Παναθηναϊκός: Ώρα για restart στο Τριφύλλι...

Πέρα όμως από τις συζητήσεις υπάρχουν δεδομένα: ο κυπελλούχος πέταξε με το καλημέρα ένα σωρό πόντους που θα έπρεπε να έχει πάρει παίζοντας τρία ματς στην Αθήνα.

Η δυσκολία στο να πάρει νίκες είχε να κάνει με το ότι αμυντικά ήταν τρύπιος και μπροστά δεν πήρε πράγματα από τον Ιωαννίδη που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχασε την προετοιμασία.

Το ακόμα χειρότερο είναι ότι μπροστά η ομάδα αδυνατούσε να παράξει παιχνίδι, να κάνει ευκαιρίες, να βρει ρυθμό, έχασε πολύ χρόνο, μπερδεύτηκε, αγχώθηκε. Η όποια καλή διάθεση υπήρξε από τις εμπνεύσεις και την ορμή του Τετέ, κατά τα άλλα επιθετικά δεν έκανε τίποτα.

Οι χαμένες ευκαιρίες των αγώνων με Τρίπολη, Λεβαδειακό, Καλλιθέα ήταν προϊόν μιας πίεσης βασισμένης σε ατομικές προσπάθειες (ο Βραζιλιάνος δεν κρυβόταν, ο Πελίστρι έδωσε λίγο γκάζι), αλλά κυρίως προέκυψαν εξαιτίας της οπισθοχώρησης του αντιπάλου που στο τέλος έπαιζε με το χρονόμετρο, εκτός της Καλλιθέας που πήγε να σε νικήσει κιόλας στα χασομέρια βγαίνοντας στοχευμένα στην κόντρα.

Όταν ο χρόνος που μια ομάδα έχει στη διάθεσή της για να κερδίσει, περιοριστεί σε ένα σκάρτο…δεκάλεπτο γίνεται δύσκολη: κι αν υπάρχει και λίγη γκίνια απαγορευτική.

Είναι όμως μόνο γκίνια; Προφανώς όχι, οπότε το ματς με τον Πανσερραϊκό δίνει την ευκαιρία για ένα νέο, νικηφόρο, ελπιδοφόρο ξεκίνημα.

Δημήτρης Στρατής