Παναθηναϊκός: Οι τρεις παίκτες που «κέρδισαν» τον Μπενίτεθ

Παρά το γεμάτο απουσιολόγιο και τις νέες «πληγές» με τους τραυματισμούς των Πέδρο Τσιριβέγια και Αλμπάν Λαφόν, ο Παναθηναϊκός όχι μόνο άντεξε. Στο δεύτερο ημίχρονο κυριάρχησε απόλυτα, έδειξε χαρακτήρα μεγάλης ομάδας και έφυγε από τις Σέρρες με εμφατικό 3-0 απέναντι στον Πανσερραϊκό.

Οι «πράσινοι» έβγαλαν ξανά «μέταλλο» νικητή, μένοντας πιστοί στο πλάνο του Ράφα Μπενίτεθ παρά τις δυσκολίες που προέκυψαν μέσα στο ίδιο το παιχνίδι.
Τα γκολ των Ζαρουρί, Γεντβάι και Μπακασέτα δεν ήταν απλώς οι στιγμές που διαμόρφωσαν το σκορ, αλλά ο καθρέφτης της αντίδρασης μιας ομάδας που αρνήθηκε να λυγίσει.

Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, τρεις παίκτες βρέθηκαν στο επίκεντρο.
Δεν ήταν μόνο οι φάσεις τους, αλλά το πώς απάντησαν στις απαιτήσεις του προπονητή τους και ανέβασαν το επίπεδο της εικόνας του Παναθηναϊκού.

Η λύση που ξεκλείδωσε το παιχνίδι ήρθε από την ποιότητα. Ο Τετέ πήρε την μπάλα, έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα και «σέρβιρε» ιδανικά τον Ζαρουρί, ο οποίος εκτέλεσε με ψυχραιμία για το γκολ που άνοιξε τον δρόμο προς το τρίποντο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι δύο αυτοί παίκτες δείχνουν συνεχώς ανοδική πορεία μετά την πρόσληψη του Ράφα Μπενίτεθ.
Ο Βραζιλιάνος μοιάζει πιο «απελευθερωμένος», με αυτοπεποίθηση στο ένας εναντίον ενός, ενώ ο Μαροκινός πατάει περιοχή με μεγαλύτερη συνέπεια και αποφασιστικότητα.

Ο Ισπανός τεχνικός ζητά σταθερά από τον Τετέ να πατά πιο πολύ προς τον άξονα και να μην ξεκινά κάθε ενέργειά του αποκλειστικά από τη γραμμή.
Παρόλα αυτά, ήταν μια δυναμική πλαγιοκόπηση του ίδιου παίκτη εκείνη που έφερε το 1-0, αποδεικνύοντας ότι όταν έχει χώρο, μπορεί να γίνει καθοριστικός από οπουδήποτε.

Από το πρώτο του παιχνίδι στον πάγκο, ο Μπενίτεθ έχει φροντίσει να περάσει την ιδέα πως θέλει πολλές φάσεις “1vs1” για τους ακραίους του.
Ο Τετέ είναι ίσως ο μεγάλος κερδισμένος αυτής της λογικής, καθώς του δίνεται η ελευθερία να πάρει πρωτοβουλίες, να ρισκάρει και να καθορίσει επιθέσεις με προσωπικές ενέργειες.

Το γκολ του Ζαρουρί στις Σέρρες δεν ήταν απλώς μια ωραία εκτέλεση.
Το τελείωμά του στη συγκεκριμένη φάση ήταν… καρμπόν με το τρίτο γκολ που είχε πετύχει στο 4-1 επί της Γιάνγκ Μπόις, επιβεβαιώνοντας ότι αυτή η κίνηση δεν είναι τυχαία.

Ο Μαροκινός γνωρίζει πια πολύ καλά πώς να ξεκινά από τα αριστερά και να κλείνει προς τα μέσα σαν «κρυφός» επιθετικός.
Είναι ένα από τα στοιχεία του παιχνιδιού του που ο Μπενίτεθ προσπαθεί έντονα να εκμεταλλευτεί, δίνοντάς του ρόλο που μοιάζει κομβικός στην επιθετική λειτουργία.

Μέσα σε όλη αυτή την εξέλιξη, ο Πάντοβιτς δεν μένει καθόλου έξω από την κουβέντα.
Μπορεί στο συγκεκριμένο απόσπασμα το όνομά του να συνδέεται λιγότερο με τα γκολ, αλλά η γενικότερη παρουσία του και οι κινήσεις του χωρίς την μπάλα τον βάζουν στην ίδια κατηγορία με τους Τετέ και Ζαρουρί.

Ο τρόπος που συνδέεται με τους συμπαίκτες του, ανοίγει διαδρόμους και προσφέρει στήριγμα ανάμεσα στις γραμμές, είναι στοιχεία που ο Μπενίτεθ εκτιμά ιδιαίτερα.
Γι’ αυτό και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι, αγωνιστικά και ψυχολογικά, Πάντοβιτς, Τετέ και Ζαρουρί «χτίζουν» σταθερά έναν ιδιαίτερο δεσμό εμπιστοσύνης με τον προπονητή τους.