Όλα παίζονται στο χορτάρι: Η ώρα της αλήθειας για τον Παναθηναϊκό με Ρέιντζερς

Δεν είναι ότι ακούς το όνομα των Σκωτσέζων και …λιποθυμάς όμως μιλάμε για κλαμπ σεβαστό από όλα τα σωματεία πρώτης ταχύτητας του πλανήτη, με αμέτρητους τίτλους, γερή έδρα, πιστό κοινό.

Το να επικαλούμαστε την ατυχία αλλά και τις σερί κακές διαιτησίες που έχει ο Παναθηναϊκός εκτός συνόρων (λες και δεν του φτάνει ο κατατρεγμός από το 1996 στο εσωτερικό) είναι λαϊκίστικο. Όταν τελειώνει ένα παιχνίδι, άσχετα με τα λάθη παικτών ή ρέφερι (που είναι μέσα στη φύση του ποδοσφαίρου άσχετα αν τώρα με το VAR δύσκολα θα γίνει κάτι “χοντρό” εις βάρος των ομάδων) αυτό που μετρά περισσότερο είναι η εικόνα σου στο χορτάρι.

Αν έχεις δυνάμεις, φρεσκάδα, αλληλοκαλύψεις, ψυχραιμία, ευστοχία. Το ότι θα παίξεις με τους Σκωτσέζους δίχως επίσημο ματς στα πόδια σου είναι πρόβλημα, αλλά το ξέρουμε δεκαετίες πως η μισή σεζόν των ομάδων μας παίζεται κατακαλόκαιρο! Ας πάρουν ,λοιπόν, οι πράσινοι τα μέτρα τους για να μην παρουσιαστεί το περσινό έκτρωμα που σε έκανε να νυστάζεις παρακολουθώντας το.

Ο Παναθηναϊκός δεν γίνεται να φοβηθεί το σωματείο της Γλασκώβης. Πέρσι π.χ με τον Αγιαξ στην Ολλανδία είχες ρυθμό, πήρες τη νίκη, έχασες την πρόκριση στα πέναλτι, πέταξες εκτός διοργάνωσης τη Λανς. Πολλοί από τους παίκτες που αγωνίστηκαν κόντρα στους Γάλλους, θα παίξουν και με Ρέιντζερς,οι σύλλογοι από Γαλλία/Ολλανδία δεν μας ταιριάζουν γιατί έχουν πολλά παιδιά με μπόι, διασκελισμό, που στηρίζονται στο πρέσινγκ ψηλά και συνήθως σου βγάζουν την γλώσσα έξω από το τρέξιμο.

Από την στιγμή που έχεις πάει καλά με Λανς, Μαρσέιγ, Αγιαξ, δεν βρίσκουμε τον λόγο να μεμψιμοιρούμε ενόψει Ιουλίου, αφού η Γκλάσκοου παίζει πιο βρετανικό ποδόσφαιρο που στηρίζεται στη δύναμη και στα σωματικά προσόντα, δεν είναι σύνολο που θα σε βομβαρδίσει και θα σε πνίξει με την πίεση που θα ασκήσει. Αν οι χαφ σου αντέξουν και φανούν συνεπείς και στις δύο άκρες του τερέν, μέχρι που παίρνεις και αποτέλεσμα στη Γλασκώβη.