Η αφιέρωση του Ρέμου στον Ζοτς για... Παναθηναϊκό! (vid)

Η αφιέρωση του Ρέμου στον Ζοτς για... Παναθηναϊκό! (vid)

Ημέρες Παναθηναϊκού θυμήθηκε ο Ομπράντοβιτς! Με εμφάνιση βγαλμένη από το χρυσό παρελθόν, έφυγε θριαμβευτής από το ΣΕΦ και το γιόρτασε στον Ρέμο ακούγοντας να του τραγουδάει “Να μην είσαι στον ΠΑΟ δε γίνεται”!


(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Στο ΣΕΦ οι οπαδοί του Ολυμπιακού ύστερα από το 73-64 υπέρ της Φενέρμπαχτσε τον αποδοκίμασαν, στο «Διογένης studio» γνώρισε την αποθέωση από τους θαμώνες. Πολλοί από εκείνους που του εξέφρασαν εκτίμηση και σεβασμό δήλωναν «Ολυμπιακοί, αλλά…» και μετά αποχωρούσαν ή ζητούσαν selfie.

Ο Ρέμος υποχρεώθηκε να κτυπήσει… υπερωρίες για να ευχαριστήσει τον παλιό του φίλο, τον οποίο στο φινάλε «προβοκάρισε» τραγουδώντας το «Δεν γίνεται». Παράφρασε τους στίχους λέγοντας πως «δεν γίνεται να μην είσαι στον ΠΑΟ, δεν γίνεται…» και πρόσθεσε στο τέλος πως «όταν εσύ το θελήσεις, θα γυρίσεις πίσω».

Νωρίτερα ο κορυφαίος τραγουδιστής του έκανε σπέσιαλ αφιέρωση, την οποία μπορείτε να δείτε στο βίντεο του SDNA, αφού όμως πρώτα είπε από μικροφώνου πως «όποια ομάδα κι αν υποστηρίζουμε, είναι κάποιοι άνθρωποι που μας θυμίζουν τις μεγάλες στιγμές της Ελλάδας. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι και ο Ζέλικο. Να ‘σαι καλά για όλα όσα μας έχεις χαρίσει. Να ‘σαι καλά αγόρι μου! Ζέλικο Ομπράντοβιτς οε-οε-οε!!! Σε αγαπάμε!»

 

Ποιος αλήθεια να συγκριθεί μαζί του; Χρειαζόταν ωστόσο να νικήσει τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ για να το θυμηθούμε; Προσωπικά δεν είχα αμφιβολία. Καμία. Ούτε μετά την περσινή αποτυχία της Φενέρμπαχτσε στην Euroleague, ούτε εφέτος όταν στην αρχή της σεζόν η τουρκική ομάδα, παρά τις σημαντικές προσθαφαιρέσεις που έκανε στο ρόστερ της, δεν έβρισκε το βηματισμό της. 
Δεν θα έχω αμφιβολία ούτε αν δεν προκριθεί τελικά στο φάιναλ-φορ, όπως δεν θα μου δημιουργηθεί ούτε του χρόνου, μήτε τα επόμενα χρόνια. Είχα την τύχη να ζήσω το έργο του στον Παναθηναϊκό τα 13 χρόνια που δεν συγκρίνονται με καμία περίοδο, καμιάς άλλης ομάδας, σε οποιοδήποτε άθλημα στον κόσμο. Πρώτα θα μου βγει η ψυχή και μετά το χούι, που λέει η παροιμία. Όπου χούι η εκτίμηση για τον Ζοτς! 
Σε αυτά τα 13 χρόνια έμαθα (όπως πιστεύω και άλλοι συνάδελφοι του ρεπορτάζ μπάσκετ Παναθηναϊκού) να αντιλαμβάνομαι καλύτερα το παιχνίδι και πολλά ακόμη που με βελτίωσαν ως χαρακτήρα. 
Κυρίως όμως είδα παίκτες να βελτιώνονται ασταμάτητα. Παίκτες να προσθέτουν κάθε χρόνο ένα νέο στοιχείο στο παιχνίδι τους. Αστέρες να παίζουν για πάρτη του κι από πριμαντόνες που δεν ήξεραν την άμυνα ούτε ως λέξη, να βουτούν στο παρκέ για μια μπάλα. Παίκτες να πίνουν νερό στο όνομα του. Ομάδες να δουλεύουν καθημερινά σε απίστευτη ένταση και πάνω σε αμέτρητες και ασύλληπτες λεπτομέρειες (απίθανες οι ιστορίες με παίκτες που δυσκολεύονταν να προσαρμοστούν και να παρακολουθήσουν άμεσα τον «καταιγισμό» πληροφοριών). Παίκτες να βρίσκουν κίνητρο στα λόγια και το πρόγραμμα του, μολονότι εκείνος βρισκόταν πάντοτε στο απυρόβλητο από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. 
Τίτλους να κατακτώνται με τον Λάζαρο Παπαδόπουλου να έρχεται από το πουθενά και να είναι factor του φάιναλ-φορ. Το ίδιο να συμβαίνει αργότερα με τους Καλάθη-Βουγιούκα! Τελικούς να κρίνονται από τον Δημήτρη Παπανικολάου που δεν είχε χρόνο συμμετοχής. Νίκες που σημειώθηκαν με απίστευτες ανατροπές. Θριάμβους που ήρθαν ύστερα από νικητήρια καλάθια που βγήκαν από όσα είχε σχεδιάσει στο τάιμ-άουτ (που μας έμαθε ότι δεν είναι για «κόβουμε» το ρυθμό των αντιπάλων αλλά για να σχεδιάζονται «ειδικές καταστάσεις» στα τελευταία δευτερόλεπτα κι αφού έχουν δουλευτεί βεβαίως μια σεζόν ολόκληρη). 
Ύστερα από όλα αυτά, έπειτα από 23 τίτλους σε 29 τελικούς δεν χρειαζόταν η νίκη της Παρασκευής για να αναρωτηθώ ποιος μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Δεν ήταν ανάγκη να δω τον Σάβας να μετατρέπεται σε… Σάμπας (ιεροσυλία, αλλά σαν πλέι-μέικερ έπαιξε ο Τούρκος σέντερ που μόνο ο Λιθουανός θρύλος έκανε σε υπερθετικό βαθμό) για να εντυπωσιαστώ με την ευρηματικότητα του και την ικανότητα να μεταλλάσσει τους παίκτες που έχει στα χέρια του. Δεν χρειάζεται να κατακτήσει την Euroleague για να χαρακτηρίσω παίκτη-κλειδί τον 24χρονο παρακαλώ, Γιαν Βέσελι, ή να τονίσω πως άλλο ο (Κροάτης) Μπογκντάνοβιτς κι άλλο ο (Σέρβος) Μπογκντάνοβιτς που αποκτήθηκε εφέτος και σμιλεύει τον ηγετικό ρόλο του. 

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber
Ακολουθείστε τo Newspao.gr στο Google News