Με βάση το ρόστερ που δημιουργήθηκε το καλοκαίρι, τις δυνατότητες που υπάρχουν, το παράλογο είναι που το κλαμπ έχει τόσο μεγάλες δυσκολίες. Ότι θα αντιμετώπιζε θέματα μέχρι ο Αλόνσο να περάσει την φιλοσοφία του το περιμέναμε, αλλά όχι και τέτοια δυστοκία απέναντι στους μικρούς της λίγκας μας.
Η λογική έλεγε πως κάποια στιγμή η ομάδα θα πλήρωνε το γεγονός ότι παρουσιάζει στο υψηλό επίπεδο σύνολο με σημαντικές ελλείψεις, αλλά το φοβερό είναι ότι στα μεγάλα ραντεβού μόνο στο ματς με την ΑΕΚ ήσουν τελείως εκτός πνεύματος αγώνα, με τη Λανς, με τον ΠΑΟΚ, με τον Αγιαξ, στη Βουλγαρία με την Μπότεφ, με τον Ολυμπιακό δεν πήρες κακό βαθμό. Είμαστε ακόμα σε εποχή όπου τα στόπερ δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη σε κανέναν, ενώ η απουσία αμυντικού χαφ σβέλτου που θα καλύπτει χώρους προκαλούν φανερή έλλειψη αυτοπεποίθησης στους επιθετικούς.
Ακόμα και στο παιχνίδι με τη Λανς στο ΟΑΚΑ, όταν ο Ντραγκόφσκι κατέβασε τα ρολά, ο Πολωνός ήταν εμφανώς νευρικός βλέποντας ότι έπρεπε να παριστάνει τον Σούπερμαν απέναντι σε 7-8 αντιπάλους κατασκηνωμένους στην περιοχή του. Ο κόουτς έχει πει πολλές φορές ότι βλέπει τα προβλήματα και τα συζητά με τους παίκτες του στα αποδυτήρια.
Το καλό είναι πως παρά τα άσχημα αποτελέσματα οι ποδοσφαιριστές τον στηρίζουν, μένει να στηρίξει και ο κόουτς παραπάνω τον εαυτό του. Γιατί π.χ ο Παναθηναϊκός έχει δεχθεί κάμποσα…παιδικά γκολ που εκθέτουν την ατομική ποιότητα το ρόστερ του.
Δημήτρης Στρατής
