Εχει μέλλον ακόμα μπροστά του για να γινει και πειστικός

Αρχίζει και βελτιώνεται το πράγμα εκεί που τον Οκτώβρη έδειχνες βαλτωμένος. Κανείς δεν ζήτησε από τους πράσινους να κοντράρουν την Τσέλσι, αλλά είχαμε φτάσει ο κάθε απίθανος να σου προκαλεί μεγάλα προβλήματα. Ασφαλώς δεν είναι κάτι δύσκολο απέναντι σε κατώτερους ποδοσφαιριστές να κρατήσεις μπάλα και να είσαι επιθετικός. Ούτε αυτό βλέπαμε!

Δεν ζήτησε κανένας από το τριφύλλι υπερβολές, έχοντας νέο προπονητή και διαφορετική νοοτροπία παιχνιδιού. Τον πρώτο καιρό δεν κρινόταν η ομάδα για όσα δεν πέτυχε, αλλά κυρίως για αυτά που δεν προσπαθούσε καν να κάνει.

Δεν πρέσαρε για να χαλάσει το παιχνίδι του αντιπάλου, δεν πίεζε για να βρει επιθετικότητα, δεν είχε ροή στο παιχνίδι της, δεν παρήγαγε φάσεις, αρκούνταν να μένει χαμηλά και να αναζητά το γκολ από καμιά …ποικιλία του Τετέ ή απλά να κερδίζει χρόνο με τις αποκρούσεις του Ντραγκόφσκι, με καίριες αποφάσεις στην τελευταία γραμμή άμυνας, είτε λόγω λαθών του αντιπάλου που πρόσφεραν τέρματα.

Στην πραγματικότητα ο Παναθηναϊκός έπαιζε περισσότερο με το χρόνο, παρά με την μπάλα, κάτι που δεν γινόταν να συνεχιστεί. Ο Βιτόρια προσπαθεί να βάλει μια τάξη στο χάος, τα αποτελέσματα τον βοηθούν, αλλά ακόμα οι εμφανίσεις δεν είναι πειστικές.