Το γεγονός ότι δέχθηκες τόσες φάσεις από τους μικρομεσαίους της λίγκας (δεν ήταν κι ότι κολακευτικότερο να σώζεσαι τρις από το VAR με αντίπαλο τον Απόλλωνα, ούτε ότι η Λάρισα στο β΄ μέρος σε έβαλε μέσα στην περιοχή σου) αποτελεί μάθημα ενόψει Χαριλάου όπου ο Άρης είναι επικίνδυνος.
Από μια άποψη πάλι καλά που μονάχος του ο Αλεξανδρόπουλος κράτησε το πρέσινγκ σε ανεκτό επίπεδο, όσο κι αν προσπάθησε να τον βοηθήσει ο Βέλεθ που δεν παύει να είναι στόπερ.
Μάλιστα ο τελευταίος καλύτερα θα είναι να επιστρέψει στην άμυνα πλάι στον Σένκφελεντ που δεν τα καταφέρνει φέτος πλάι-πλάι με τον Πούγγουρα (σε αντίθεση με πέρσι όπου είχαν αναπτύξει καλή χημεία).
Τα σχήματα στα οποία κατέφυγε τις τελευταίες αγωνιστικές ο προπονητής δεν επέτρεψαν στην ομάδα να παίξει τη μπάλα που είδαμε στο Καραϊσκάκη και με την ΑΕΚ.
Χρησιμοποιώντας αργούς ποδοσφαιριστές στο κέντρο (Βέλεθ, Μπουζούκη, Σερπέζη) ήταν αδύνατον η ομάδα να καταφύγει σε πρέσινγκ ψηλά, προφανώς δεν γίνεται να είσαι ανταγωνιστικός σε υψηλό επίπεδο με Βέλεθ-Αλεξανδρόπουλο να παίζουν μόνιμα και ταυτόχρονα στον χώρο του κέντρου.
Όταν γυρίσουν Βιγιαφάνιες, Κουρμπέλης η παρουσία τους θα επιτρέψει σο τριφύλλι να είναι ανταγωνιστικό όταν ανεβαίνει ο ρυθμός του παιχνιδιού.
Μέχρι σήμερα η ομάδα απλώς προσπαθεί να αναχαιτίσει τις επιθέσεις του αντιπάλου μα η διάταξη κι η προβληματική χημεία ήταν τέτοια που επέτρεπε να μπουν μπάλα και αντίπαλος εύκολα μέσα στην καρέ του Διούδη.
Δημήτρης Στρατής