Βοτανικός: Αδικο έχουν να είναι... μαζεμένοι;

Μέσα σε δύο ώρες ο Άδωνης Γεωργιάδης έδωσε τρεις (!) εκδοχές για τον Βοτανικό και τα κέρδη του Παναθηναϊκού από το project.

Το θέμα μας δεν είναι οι κυβερνώντες και τα επικοινωνιακά τους τερτίπια, ξέροντας ότι σε λίγο καιρό-όπως πάμε- θα υπάρξουν εκλογές στον τόπο.

Το ζήτημα δεν είναι τι κάνουν όσοι απέναντι στον Παναθηναϊκό έχουν σταθεί πολλές φορές, αλλά τι κάνει ο σύλλογος και η διοίκησή του.

Αν ο τρόπος που αντιμετωπίζε τον Όμιλο ο Γιάννης Αλαφούζος ήταν διαφορετικός, αν οι μέθοδοί του είχαν λαϊκή αποδοχή σήμερα θα παρατηρούνταν κοσμογονία με την προοπτική στέγασης του κλαμπ.

Αν τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει (απεναντίας υπάρχει τρομερή καχυποψία και μεγάλη δυσπιστία), είναι γιατί τα συνεχόμενα φάουλ του μεγαλοεκδότη έχουν δημιουργήσει μόνο μια βεβαιότητα στο κοινό του Παναθηναϊκού: τη βεβαιότητα της απόλυτης αδυναμίας αλλά και των αλλοπρόσαλων τακτικών λες και στόχος είναι ΜΟΝΙΜΩΣ το τριφύλλι να αντιμετωπίζεται ως φτωχός συγγενής.

Δεν μιλάμε για κάποιο κοινό άσχετο, αλλά για κόσμο τόσο υποψιασμένο, που τον καιρό του Νικόλα Πατέρα είχε γεμίσει επτά φορές σε μια χρονιά το ΟΑΚΑ για να δει μια ομάδα με +30.000 εισιτήρια διαρκείας και αρκετά αστέρια.

Νομίζουμε ότι αυτό και μόνο δείχνει τι θέλει ο κόσμος του Παναθηναϊκού: θέλει μια δυνατή διοίκηση, μια ΠΑΕ εύρωστη, στελεχωμένη από ικανούς ανθρώπους που θα δημιουργεί μια ομάδα που θα υπόσχεται θριάμβους. Πριν από δέκα χρόνια, κι όχι πριν από πενήντα, τα είχε όλα αυτά.

Τα μισά να έκανε ο Γιάννης Αλαφούζος από το 2012 όχι στον Βοτανικό, αλλά στου…βοδιού το κέρατο να έστελνε τον σύλλογο οι περισσότεροι θα τάσσονταν υπέρ του με κλειστά μάτια.

Ο ΠΑΟ έχει δύο προβλήματα: το πρώτο είναι οι χειρισμοί της διοίκησής του που δημιουργούν παντού κλαυσίγελους και το δεύτερο η εικόνα της προσωρινότητας του διοικητικού σχήματος.

Από τη μια δηλώνεις ότι η ανάληψη της ΠΑΕ ήταν για σένα…ατύχημα (!) κι από την άλλη είσαι πρόθυμος να την στεγάσεις. Κάτι δεν κολλάει, έτσι δεν είναι;

Ο κόσμος του ΠΑΟ έχει όραμα: θέλει μια ομάδα σαν εκείνη που κέρδισε το νταμπλ το 2010, μία ομάδα με παραγοντική δύναμη, λεφτά για μεταγραφές και γήπεδο γεμάτο. Εχει ίδιο όραμα ο Γιάννης Αλαφούζος; Δεν προκύπτει αν εξετάσουμε μια μια τις κινήσεις του από το 2012.

Δημήτρης Στρατής