Είναι υψίστης σημασίας ο Παναθηναϊκός να καταφέρει να τον αντικαταστήσει επάξια. Ο νοτιοαμερικάνος ήταν ο καλύτερος δημιουργός που μπορούσε να έχει ένας προπονητής για να φτιάξει ομάδα που θα έπαιζε ποδόσφαιρο κυριαρχίας κι εκμετάλλευσης κενού χώρου.
Μαζί με Μαντσίνι, Παλάσιος, Αϊτόρ, Ιωαννίδη θα μπορούσε να κάνει… παπάδες, φτιάχνοντας σύνολο άμεσων γρήγορων αντεπιθέσεων με ταχύτητα και καλή εκτέλεση, άσχετα αν κανείς από τους εξτρέμ δεν μπόρεσε να μονιμοποιηθεί σε υψηλή απόδοση επί Τερίμ.
Ο καινούργιος κόουτς που θα προκύψει θα έχει πολύ δουλειά να κάνει εκτός από την ανάδειξη του αντι-Μπερνάρ και στο ψυχολογικό κομμάτι. Τα πράγματα δεν είναι απλά.
Σε λίγες μέρες που ξεκινά η προετοιμασία ο κόουτς θα βρει μπροστά του κουρασμένους ψυχολογικά ποδοσφαιριστές που έχουν χάσει την πίστη τους, που δεν πιστεύουν πως υπάρχει προοπτική για επιτυχίες, αφού εδώ και 28 χρόνια το τριφύλλι έχει κερδίσει μόλις δύο πρωταθλήματα!
Αν σε αυτό προσθέσεις την απώλεια του νο1 επιτελικού σου, την αβεβαιότητα για το τι θα γίνει με τον Φώτη Ιωαννίδη, καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλος είναι ο ανήφορος που θα πρέπει να διαβεί ο επόμενος προπονητής ο οποίος συν τις άλλοις οφείλει να έχει έτοιμο το τριφύλλι και για τα θερινά προκριματικά.
