Αχμέντ Τουμπά: Μία επένδυση υψηλού ρίσκου σε θέση «που πονάει»

Καταρχάς, να ξεκινήσουμε δικαιολογώντας τον τίτλο του άρθρου μας. Αν ο Αχμέντ Τουμπά έρχεται για να παίξει βασικός (ή να διεκδικήσει θέση βασικού) ως αριστερό στόπερ στον Παναθηναϊκό, τότε μιλάμε για τεράστιο ρίσκο (τους λόγους θα τους αναλύσουμε παρακάτω). Αν, αντίθετα, ο Παναθηναϊκός δρομολογεί την αποχώρηση ενός εκ των Ίγκνασον, Πάλμερ ή Γέντβαϊ και αποκτηθεί δεύτερο αριστερό στόπερ, κλάσης, και πάει η ομάδα σε πιο ορθολογική τετράδα, τότε προφανώς η συζήτηση αλλάζει. Ωστόσο, εμείς θα “κρίνουμε” σύμφωνα με τα δεδομένα που γνωρίζουμε ως τώρα, δηλαδή πως ο Αφρικανός αμυντικός έρχεται για να κλείσει την πράσινη τετράδα.

Ξεκινάμε από τα θετικά του παίκτη. Αρχικά, βρίσκεται σε καλή ηλικία (27 ετών) και είναι διεθνής. Το μεγαλύτερό του προσόν είναι το ότι είναι καλός με την μπάλα στα πόδια. Έχει καλό αριστερό πόδι, καλύτερη πρώτη πάσα, ικανοποιητική μακρινή μπαλιά, ενώ δεν φοβάται να πάρει μέτρα στο γήπεδο. Παράλληλα, είναι αρκετά δυναμικός στα μαρκαρίσματά του ενώ είναι και ικανοποιητικά γρήγορος για το ύψος (1.90) και τη σωματοδομή του. Γενικότερα, αποδίδει καλύτερα ως τρίτος στόπερ (αριστερά) σε τριάδα κεντρικών αμυντικών.

Προχωρώντας στα αρνητικά του παίκτη, το σημαντικότερο είναι πως μιλάμε για έναν παίκτη που δεν έχει αγωνιστεί σε συνθήκες πρωταθλητισμού (στην Μπριζ δεν χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα) και δεν έχει και πολλές παραστάσεις από ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Στο αγωνιστικό του προφίλ, είναι αρκετά επιρρεπής στο λάθος, ενώ γενικότερα δε δείχνει να βγάζει “σιγουριά” στις αποφάσεις του. Δεν είναι ιδιαίτερα καλός στο 1v1, ειδικότερα με παίκτες γρηγορότερους από αυτόν, και γενικότερα δεν διακρίνεται στο κομμάτι των interceptions. Γενικότερα, ως τώρα, δεν έχει καταφέρει να κάνει το step up στην καριέρα του, ενώ είχε ένα καταστροφικό πέρασμα από την Λέτσε, σε ένα πρωτάθλημα που -συνήθως- αναδεικνύει καλούς αμυντικούς.

Δυο – τρία πράγματα που αξίζει να σημειωθούν….

• Αρχικά, ο συγκεκριμένος παίκτης είχε απασχολήσει και την ΑΕΚ στο διάστημα που ο Γιάννης Παπαδημητρίου υπήρξε τεχνικός διευθυντής της ομάδας. Αν ο τ.δ. του “τριφυλλιού” έχει παρατηρήσει την εξέλιξη του παίκτη αυτή την τριετία που μεσολάβησε και όντως ο Αλγερινός κάνει step up με τα “πράσινα” τότε θα του πιστωθεί 100% η επιτυχία αυτής της μεταγραφής.
• Το συμβόλαιο του στην Μαλίν φέτος ήταν 300.000 € εκ των οποίων οι 100.000 € πληρώθηκαν από την Μπασάκσεχιρ. Η Μαλίν προσπάθησε να ρίξει το ποσό της ρήτρας (800.000 €) που είχε για να τον αγοράσει, ενώ και η Άντερλεχτ έκρινε πως αυτό το ποσό είναι too much για αυτόν τον παίκτη.
• Μιλώντας για αριστερά μπακ και Μαλίν, αξίζει να προσέξει κανείς την σεζόν που έκανε ο έτερος αριστερός μπακ των Βέλγων, Ζοσέ Μάρσα. Ο 23χρονος Ισπανός (1.85 ύψος) έπαιξε σε 39 ματς, παρουσίασε εξαιρετική εικόνα και είναι επίσης αριστεροπόδαρος. Η Μαλίν τον αγόρασε έναντι 160.000 € από την Ανδόρα της τρίτης κατηγορίας της Ισπανίας. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν πως θα ήταν εκ των πραγμάτων δύσκολο να δώσει το πενταπλάσιο ποσό για έναν παίκτη που δεν είχε καλύτερη αγωνιστική παρουσία από τον 23χρονο Μάρσα.

Κλείνοντας, καταλήγουμε πως ο Παναθηναϊκός αποφασίζει (σε περίπτωση που δεν αποκτηθεί και άλλος στόπερ) να “τζογάρει” σε μία θέση που “πονάει” από την ήμερα που τραυματίστηκε ο Μάγκνουσον και μετά. Μακάρι, ο παίκτης να κάνει το πολυπόθητο step up και να αποτελέσει την ευχάριστη έκπληξη των καλοκαιριών μας μεταγραφών.