Μας τρολλάρετε;

Ο Παναθηναϊκός ετοιμάζεται να μπει σε ακόμη έναν “καυτό” χειμώνα και οι κινήσεις και οι “κύκλοι” που βγαίνουν από την ΠΑΕ προκαλούν ένα ερώτημα. “Μας τρολλάρετε;”. Γράφει ο Παναγιώτης Χριστουλάκης
[ads2]
Πραγματικά δεν ξέρω τι να σκεφτώ όταν βλέπω όλα αυτά τα ονόματα που έχουν παρελάσει στην “πράσινη” επικαιρότητα. Δεν ξέρω τι να σκεφτώ με όλες αυτές τις κινήσεις πανικού που κάνει η ΠΑΕ. Αρχικά, “καίει” το μεγαλύτερο της χαρτί! Τον Ζιλμπέρτο Σίλβα. Η μεγαλύτερη προσωπικότητα που έχει περάσει από τον Παναθηναϊκό. Ένας άνθρωπος τον οποίον σέβονται όλοι όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο παγκοσμίως που προσλήφθηκε πριν 6 μήνες και εν τέλει “κάηκε”, αλλά χωρίς κανένας να ξέρει το γιατί. Ο Ζιλμπέρτο επέστρεψε στον Παναθηναϊκό ως τεχνικός διευθυντής, ωστόσο δεν του δόθηκε ποτέ η δυνατότητα να εργαστεί σαν τεχνικός διευθυντής. Ήταν στο περιθώριο, αφού ο Αντρέα Στραματσόνι αποφάσιζε για τα πάντα στον Παναθηναϊκό. Δεν του δόθηκε καν η ευκαιρία να διαλέξει ή να προτείνει προπονητές για την αντικατάσταση του Ιταλού (κάτι σαν) κόουτς. Άρα, με ποια κριτήρια κρίνεται το έργο του ως “αποτυχημένο”;

Πάμε τώρα στον αντικαταστάτη του Σίλβα. Λυμπερόπουλος και Αντωνίου τα δύο ονόματα που “έπαιξαν” περισσότερο. Τελικά, από ότι φαίνεται ο “Λύμπε” επιστρέφει στον Παναθηναϊκό. Πάμε πάλι στον κύκλο τον ερωτήσεων. Ο Γιάννης Αλαφούζος έχει βάλει 30.000.000 ευρώ για τον Παναθηναϊκό. Τα χρήματά του δεν τα σέβεται; Πώς γίνεται να συζητάς με έναν άνθρωπο που έδωσε 2.000.000 για να φέρει τον Μελίσση και απέρριψε Φαλκάο και Μπάριος για να φέρει τον Σόουζα; Ή μήπως νομίζει κανείς ότι τον Σισέ και τον Ζιλμπέρτο τους “έψησε” ο Αντωνίου; Και οι δύο είχαν συμβόλαιο κοντά στα 3.000.000 ευρώ, αρά είτε στέλναμε τον Αντωνίου, είτε έναν τυχαίο οπαδό του Παναθηναϊκού, με αυτά τα οικονομικά δεδομένα δύσκολα θα έλεγαν όχι. Και ρωτάω εγώ, πώς πας να εμπιστευθείς τον “σφικτό” μεταγραφικό σχεδιασμό σε έναν άνθρωπο που έκανε αποτυχημένες κινήσεις ακόμη και όταν το χρήμα έρεε; Όσον αφορά για τον “Λύμπε”, τον οποίον εκτιμώ ιδιαίτερα για την προσφορά του στον Παναθηναϊκό και στην Εθνική, υπάρχουν βεβαιώσεις ότι έχει τις κατάλληλες γνωριμίες έτσι ώστε να έρθουν παίκτες; Μήπως θα ήταν καλύτερο να μπει κάποιος ξένος σε αυτή τη θέση; Ή ακόμη και ο Χένρικσεν που είναι στο σκάουτινγκ; Να θυμίσω, πως ο Χένρικσεν είχε προτείνει Λουντ και Τελάντερ στον Παναθηναϊκό, όπως και επίσης τον νεαρό της ΆΙΚ Ισάκ (επιθετικός), τον (επίσης) Ισάκ της Ρέιντερς και τον Χελάντερ. Ο Λουντ έχει αποδειχθεί μεταγραφή-λαχείο και ο Τελάντερ αν ξεπεράσει οριστικά τις ενοχλήσεις στο πόδι (μακάρι), τότε θα κάνει και πάλι παπάδες. Ο δε Ισάκ κάνει τρομερή χρονιά με την ΑΪΚ και έχει μπει ήδη στο “μάτι” συλλόγων όπως ο Άγιαξ και η Μπριζ, ο έτερος Ισάκ (της Ρέιντερς) ολοκληρώνει μία σούπερ χρονιά στην Δανία και ο Χελάντερ έχει ανεβάσει τις μετοχές του και είναι σταθερά στις αποστολές της εθνικής Σουηδίας.

Πάμε και σε κάτι τελευταίο, για να κλείσουμε το άρθρο. Αν είναι να φέρουμε Έλληνες απλά για να έχουμε Έλληνες, τότε να μην φέρουμε καν. Διαβάζω για ονόματα όπως ο Γιακουμάκης των 8 γκολ σε 49 παιχνίδια(!), Ορφανίδης, Βασιλακάκης και Κουρμπέλης και αναρωτιέμαι τι θα πετύχουμε με μία μεικτή παικτών της Σούπερ Λιγκ από δευτεροκλασάτες ομάδες. Καταλαβαίνουμε πως δεν είναι εύκολο να έρθουν παικταράδες όπως ο Καρνέζης, ο Παπασταθόπουλος και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο οποιοσδήποτε Έλληνας υπάρχει κάνει για τον Παναθηναϊκό. Θες να φέρεις Έλληνες; Φέρε τον Πέτσο της Βέρντερ, τον Λυκογιάννη της Στουρμ Γκρατζ, τον Καλτσά που στείλαμε στον Αστέρα, τον Τζαβέλλα (με αστερίσκο για τον χαρακτήρα του), τον Λημνιό του Ατρομήτου κλπ. Αυτοί είναι παίκτες που μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα ως αναπληρωματικοί ή ως βασικοί. Απλά προφανώς κοστίζουν παραπάνω χρήματα. Δεν γίνεται να φέρουμε αξιόπιστους Έλληνες στο “τσάμπα”. Γιατί τότε υπάρχει τεράστιο ρίσκο. Μπορεί να πετύχουν (Καρέλης), μπορεί και να αποτύχουν όμως (π.χ. Μπούρμπος). Και δυστυχώς, έχει αποδειχθεί πως οι περισσότεροι Έλληνες που πάνε στο “τσάμπα” σε μία ομάδα του big 4 του Ελληνικού ποδοσφαίρου δεν αποδίδουν και τελικά φεύγοντας από την ομάδα αυτή δεν καταφέρνουν να βρουν κάποιο σοβαρό σύλλογο να συνεχίσουν την καριέρα τους. Το να πας να κάνεις ομάδα που θα πρωταγωνιστεί και σε Ελλάδα και σε Ευρώπη με έναν αναπληρωματικούς από επαρχιακές ομάδες (π.χ. Κουρμπέλης), με “ξεχασμένα” ανερχόμενα ταλέντα (π.χ. Βασιλακάκης) ή με ΊΣΩΣ ανερχόμενους, τότε μπαίνεις σε ένα τεράστιο κύκλο ρίσκου που αν δεν σου βγει, την έχεις βάψει.