Αν θυμάστε καλά τα ίδια είχαν γίνει το 2007 (με το γκολ του Παπαδόπουλου στο τέλος στο Καραϊσκάκη), αλλά κι επί Λάζλο Μπόλονι όταν το stop στο αήττητο των απέναντι στη Λεωφόρο (με τα γκολ Μαουρίσιο, Σανκαρέ).
Μετά από νίκες επί του ΟΣΦΠ σε όλες τις περιπτώσεις ακολούθησαν τραγικά αποτελέσματα, εξοργιστικές ήττες που σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι στο καλό συμβαίνει.
Με τον Παναθηναϊκό κομπάρσο εδώ και πολλά χρόνια, η εγκαθίδρυση της αρμόζουσας νοοτροπίας στον οργανισμό είναι δύσκολη και χρονοβόρα, την ώρα που ο κόσμος άλλη υπομονή δεν έχει και απαιτεί χθες 50 νίκες τη σεζόν, μίνιμουμ!
Χρόνια τώρα το κλαμπ δίνει διαστάσεις τελικών σε μερικά ντέρμπι και μη συνηθισμένη σε μεγάλες επιτυχίες μπορεί εύκολα να χαλαρώσει θεωρώντας ότι με μια νίκη στον Πειραιά ή στην Τούμπα η χρονιά σώθηκε!!!
Υπάρχει και χειρότερη υποψία: ότι τα ντέρμπι λειτουργούν για να υπάρξει ένα είδος ανακωχής στο εσωτερικό της ομάδας. Όσοι γκρινιάζουν σταματούν για λίγο, όσοι βρίζουν τον προπονητή και κρατούν σιγή ασυρμάτου.
Αλλά όταν περνάνε τα μεγάλα παιχνίδια, ματς δηλαδή που απαιτούν συσπείρωση, όλοι θυμούνται τις διαφορές τους και κάπως έτσι αρχίζουν να πλακώνονται μεταξύ τους στα αποδυτήρια.
Έγινε φέτος με τον Τερίμ, παλιότερα με τον Μπόλονι, το 2007 με τους διοικούντες που δεν τους έδωσαν…πριμ, με αποτέλεσμα το κλαμπ να αρχίζει να χάνει βαθμούς από κάθε πικραμένο! Περίεργες συμπτώσεις σε βάθος ετών.
Δημήτρης Στρατής
# ΜΠΟΛΟΝΙ
# οσφπ
# Παναθηναϊκός
# Παναθηναϊκός Ειδήσεις Ποδόσφαιρο - ΠΑΟ νεα
# ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
# ΤΕΡΙΜ
