Ο μεγάλος Γερμανός ποιητής, συγγραφέας και φιλόσοφος Γιόχαν Βόλφγκανγκ Φον Γκαίτε είπε κάποτε: «Μαγεία είναι να πιστεύεις στον εαυτό σου κι αν το κάνεις αυτό όλα μπορούν να συμβούν».
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος δεν είναι μάγος. Είχε, όμως, εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του όταν ανέλαβε τα ηνία της ομάδας μετά το διαζύγιο με τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Και είχε εμπιστοσύνη και στους παίκτες του. Και χωρίς μαγικά δείχνει να έχει αρχίσει να αλλάζει το προφίλ της ομάδας, μα και να κερδίζει τους παίκτες του.
Θέλετε παραδείγματα; Ο Μαυροκεφαλίδης. Ηταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, αλλά ο Μανωλόπουλος τον έχει αναστήσει. Του έδωσε ρόλο, του έδωσε χρόνο συμμετοχής, αξιοποίησε τα καλά χαρτιά του (τα γρήγορα πόδια, τα μις ματς που δημιουργούνται στις αλλαγές στην άμυνα όταν ο Παναθηναϊκός επιτίθεται, το καλό του σουτ από τα 4-5 μέτρα) και ο «Μαυρο» δείχνει να έχει ξυπνήσει στα πλέι οφ.
Θέλετε κι άλλο παράδειγμα; Ο Νέλσον. Ο Αμερικανός είναι ένας παίκτης που μπορεί να κάνει πολλά. Οχι, όμως, να σουτάρει. Επί Ιβάνοβιτς είχε κληθεί να γίνει σουτέρ και φυσικά απέτυχε. Ο Μανωλόπουλος αξιοποίησε την ταχύτητα, το εξαιρετικό ντράιβ, την ικανότητά του να τελειώνει φάσεις στο ένας εναντίον ενός. Και ο Νέλσον δείχνει σιγά σιγά να βρίσκει τα πατήματά του.
Δεν γκρέμισε
Από την άλλη, βέβαια, δεν γκρέμισε ό,τι είχε χτίσει ο Ιβάνοβιτς. Κράτησε τα καλά στοιχεία που είχε δώσει ο Μαυροβούνιος στο αγωνιστικό προφίλ της ομάδας, όπως την επιθετική, άμυνα, το τρανζίσιον. Μα βελτίωσε και πολλά. Τα πολλά τρίποντα κόπηκαν μαχαίρι. Οι ατομικές πρωτοβουλίες άρχισαν να περιορίζονται, ενώ η ομάδα δουλεύει πολύ στο passing game.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
