Βάσει ονομάτων δεν το συζητάμε ότι Βιλένα, Tζούρισιτς, Σποράρ, Βέρμπιτς, Μπερνάρ είναι παιδιά που στα μνημονιακά έτη δεν θα πέρναγαν ούτε για βόλτα έξω από το Κορωπί.
Ο Βραζιλιάνος π.χ κοστίζει σχεδόν 2.5 εκ. ευρώ το χρόνο που κάποτε ήταν το 1/3 όλου σου του μπάτζετ. Δυστυχώς όσοι προέκυψαν στην πράσινη καθημερινότητα το καλοκαίρι δεν έχουν βοηθήσει τόσο ώστε σήμερα να λες πως υπάρχουν αξιόπιστες λύσεις.
Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο. Εκεί που λες ότι πάω να “χτυπήσω” παιδιά με καλή καριέρα πίσω τους και να αγοράσω στα σίγουρα, ξέροντας ακριβώς τι παίρνεις, ευχόμενος οι καινούργιοι να βοηθήσουν στο να “μεγαλώσει” το ρόστερ, τελικά κάνεις μια τρύπα στο νερό.
Το εύκολο είναι να αφορίσεις, το δύσκολο είναι να στρωθείς στη δουλειά και σιγά-σιγά να γυρίσεις υπέρ σου καταστάσεις.
Θυμηθείτε μόνο πως ήταν την πρώτη του σεζόν στην Ελλάδα ο Αϊτόρ και πως συνέχισε. Ή ο Ζβόνιμιρ Σάρλια για να πιάσουμε κι έναν παίκτη μη δημοφιλή…