ένας καταλαβαίνει κατευθείαν τι θέλει ο άλλος. Νιώθουμε ο ένας τον άλλον. Τον εμπιστεύομαι απόλυτα σε ότι μου λέει και τον ακούω με προσοχή. Ξέρω ότι είναι εξαιρετικός».

Τον επόμενο χρόνο φαντάζομαι θα μείνεις στον Παναθηναϊκό. Σωστά;

«(σ.σ.γέλια). Ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα μου. Δεν είναι δουλειά. Δεν έχουμε συζητήσει ακόμα για νέο συμβόλαιο, καθώς καλά καλά δεν έχει τελειώσει η χρονιά για μας. Πιστεύω όμως ότι οι πιθανότητες να μην είμαι εδώ και του χρόνο είναι απειροελάχιστες. Θα τα πούμε με την ομάδα και θεωρώ ότι θα τα βρούμε. Ελπίζω να μείνω στην ομάδα για πάντα. Κατά 95% θα μείνω εδώ».

Είδαμε ότι χθες ο παίκτης της Χάλμπανκ Ερνάντεζ έκανε repost την ανάρτησή σου για το πρωτάθλημα. Σου είπε κάτι άλλο;

«Ο Ερνάντεζ μου είχε πει τα καλύτερα για τον κόσμο της ομάδας μετά το ματς που παίξαμε στον «Αγ. Θωμά». Επίσης μου είχε αναφέρει ότι έχουμε καλή ομάδα και του αρέσει ο τρόπος που παίζει ο Παναθηναϊκός. Ωστόσο με τον Ερνάντεζ έχω και τον ίδιο μάνατζερ. Γνωριζόμαστε λόγω αυτού. Δεν μου έχει πει κάτι παραπάνω».

Βέβαια η χρονιά όπως είπες η χρονιά δεν έχει τελειώσει ακόμα. Υπάρχει ένας στόχος το Λιγκ Καπ.

«Φυσικά. Πλέον στρέφουμε την προσοχή μας στο Λιγκ Καπ. Όπως σου είπα έχουμε… δίψα και γι΄ άλλους τίτλους και θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Θα παλέψουμε για να κερδίσουμε κάθε μπάλα. Θα δώσουμε τα πάντα και γι΄ αυτόν τον τίτλο».

«Όνειρο μου να παίξω στο νέο γήπεδο – Θέλουμε και το Λιγκ Καπ»
Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις πως βλέπεις την προοπτική του νέου γηπέδου του Παναθηναϊκού;

«Σίγουρα η Λεωφόρος είναι η ιστορία μας. Είναι το γήπεδο που γράφτηκαν οι χρυσές σελίδες του συλλόγου, αλλά θεωρώ ότι ένα νέο μεγάλο γήπεδο θα βοηθήσει την ομάδα. Στο βόλεϊ θα έχουμε το δικό μας σπίτι. Θα είναι όνειρο για μένα να μπορέσω να παίξω εκεί».