Το μεγαλύτερο θέμα για τον διεθνή Σλοβένο δεν ήταν ποτέ η αγωνιστική επάρκειά του, αλλά η ψυχολογία του που τραυματίστηκε πολλές φορές για λόγους μη ποδοσφαιρικούς.
Πρώτα ήταν οι τραυματικές εικόνες απ’ τον πόλεμο στην Ουκρανία που μπήκε απότομα στη ζωή του απ’ τον Φλεβάρη του ’22 και τον ένιωσε στο πετσί του. Μετά από μία ολιγόμηνη παραμονή στη Λέγκια και μία μικρή επάνοδο στη Ντινάμο Κιέβου για να τη βοηθήσει να μπει σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ο Παναθηναϊκός του προσφερε την ηρεμία που έψαχνε.
Στον πρώτο του χρόνο στο τριφύλλι είχε αρκετά επώδυνα προσωπικά ζητήματα να επιλύσει που επηρέαζαν την παρουσία του στους αγώνες. Κατ ευφημισμόν ήταν ένας εξτρέμ πρώτης γραμμής κι ένας πολύ επιδραστικός άσος που ήταν το πρώτο βιολί στη μάχη των τίτλων τόσο στη Δανία με τη φανέλα της Κοπεγχάγης, όσο και στην Ουκρανία με την Ντινάμο.
Στα μέρη μας ήταν πάντα στα down του με κακή ψυχολογία στα ματς που πήρε φανέλα βασικού. Όταν απολύθηκε και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς που τον στήριζε πολύ, είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τον παίκτη.
