H ανησυχητική εξάρτηση από τον Διαμαντίδη...
Για το αποτέλεσμα δεν θα πούμε κάτι γιατί αποτελέσματα με τέτοιας δυναμικότητας ομάδες είναι αυτονόητα και δεδομένα για τον Παναθηναϊκό. Θα εστιάσουμε μόνο σε κάποια πράγματα που πάλι δεν μας άρεσαν και που είναι ανησυχητικά σημάδια…
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
* Τα 25 σερί λεπτά του Διαμαντίδη και τα 32 συνολικά είναι τελείως παράλογο και ειδικά κόντρα σε ομάδες τύπου ΚΑΟΔ. Δεν είναι δυνατόν να ζητάμε από αυτόν τον παικταρά σε τέτοια ηλικία να κάνει τα πάντα για να κερδίσουμε τόσο αδύναμες ομάδες. Δυστυχώς η χρησιμοποίησή του ξεπερνάει και αυτό που έκανε ο Πεδουλάκης. Είναι φανερό ότι ο Ιβάνοβιτς πλέον φοβάται το κάθε αποτέλεσμα για αυτό και κρατάει τον Διαμαντίδη τόση ώρα μέσα για να σιγουρέψει τη νίκη. Για άλλη μια χρονιά μετά και την λανθασμένη επιλογή του Νέλσον και την φυσιολογική ανετοιμότητα του Μποχωρίδη ο Παναθηναϊκός έμεινε με ένα δημιουργό.
* Ο ελάχιστος χρόνος που παίρνει ο Λαουάλ πλέον μας δείχνει ότι ο Ιβάνοβιτς δεν τον θέλει σαν παίκτη. Κλείνει δυο μήνες ο παίκτης εδώ και δεν έχει συμπληρώσει ούτε 30λεπτο συνολικά σε χρόνο παιχνιδιού. Είναι προφανές ότι δεν τον ενδιαφέρει τον Ιβάνοβιτς να βρει ρυθμό καθώς ο τρόπος που τον χρησιμοποιεί για τρία λεπτά και μετά πάγκο απλά τον εκθέτει. Η διοίκηση δεν πλήρωσε όμως για έναν τέτοιο παίκτη για να τον βλέπει να γυαλίζει τον πάγκο.
* Αρχίζει και ενοχλεί η εμμονή στον Μπατίστα που μπροστά μπορεί να σκοράρει αλλά πίσω είναι χωνί με όλη τη σημασία της λέξης. Οι πόντοι που τρώει είναι σχεδόν πάντα ίσοι ή και περισσότεροι από αυτούς που βάζει. Τα δε λάθη που κάνει στο ματς πλέον μας έχουν γίνει συνήθεια καθώς πρόκειται για παίκτη με χαμηλό μπασκετικό IQ.
* Δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει για να χρησιμοποιηθούν παραπάνω οι Μποχωρίδης και Χαραλαμπόπουλος που πάλι ξεχάστηκαν στα τελευταία παιχνίδια. Μετά μην περιμένουμε να τους πετάμε μέσα και να πιάνουν ρυθμό.
* Πολύ πεσμένος κυρίως αμυντικά είναι ο Φώτσης το τελευταίο διάστημα και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα.
* Τελείως λανθασμένη και η συμπεριφορά προς τον Μαυροκεφαλίδη που έτσι δεν πρόκειται να πιάσει ποτέ ρυθμό.
* Μάλλον η ενσωμάτωση του Νέλσον στην ομάδα έκανε περισσότερο κακό παρά καλό στην χημεία και στην συνολική απόδοση.
Και ας πάμε και σε δύο θετικά σημεία που παρατηρούμε τον τελευταίο καιρό. Μετά από τον Διαμαντίδη που είναι ο παίκτης ορχήστρα και φέτος ο Γκίστ είναι μακράν του τρίτου ο καλύτερος παίκτης. Ο Αμερικανός έχει αλλάξει τρόπο που αγωνίζεται και αυτό πρέπει να πιστωθεί στον Αργύρη Πεδουλάκη. Επιπλέον ο Αμερικανός έχει βελτιώσει πολύ το σουτ έξω από τα 6,75. Τρομερή βελτίωση έχει και ο Νίκος Παππάς που όταν παίρνει χρόνο δείχνει το απίστευτο χάρισμα που έχει στο σκοράρισμα. Το έχουμε ξαναπεί έχει όλα τα φόντα να γίνει ηγέτης αρκεί να το καταλάβει και ο ίδιος.
Πηγή: trifillakia