Τον ξέρει καλά τον Παναθηναϊκό και την ατμόσφαιρα γύρω του.
Θυμάται πως πέρσι έπειτα από 10 ήττες το 90% του κόσμου είχε βγάλει άχρηστο το τριφύλλι που στη συνέχεια πήρε κύπελλο, σάρωσε τους πάντες στα πλέι-οφ και φέτος οδηγεί σταθερά την κούρσα έχοντας ανύπαρκτη παραγοντική δύναμη και το 4ο μεγαλύτερο μπάτζετ.
Θα είναι δύσκολο για τον ίδιο να αποφύγει τους επαίνους και τον χαρακτηρισμό του αναμορφωτή που σε χρόνο-ρεκόρ του αποδόθηκε: η μεταμόρφωση του κλαμπ είναι ορατή.
Ο Παναθηναϊκός δε εντυπωσιάζει αλλά λαμβάνοντας υπόψη τι προβλήματα διαχειρίζεται από τον τραυματισμό του Αϊτόρ και μετά είναι το σύνολο που για να το λυγίσεις πρέπει να φτύσεις αίμα.
Ο σύλλογος έχει ακόμα εννιά τελικούς να δώσει. Εχει πολλές ελπίδες να κόψει πρώτος το νήμα αν και πολλοί εικάζουν πως στη Νέα Φιλαδέλφεια η διαιτησία φρόντισε να στείλει μηνύματα που όλοι ξέρουμε τι σημαίνουν.
Όπως και να χει ο οργανισμός οφείλει να κυνηγήσει τις πιθανότητές του.
Θαύματα υπάρχουν: απόδειξη, η μεταμόρφωση του Παναθηναϊκού που εκεί που φοβόταν (επί Μπόλονι) να παίξει ποδόσφαιρο, τώρα βγάζει αντισώματα, αντέχει την επικοινωνιακή καταιγίδα των άλλων και προχωρά μπροστά.
