Η ανασκόπηση της προετοιμασίας

Ξεκινώντας από το σύστημα του Παναθηναϊκού, τόσο στο φιλικό με την Μπριζ όσο και σε αυτό με τον Άγιαξ φάνηκε πως το 4-2-2 δεν δουλεύει στον Παναθηναϊκό. Ειδικά με τον “βαρύ” Πέτριτς στα πλάγια ή τον Νίνη, που δεν είναι πλάγιος αλλά δεκάρι. Για να λειτουργήσει αυτό το σύστημα, γενικά και όχι μόνο στον Παναθηναϊκό, χρειάζονται δύο καθαρά εξτρέμ στα πλάγια. Δύο παίκτες τύπου Λέτο, Κουινσί ή Ίβανσιτς ή από τον φετινό Παναθηναϊκό ο Καλτσάς και ο Κλωναρίδης. Ο Πέτρις είναι αργός για τη συγκεκριμένη θέση, ενώ ο Νίνης, ο Ατζαγκούν και ο Αγγελόπουλος είναι παίκτες που αγωνίζονται κεντρικά και όχι πλάγια. Ο Παναθηναϊκός όσες φορές έπαιξε με 4-2-3-1 ήταν πολύ καλύτερος και απέδιδε καλύτερα. Φυσικά κανείς δεν ξέρει πως θα παραταχθεί σε περίπου 15 μέρες ο Παναθηναϊκός, αφού τα φιλικά είναι για δοκιμές και προφανώς και τα δύο συστήματα δούλεψαν δοκιμαστικά.

Τώρα όσο αφορά σε ατομικό επίπεδο παικτών…

Τους Εσιέν και Σάντσεθ δεν τους είδαμε,αφού δεν αγωνίστηκαν ούτε λεπτό, αλλά θεωρείται σχεδόν σίγουρο πως θα προσφέρουν πολλά στον Παναθηναϊκό και θα κλείσουν τρύπες που πονάνε στο “τριφύλλι”. Από τους υπόλοιπους νέους, είδαμε θετικά στοιχεία. Τόσο από τον Βέμερ και τον Λουντ, όσο και από τους Θελάντερ και Καλτσά. Ο Γερμανός μπακ, έδειξε πως ξέρει τη θέση. Είναι καλός και σταθερός αμυντικά, ενώ παιχνίδι με παιχνίδι βελτιώνεται και επιθετικά όπου στο παιχνίδι με τον Άγιαξ είχε 2-3 εντυπωσιακές ενέργειες. Ο Λουντ, έδειξε πως διαθέτει γλυκό σουτ και σέντρα, έχει καλές κινήσεις στον αγωνιστικό χώρο και γενικά μπορεί να βοηθήσει, ενώ επιπλέον έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης. Ο Θελάντερ έδειξε πως είναι ένας κλασικός “Βίκινγκ”. Είναι δυνατός και κυριαρχεί στο ψηλό παιχνίδι. Έδειξε πως έχει κάποια κενά (1-2 φορές παραπάτησε στο παιχνίδι με τον Άγιαξ), αλλά σίγουρα καλύπτονται. Τέλος ο Καλτσάς δείχνει πως έχει όλα τα φόντα να κοντράρει στα ίσια τον Νίκο Καρέλη για την θέση πλάι στον Μάρκους Μπεργκ.

Αυτά σχετικά με τους νέους. Πάμε τώρα στους “παλιούς”.

Σταθερές αξίες παραμένουν οι Ζέκα, Μπεργκ, Ταυλαρίδης, Στιλ,Νάνο,Καρέλης, Κλωναρίδης και Λαγός. Από ‘κει και πέρα. Ο Κοτσόλης έδειξε πιο έτοιμος σε σχέση με πέρσι, έχοντας μεγαλύτερη σιγουριά στον εαυτό του. Ο νεαρός Αγγελόπουλος ήταν στις ευχάριστες εκπλήξεις της προετοιμασίας, αφού έπαιζε σαν 28 χρονών. Το είχε ξαναδείξει και πριν ενάμισι χρόνο, αλλά δεν ξαναπήρε μετά ευκαιρίες. Θετικές εντυπώσεις άφησε και ο Νίκος Μαρινάκης, που δείχνει πως μπορεί να αποτελέσει το μπακ-απ του Βέμερ. Ο νεαρός μπακ αγωνίσθηκε με επιτυχία και ως σέντερ μπακ στο παιχνίδι με την Αρνέμ. Καλά στοιχεία ξαναείδαμε από τον Πράνιτς, ο οποίος στο παιχνίδι με τον Άγιαξ αγωνιζόμενος ως αριστερός μπακ έκανε εξαιρετικό παιχνίδι, αλλά και δημιουργικά τα πήγε καλά. Ανεβασμένος φάνηκε και ο Πέτρις σε ρόλο ελεύθερου όμως, καθώς σαν πλάγιος χαφ ήταν δύο κλικ πίσω από όλους. Διατεθειμένος να δουλέψει φάνηκε και ο Διαμαντής Χουχούμης που έδειξε μερικές από τις αρετές του στα φιλικά παιχνίδια και σίγουρα έχει όλο το μέλλον μπροστά του αρκεί να συνεχίζει να δουλεύει. Μεγάλη βελτίωση από τον Σωτήρη Νίνη ο οποίος από ότι φαίνεται θα κάνει μία καλή χρονιά φέτος έχοντας μία προετοιμασία στα πόδια του. Στα ίδια επίπεδα με πέρσι κινήθηκε ο Ατζαγκούν ο οποίος ναι μεν βελτίωσε το σουτ του, αλλά το πρόβλημα με τις πάσες υπάρχει ακόμα. Ο Γιώργος Κουτρουμπής απέδειξε και στην Ολλανδία ότι είναι καλύτερο να παίζει αμυντικό χαφ παρά σέντερ μπακ, ειδικά πλάι στον κακό Τριανταφυλλόπουλο που ήταν ο παίκτης με τα περισσότερα λάθη στη προετοιμασία. Σε μέτρια επίπεδα κινήθηκε και ο Δώνης, χωρίς να δείχνει το κάτι ιδιαίτερο, ενώ τέλος, ο νεαρός Αναγνωστόπουλος έδειξε πως χρειάζεται ακόμη μπόλικη δουλειά.